Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-510/13-6/IGo
z 29 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20.05.2013r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 23.05.2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 10.06.2013r. (data wpływu 13.06.2013r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 06.06.2013r. (skutecznie doręczone w dniu 10.06.2013r.) oraz pismem z dnia 15.07.2013r. (data wpływu 17.07.2013r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 05.07.2013r. (skutecznie doręczone w dniu 09.07.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznanie, że usługi udzielania pożyczek i dyskontowania weksla mają dla spółki charakter czynności wykonywanych sporadycznie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.05.2013r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznanie, że usługi udzielania pożyczek i dyskontowania weksla mają dla spółki charakter czynności wykonywanych sporadycznie. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 10.06.2013r., złożonym w dniu 11.06.2013r. (data wpływu 13.06.2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 06.06.2013r. oraz pismem z dnia 15.07.2013r., złożonym w dniu 15.07.2013r. (data wpływu 17.07.2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 05.07.2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, podmiotem działającym w branży finansowej i powołanym do świadczenia usług finansowych głównie w zakresie factoringu pełnego, factoringu niepełnego i factoringu odwrotnego. Działalność spółki jest prowadzona w oparciu o klasyfikację PKD 2007 64.99.Z, jako pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych. Prócz czynności factoringowych spółka świadczy też incydentalnie inne usługi - polegające na udzielaniu pożyczek oraz świadczeniu usług dyskonta weksla.

Zgodnie z wytycznymi Zarządu, X. traktuje usługi factoringu jako główny zakres działalności spółki i zasadnicze źródło uzyskiwania zysku. W ciągu dziesięciu dotychczasowych miesięcy działalności z tytułu usług factoringowych spółka zrealizowała około 78% swojego obrotu, dokonując łącznie ponad 400 transakcji z około dwudziestoma klientami stałymi i pięćdziesięcioma klientami czynnymi. Usługi factoringowe spółka uznaje za swój podstawowy produkt, o czym spółka informuje w publikowanych prognozach finansowych. Wskazane usługi factoringowe mogłyby stanowić jedyne źródło utrzymania spółki, bez uszczerbku dla uzyskiwanego przez spółkę dochodu. Zgodnie z planami władz spółki, ten stan rzeczy nie ulegnie zmianie w przyszłości - usługi factoringowe zawsze będą stanowić podstawowy przedmiot działalności spółki i będą stanowić elementarny produkt spółki oferowany zarówno obecnym, jak i przyszłym kontrahentom.

Fakt, że factoring stanowi podstawowy element działalności spółki potwierdza również ukształtowanie struktur, organizacji i procesów wewnętrznych spółki (zarówno procesów sprzedażowych, jak i operacyjnych oraz monitoringu i windykacji) w sposób dostosowany do produktów factoringowych.

Usługi factoringowe spółka traktuje jako świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podstawową (23%) stawką VAT wykazuje z ich tytułu VAT należny.

Niezależnie od usług factoringowych, od początku swojej działalności X wyświadczyła też kilka usług o innym charakterze - usługi udzielenia pożyczki oraz usługi dyskonta weksla. W przeciwieństwie do usług factoringowych, udzielanie pożyczek i dyskontowanie weksli nie stanowi stałego przedmiotu działalności spółki.

Co się tyczy czynności dyskontowania weksla, na ich uboczny charakter wskazuje kilka czynników. Po pierwsze, usługa dyskontowania weksla ma charakter akcesoryjny w stosunku do usług factoringowych, gdyż jest produktem skierowanym wyłącznie do klientów spółki, którzy mają podpisaną umowę z X w ramach usług factoringu. Po drugie, czynności te dokonywane są niezwykłe rzadko i z tego tytułu nie można uznać ich ani za zasadniczy, ani nawet konieczny przedmiot działalności spółki. Po trzecie, zaprzestanie wykonywania czynności dyskontowania weksla nie wpłynęłoby w żaden sposób ani na kondycję finansową spółki, ani na sposób prowadzenia przez nią biznesu. Potwierdzają to dane liczbowe, które pokazują, że od początku swej działalności spółka zawarła wyłącznie jedną umowę dyskonta weksla (która była dotychczas przedłużana czterokrotnie), wykazując z tego tytułu obrót rzędu 3% całości obrotu spółki.

Podobnie rzecz ma się w przypadku udzielania przez spółkę pożyczek. Udzielanie pożyczek stanowi dla X głównie sposób alokacji wolnego kapitału. Pożyczki te, zgodnie z polityką wytyczoną przez władze spółki stanowiły jedynie ograniczony w czasie sposób lokaty kapitału spółki. W żaden sposób nie były traktowane jako źródło utrzymania i osiągania przychodu spółki, w szczególności nie stanowiły bowiem koniecznego, stałego rozszerzenia działalności spółki. Od początku działalności spółka zawarła tylko trzy takie umowy, wszystkie z tym samym klientem.

Zarówno usługi udzielania pożyczek, jak i dyskonta weksla, były traktowane przez X jako usługi zwolnione z opodatkowania VAT odpowiednio w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT oraz art. 43 ust. 1 pkt 40 uVAT.

Opisane powyżej usługi, tj. usługi factoringowe, usługi dyskonta weksla oraz usługi udzielania pożyczek stanowią łącznie ponad 98% całego obrotu wykonywanego przez X., z czego zasadnicza część (prawie 80% obrotu) pochodzi z usług factoringowych.

Obecnie spółka dokonuje więc sprzedaży zarówno usług opodatkowanych (usługi factoringowe - 23%) oraz nieopodatkowanych (usługi udzielania pożyczek - stawka ZW oraz usługi dyskonta weksla stawka zwolniona). W chwili obecnej spółka nie dokonuje częściowego odliczenia podatku VAT na podstawie art. 90 ust. 1 uVAT i w oparciu o proporcję wyliczoną na zasadach wyszczególnionych w art. 90 ust. 3 uVAT w zw. z art. 90 ust. 2 uVAT. Transakcje udzielania pożyczek i dyskonta weksla spółka na dzień dzisiejszy traktuje jako usługi zwolnione w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 i 40 uVAT, wykonywane sporadycznie. W konsekwencji, na dzień dzisiejszy spółka nie zalicza ich przy obliczaniu proporcji, o których mowa w art. 90 ust. 2 uVAT w oparciu o art. 90 ust. 6 pkt b) uVAT.

Jako że wskazane trzy rodzaje usług wyczerpują łącznie ponad 98% całego obrotu spółki, X uznaje, że w jej przypadku nie zachodzi konieczność częściowego odliczania VAT w oparciu o proporcję. Spółka uznaje, że na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 1 uVAT ma prawo przyjąć, że proporcja ta wynosi 100%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy usługi udzielania pożyczek i dyskontowania weksla wykonywane na zasadach opisanych powyżej mają dla spółki charakter czynności wykonywanych sporadycznie?
   
2. Czy prawidłowe jest stanowisko spółki X polegające na przyjmowaniu, że w jej przypadku proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 2 uVAT wynosi 100% i odliczaniu podatku naliczonego w pełnej wysokości, w związku z tym, że usług dyskontowania weksla i udzielania pożyczek, jako usług, o których mowa w art. 90 ust. 6 uVAT (zwolnionych z VAT w oparciu o art. 40 ust. 1 pkt 38 i 40 uVAT wykonywanych sporadycznie) nie zalicza się do obrotu branego pod uwagę przy obliczaniu proporcji, a pominąwszy te transakcje usługi factoringowe stanowią ponad 98% procent obrotu, a kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, jest mniejsza niż 500 zł?
   
   

Ad. 1

Zdaniem spółki, w opisanym stanie faktycznym czynności udzielania pożyczek i dyskontowania weksli mają dla niej charakter sporadyczny. Wskazują na to ich niewielka ilość oraz zupełnie incydentalny charakter dla osiągania zysku i prowadzenia głównego przedmiotu działalności dla spółki. Aby uznać, że dane czynności są sporadyczne, należy ocenić nie tylko częstotliwość ich dokonywania, ale również faktyczne znaczenie dla linii prowadzenia działalności gospodarczej spółki. Skoro dla X są to transakcje poboczne w stosunku do głównego zakresu działalności, niezależnie od wysokości procentowego udziału w obrocie, można uznawać je za transakcje dokonywane sporadycznie.

Na podstawie art. 90 ust. 6 uVAT do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 uVAT, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie. Pojęcie czynności dokonywanej sporadycznie nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w żadnej innej ustawie podatkowej. Ocena, czy dana czynność może być uznana za dokonaną sporadycznie powinna być oceniana w odniesieniu do ogółu okoliczności sprawy i w nawiązaniu do potocznego rozumienia słowa „sporadycznie” z uwzględnieniem celów i specyfiki ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem X., pojęcie „sporadyczności” powinno być oddzielone od faktu, że dana czynność jest dokonywana rzadko, w długich odstępach czasowych. Interpretacja znaczenia czynności dokonywanej sporadycznie w świetle art. 90 ust. 6 uVAT powinna raczej brać pod rozwagę, czy dana czynność stanowi główny przedmiot działalności gospodarczej podatnika, czy też ma charakter wpadkowy, pomocniczy.

Przepis art. 90 ust. 6 uVAT, w którym mowa jest o czynnościach dokonywanych sporadycznie oparty jest na regulacji art. 174 ust. 2 lit. b Dyrektywy WE/2006/112. W doktrynie wskazuje się, że wskazany przepis odpowiada regulacji art. 174 ust. 2 lit. b Dyrektywy 2006/112, jednakże tylko jeżeli posłużyć się inną niż polska wersją językową (por. T. Michalik, VAT. Komentarz do art. 90. Wyd. 9, Warszawa 2013). Zgodnie z przedmiotowym zapisem dyrektywy np. w wersji angielskiej, przy obliczaniu proporcji nie uwzględnia się obrotu wynikającego ze sporadycznych transakcji dotyczących nieruchomości oraz sporadycznych transakcji finansowych („the amount of turnover attribu

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.