Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-409/13/AK
z 2 lipca 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 03 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 02 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy sprzedając wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które Fundacja uprzednio zaliczyła do przychodów, uzyskana cena z tytułu tej sprzedaży stanowi przychód podlegający opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 02 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy sprzedając wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które Fundacja uprzednio zaliczyła do przychodów, uzyskana cena z tytułu tej sprzedaży stanowi przychód podlegający opodatkowaniu.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Fundacja posiada siedzibę w Polsce i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania. Rokiem podatkowym Fundacji jest rok kalendarzowy. W poprzednich latach podatkowych Fundacja osiągała przychody związane z działalnością gospodarczą.
Datą powstania przychodu był dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Datą powstania przychodu był również ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, o ile Fundacja i druga strona umowy ustaliły, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. W latach podatkowych, w których Fundacja osiągała wskazane wyżej przychody, Fundacja osiągała także dochód. Fundacja przeznaczała dochód na cele statutowe (działalność kulturalna), a w konsekwencji osiągany przez nią dochód korzystał ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „ustawa o CIT").
Niektórzy z kontrahentów Fundacji nie uregulowali wierzytelności związanych z działalnością gospodarczą Fundacji. Fundacja zamierza sprzedać te wierzytelności.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy sprzedając wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które Fundacja uprzednio zaliczyła do przychodów podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 3, ust. 3a i 3c ustawy o CIT, uzyskana przez Fundację cena z tytułu tej sprzedaży stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Przy ustaleniu przychodu ze zbycia wierzytelności znaczenie ma czy wierzytelności zostały nabyte przez podatnika, czy też są wierzytelnościami własnymi, wynikającymi z prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku zbycia własnej wierzytelności na rzecz innego podmiotu i otrzymania zapłaty z tego tytułu, wierzyciel (podatnik) nie osiąga przychodu, gdyż zgodnie z art. 12 ust. 3 osiągnął go już wcześniej, wykazując przychód należny. Jeżeli zatem wartość wierzytelności podatnik zaliczył uprzednio do przychodów należnych, to cena ze zbycia tej wierzytelności stanowić będzie jedynie spłatę należności.
Powyższe potwierdza działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2011 r., Znak IPTPB3/423-102/11-3/KJ stwierdzając, iż „w przypadku zbycia własnej wierzytelności na rzecz innego podmiotu i otrzymania zapłaty z tego tytułu, wierzyciel nie osiągnie przychodu, gdyż zgodnie z art. 12 ust. 3 osiągnął go już wcześniej, wykazując przychód należny. Jeżeli zatem wartość wierzytelności podatnik zaliczył uprzednio do przychodów należnych, to cena ze zbycia tej wierzytelności stanowić będzie jedynie spłatę należności".
Podobne stanowisko wyraża Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych:
- z dnia 18 sierpnia 2011 r., Znak: IPPB3/423-540/11-2/MS oraz
- z dnia 14 grudnia 2010 r., Znak: IPPB3/423-635/10-4/JB, czy też
- z dnia 12 listopada 2010 r., Znak: IPPB3/423-578/10-2/JB
stwierdzając, że „u zbywcy wierzytelności „własnej", jeżeli wierzytelność została uprzednio zaliczona do przychodów należnych zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odpłatność za zbytą wierzytelność nie zwiększa przychodów, bowiem w tym przypadku następuje jedynie spłata należności zaliczonej wcześniej do przychodów."
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Fundacji, sprzedając wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które Fundacja uprzednio zaliczyła do przychodów podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 3, ust. 3a i 3c ustawy o CIT, uzyskana przez Fundację cena z tytułu tej sprzedaży nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.
Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębną interpretację.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.