INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2011 r. (data wpływu 25.08.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25.08.2011 r. (data wpływu 29.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na zakup kart przedpłaconych, obsługę tych kart oraz na nagrody pieniężne i rzeczowe przekazywane Uczestnikom Programu lojalnościowego w ramach umowy o świadczenie usług marketingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na zakup kart przedpłaconych, obsługę tych kart oraz na nagrody pieniężne i rzeczowe przekazywane Uczestnikom Programu lojalnościowego w ramach umowy o świadczenie usług marketingowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Spółka S.A. z siedzibą w W. (zwana dalej również: „Agencją”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. świadczeniem za wynagrodzeniem usług marketingowych polegających na organizowaniu i obsłudze programów motywacyjnych i lojalnościowych, których głównym celem jest zazwyczaj zwiększanie sprzedaży i promocja wybranych produktów Zleceniodawców. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego (zwanego dalej: „Programem” lub „Programem lojalnościowym”) na rzecz Spółki sprzedającej szkła kontaktowe (zwanej dalej: „Klientem”). W ramach tej umowy Wnioskodawca zobowiązał się w szczególności do przygotowania zasad i regulaminu Programu oraz do bieżącej jego obsługi, w tym w szczególności do obsługi systemu informatycznego, przy pomocy którego Program jest prowadzony oraz do zakupu i wydawania nagród przyznawanych Uczestnikom.

Rozliczenia pomiędzy Agencją i Klientem dokonywane są w ten sposób, że:

1. Agencji przysługuje jednorazowe wynagrodzenie z tytułu przygotowania Programu w kwocie z góry w umowie określonej plus podatek VAT wg stawki 23% - płatne jednorazowo na podstawie faktury,
2. W cyklach miesięcznych Agencja wystawia Klientowi fakturę VAT (przy zastosowaniu stawki podatku 23%) zawierającą jedną pozycję określoną mianem „kompleksowa obsługa programu lojalnościowego w miesiącu ”. Na tę pozycję składa się:
   1. miesięczne wynagrodzenie Agencji ustalone w stałej kwocie;
   2. wartość wydanych w Programie nagród rzeczowych (netto) i pieniężnych;
   3. koszty zewnętrzne obsługi Programu netto;
   4. prowizja od wartości wydanych nagród w kwocie 4% ich wartości netto;
   5. prowizja od kosztów zewnętrznych związanych z obsługą Programu przez Agencję w wysokości 8% ich wartości netto.

Program trwa od maja 2011 r. do maja 2012 r. z możliwością przedłużenia jego obowiązywania na życzenie Klienta.

Zgodnie ze sporządzonym przez Agencję i zatwierdzonym przez Klienta Regulaminem, Organizatorem Programu jest Klient.

Celem Programu jest wzrost sprzedaży produktów objętych Programem lojalnościowym, zmotywowanie Uczestników - Asystentów do rekomendacji i sprzedaży produktów sprzedawanych przez Klienta, a także zmotywowanie Uczestników - Nabywców do badania wzroku i do zakupu soczewek sprzedawanych przez Klienta w lokalnych salonach optycznych.

W Programie przyznawane są nagrody.

W Programie mogą brać udział pełnoletnie osoby fizyczne mające stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które:

1. nabywają produkty w salonach optycznych uczestniczących w Programie lojalnościowym, jako konsumenci w rozumieniu art. 22¹ Kodeksu Cywilnego, tj. na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą lub zawodową (zwane dalej: „Uczestnikami - Nabywcami”);
2. pracują w salonach optycznych prowadzących sprzedaż Produktów włączonych do Programu lojalnościowego i zostały zaproszone do udziału w Programie przez Przedstawiciela Handlowego Klienta, a ponadto uzyskały zgodę na udział w Programie od swojego pracodawcy lub zleceniodawcy, tj. od podmiotu, który prowadzi salon optyczny (zwane dalej: „Uczestnikami - Asystentami”).
   
   

W przypadku Uczestnika - Nabywcy przystąpienie do Programu następuje przez wypełnienie formularza zgłoszeniowego w salonie optycznym lub przez zarejestrowanie się na stronie internetowej Programu. Zakup produktów objętych Programem Uczestnik - Nabywca zgłasza podając unikatowy kod znajdujący się na opakowaniu za pośrednictwem strony internetowej Programu lub SMS-em wysłanym z telefonu komórkowego. W ten sposób na indywidualnym koncie Uczestnika - Nabywcy w Programie rejestrowana jest ilość i rodzaj zakupionych opakowań. Uczestnikowi - Nabywcy, za każde kupione opakowanie promowanego produktu Klienta przysługuje nagroda pieniężna w wysokości 10 zł lub 20 zł uzależniona od rodzaju kupionego opakowania. Uczestnik - Nabywca gromadzi na swoim koncie nagrody pieniężne do pułapu 40 zł. Po osiągnięciu tego pułapu Uczestnikowi wysyłana jest automatycznie na adres podany w zgłoszeniu karta przedpłacona VISA, która po aktywacji przez Uczestnika uznana zostaje kwotą 40 zł. Środki gromadzone są na karcie przedpłaconej danego Uczestnika - Nabywcy do kwoty maksymalnej wynoszącej 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) rocznie. Uczestnik - Nabywca będzie mógł wykorzystać nagrodę pieniężną dokonując płatności kartą lub pobierając gotówkę z bankomatu.

Ponadto, w przypadku, gdy Uczestnik - Nabywca na swoim koncie prowadzonym na stronie internetowej Programu zarejestruje zakup ustalonej w regulaminie ilości opakowań, będzie miał możliwość wydrukowania ze strony internetowej Programu imiennego vouchera uprawniającego do odbioru opakowania produktu gratis w salonie, w którym dokonywał zakupów.

Rekrutacji do Programu Uczestników - Asystentów dokonują Przedstawiciele Handlowi Klienta podczas wizyt w salonach wyznaczonych do Programu. Przystąpienie do Programu Uczestnika - Asystenta następuje poprzez wypełnienie formularza zgłoszeniowego i przekazanie go nie później niż do dnia zakończenia Programu Przedstawicielowi Handlowemu Klienta lub dostarczenie listem poleconym albo firmą kurierską na adres Agencji, która na tej podstawie dokonuje rejestracji Uczestnika - Asystenta w Programie. Podczas rejestracji Uczestnikowi - Asystentowi przypisywany jest login i hasło do jego indywidualnego konta prowadzonego za pośrednictwem strony internetowej. Uczestnikiem w Programie może być także zespół Uczestników - Asystentów. W takim wypadku Uczestnicy - Asystenci muszą wyznaczyć jedną osobę, która w imieniu całego zespołu zbiera punkty. Uczestnik - Asystent gromadzi punkty w ten sposób, że rejestruje na swoim koncie sprzedane przez siebie opakowania przy użyciu unikatowego kodu zdjętego z tych opakowań przy wydawaniu produktu kupującemu. Za każde sprzedane opakowanie Uczestnikowi - Asystentowi przysługuje 10 lub 20 pkt zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie (w zależności od rodzaju sprzedanego produktu). Zgromadzone na koncie punkty Uczestnicy - Asystenci mogą wymienić na nagrody rzeczowe z katalogu nagród dostępnego na stronie internetowej Programu lub zamawiać za pomocą formularzy papierowych przesyłanych pocztą lub faxem. Punkty mogą być wymieniane na nagrody rzeczowe z katalogu nagród.

Klient jest przyrzekającym w rozumieniu art. 919 Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego wydatki poniesione przez Wnioskodawcę T. na zakup kart przedpłaconych VISA służących do gromadzenia punktów, obsługę tych kart oraz na nagrody pieniężne i rzeczowe przekazywane Uczestnikom Programu lojalnościowego, stanowić będą dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), zwanej dalej również updop...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wydatki poniesione na zakup i obsługę kart przedpłaconych oraz nagród pieniężnych i rzeczowych, które zgodnie z umową o świadczenie usług marketingowych Wnioskodawca wydaje Uczestnikom i których wartość jest następnie zgodnie z tą umową fakturowana na Wnioskodawcę w cyklach miesięcznych łącznie z marżą wynoszącą 4% wartości tych nagród i wynagrodzeniem Agencji za świadczone usługi, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w całości.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 updop. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez niego na nabycie i wydanie kart przedpłaconych oraz wydawanie nagród pieniężnych i rzeczowych, nie wyłączając kosztów związanych z podzleceniem zakupu kart i koordynowania przelewów na te karty podmiotowi trzeciemu (podwykonawcy), stanowią dla niego koszt uzyskania przychodu.

Przekazywanie Uczestnikom nagród, w tym kart przepłaconych, w ramach opisanej w stanie faktycznym akcji wsparcia sprzedaży nie ma charakteru prowadzenia działalności reklamowej i nie mają w związku z powyższym zastosowania ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Wnioskodawca do zakupu i wydawania nagród zobowiązał się w umowie o świadczenie usług marketingowych i jest to element świadczonej przez niego usługi. Zgodnie z treścią tej umowy wysokość marży, którą otrzyma Wnioskodawca za swoje usługi zależna jest od wysokości wydanych nagród - tj. stanowi 4% wartości tych nagród. Aby Wnioskodawca mógł zafakturować Klienta z tytułu marży za wykonane usługi, musi uprzednio ponieść koszt zakupu i wydania tych nagród, w tym nagród pieniężnych. Fakt, że przedmiotowe wydatki zostaną na podstawie faktury zwrócone Agencji przez Klienta nie stoi zdaniem Wnioskodawcy na przeszkodzie zaliczeniu wartości tych nagród do kosztów, bowiem aby osiągnąć przychód w postaci marży Wnioskodawca musi uprzednio nagrody te wydać. W przeciwnym wypadku nie otrzyma prowizji wynoszącej 4% wartości tych nagród. lm wyższa jest wartość nagród, tym wyższa będzie przysługująca Wnioskodawcy prowizja.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że sposób rozliczeń przyjęty przez strony umowy o świadczenie usług marketingowych w ramach wyrażonej w art. 353(1) Kodeksu cywilnego zasady swobody umów, nie pozostaje w sprzeczności zobowiązującymi przepisami.

W ocenie Wnioskodawcy ma on prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wymienionych wydatków poniesionych na zakup kart przedpłaconych i wydawanie nagród, jako, że koszty te pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami i wydatki nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 updop, stanowiącym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Obowiązkiem podatników, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów) zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje on niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Należy wskazać, iż ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcja prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. świadczeniem za wynagrodzeniem usług marketingowych polegających na organizowaniu i obsłudze programów motywacyjnych i lojalnościowych, których głównym celem jest zazwyczaj zwiększanie sprzedaży i promocja wybranych produktów Zleceniodawców. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego na rzecz Spółki sprzedającej szkła kontaktowe (Klient). W ramach tej umowy Wnioskodawca zobowiązał się w szczególności do przygotowania zasad i regulaminu Programu oraz do bieżącej jego obsługi, w tym w szczególności do obsługi systemu informatycznego, przy pomocy którego Program jest prowadzony oraz do zakupu i wydawania nagród przyznawanych Uczestnikom.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione przez nią na zakup i obsługę kart przedpłaconych oraz nagród pieniężnych i rzeczowych, które zgodnie z umową o świadczenie usług marketingowych Wnioskodawca wydaje Uczestnikom i których wartość jest następnie zgodnie z tą umową fakturowana na Wnioskodawcę w cyklach miesięcznych łącznie z marżą wynoszącą 4% wartości tych nagród i wynagrodzeniem Agencji za świadczone usługi, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w całości.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Podatnik zawsze przy ponoszeniu wydatku musi mieć na uwadze art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie ma znaczenia tu fakt, że wydatek wchodzi w skład bazy kosztowej będącej podstawą wyliczenia wynagrodzenia należnego Spółce.

Strony zawierające umowę, stosownie do art. 353(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jednak Organ podatkowy analizując wydatki wchodzące w skład bazy kosztowej będzie je zawsze analizował pod kątem celowości i racjonalności ich poniesienia oraz czy poszczególne wydatki nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Według tut. Organu, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż koszty ponoszone przez Wnioskodawcę nie są związane z jego reprezentacją i reklamą (o ile dotyczą tylko i wyłącznie produktów Klienta) i zasadniczo nie wpływają na promocję samej Spółki. W tym stanie rzeczy przedmiotowe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę (zakup kart przedpłaconych, obsługę tych kart oraz na nagrody pieniężne i rzeczowe) należy uznać za poniesione w związku z wykonaniem usługi określonej w umowie, a nie w celu reprezentacji Wnioskodawcy (koszty reprezentacji faktycznie ponosi Klient), a w konsekwencji za będące poza hipotezą normy prawnej określonej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miał także zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Wobec braku definicji „darowizny” w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, rozstrzygnięcie, czy dana czynność stanowi darowiznę w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 14, wymaga sięgnięcia - w myśl reguł wykładni systemowej - do przepisów aktu prawnego, w którym ta instytucja jest uregulowana. Stosownym aktem prawnym jest ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż istotą darowizny jest bezpłatne świadczenie kosztem majątku darczyńcy. Aby uznać daną czynność za darowiznę, konieczne jest zatem wystąpienie dyspozycji majątkowej darczyńcy, prowadzące do zmniejszenia jego majątku.

W sytuacji przedstawionej we wniosku nie następuje zmniejszenie majątku Wnioskodawcy. Jak wynika bowiem ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wszelkie koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowej umowy pozostają w ścisłej korelacji z należnym wynagrodzeniem. Kwoty wydatkowane przez Spółkę na nabycie ww. nagród są ujmowane w wynagrodzeniu należnym Spółce na podstawie umowy o świadczenie usług na rzecz Klienta (wartość wydatków stanowi w całości podstawę kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi).

A zatem w odniesieniu do powyższych wydatków nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 14 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według tut. Organu, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nieodpłatnymi świadczeniami na rzecz beneficjentów w ramach świadczonej usługi kompleksowej na rzecz Klienta można zasadniczo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, co do zasady Spółka ma prawo zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów kosztów stanowiących podstawę kalkulacji wynagrodzenia Spółki należnego z tytułu wykonywania zawartej umowy, tj. zakupu kart przedpłaconych, obsługi tych kart oraz nagród pieniężnych i rzeczowych, poniesionych w związku ze świadczeniem kompleksowej usługi na rzecz Klienta.

Nie można jednak powyższej wykładni interpretować rozszerzająco i wywodzić na tej podstawie, iż wszystkie wydatki wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 cytowanej ustawy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym nie mamy bowiem do czynienia ze zwrotem poniesionych wydatków, lecz z sytuacją, w której Spółka ponosi koszty w związku ze świadczeniem kompleksowej usługi za wynagrodzeniem ukształtowanym według określonego algorytmu. Każdy wydatek należy zatem indywidualnie ocenić pod względem bezwzględnie obowiązujących negatywnych przesłanek ustawowych (zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów) wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, powołane przepisy prawa podatkowego oraz specyfikę działalności Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż Spółka ma prawo zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup kart przedpłaconych VISA, obsługę tych kart oraz nagród pieniężnych i rzeczowych, których zakupu Spółka dokonała w ramach wykonania umowy o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego na rzecz Klienta.

Tym samym stanowisko Podatnika należy uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zauważyć, iż weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.