INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu 09 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków ponoszonych na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu obejmujących zakup stroju sportowego, wynagrodzenie trenerów, przewóz zawodników na mecze, badania lekarskie, ubezpieczenie NW (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,
• wydatków ponoszonych na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu obejmujących wynajem mieszkań dla zawodników i ich utrzymanie (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe,
• wydatków ponoszonych na rzecz grup dzieci i młodzieży niezrzeszonych w ramach struktur PZPN (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu 07 maja 2012 r.) oraz pismem z dnia 17 maja 2012 r. (data wpływu 17 maja 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką, która nie działa w celu osiągnięcia zysku. Odbiorcami Jej usług są głównie stowarzyszenia sportowe, szkoły z terenu miasta i ościennych gmin, którym udostępnia odpłatnie posiadane obiekty, takie jak: hala widowiskowo - sportowa, stadion, boiska, zespół basenów odkrytych, kryta pływalnia, odnowa biologiczna i rehabilitacja na treningi, zawody i inne zajęcia sportowe. Również mieszkańcy oraz firmy działające na terenie miasta i okolic korzystają z obiektów sportowych Spółki w celach sportowo - rekreacyjnych i zdrowotnych. Zgodnie z klasyfikacją GUS, przeważający rodzaj działalności Spółki to 93.11.Z działalność obiektów sportowych.

Spółka posiada także sekcję piłki nożnej, w skład której wchodzą: drużyna seniorów – I zespół, który uczestniczy w rozgrywkach II ligi, drużyna rezerw – II zespół występujący w Klasie Okręgowej Seniorów, grupy młodzieżowe (drużyny młodzieżowe juniorów starszych i młodszych, drużyny trampkarzy oraz drużyny młodzików) występujące w Lidze (…) i Okręgowej. Spółka osiąga przychody jedynie z działalności drużyny seniorów (I zespół), z tytułu sprzedaży biletów na mecze, premii za awans do kolejnej rundy w rozgrywkach pucharowych, reklamy sponsorów itp. Utrzymanie pozostałych drużyn i generowane przez nich koszty nie mają pokrycia w przychodach ze sprzedaży usług, a jedynie w przychodach z tytułu dotacji z Gminy Miejskiej. Spółka zobowiązana jest jednak do posiadania i utrzymywania tych drużyn, gdyż wymagają tego przepisy Zarządu PZPN w sprawie uzyskania licencji dla klubów II ligi. Dodatkowo zespoły te swoją działalnością przyczyniają się do promowania Spółki i obiektów sportowych, co wpływa na tworzenie Jej dobrego wizerunku oraz może przysporzyć nowych klientów. Na funkcjonowanie sekcji piłki nożnej Spółka otrzyma dotację z Gminy Miejskiej, z której pokryje częściowo ponoszone z tego tytułu wydatki. W planach jest także utworzenie grup dzieci młodzieży niezrzeszonych w sekcji piłkarskiej i niepodlegających strukturom PZPN. Będą one uczęszczać na zajęcia nauki gry w piłkę nożną, wyjeżdżać na amatorskie turnieje oraz ogólnie rozwijać swoją kulturę fizyczną. Częściowo mają one być finansowane z opłat pobieranych od rodziców dzieci uczęszczających na te zajęcia, a w pozostałej części ze środków własnych Spółki oraz dotacji z Gminy Miejskiej.

Dodatkowo, w piśmie z dnia 30 kwietnia 2012 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

1. podstawą prawną prowadzonej przez Spółkę działalności jest Kodeks spółek handlowych, Uchwała Rady Miejskiej (…) z dnia 19 kwietnia 2005 r. w sprawie utworzenia jednoosobowej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Gminy Miejskiej (…),
2. Spółka jest klubem, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu,
3. Spółka posiada zapis w statucie, który reguluje gospodarkę Spółki, iż: „Spółka nie działa w celu osiągnięcia zysku” oraz „ceny usług świadczonych przez spółkę mają zapewnić jedynie pokrycie kosztów funkcjonowania spółki”, oznacza to, iż Spółka poprzez swoje działania zmierza do osiągania jak najmniejszej straty (stosowanie strategii marketingowej zmierzającej do przyciągnięcia jak największej liczby klientów, którym oferuje m. in. usługi: wstępu na basen, korty tenisowe, boiska, halę, mecze piłki nożnej, wypożyczenie sprzętu, usługi odnowy biologicznej i rehabilitacji, wynajem powierzchni pod reklamę),
4. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej,
5. wydatki ponoszone na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu, dotyczą m.in. zakupu stroju sportowego, wynajmu mieszkań dla zawodników i ich utrzymanie, tj. pokrycie kosztów zużycia wody czy energii elektrycznej, wynagrodzenia trenerów, przewóz zawodników na mecze, badań lekarskich, ubezpieczenia NW,
6. wydatki ponoszone na rzecz grup dzieci i młodzieży niezrzeszonych w ramach struktur PZPN, dotyczą m. in.: zakupu stroju sportowego, piłek, wynagrodzenia trenerów, przewozu drużyny na mecz, badań lekarskich.
   
   

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 17 maja 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Spółka jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie,
2. Spółka nie posiada żadnych kontraktów ani umów z zawodnikami II zespołu i grup młodzieżowych. Zawodnicy ci każdorazowo przed sezonem są zgłaszani do Związku Piłkarskiego jako zawodnicy biorący udział w rozgrywkach,
3. Spółka nie posiada żadnych umów z zawodnikami na wynajem mieszkań. Wszelkie wydatki związane zarówno z wynajmem mieszkań oraz inne wydatki na utrzymanie drużyn II zespołu i grup młodzieżowych są niezbędne w celu utrzymania zawodników w swoim zespole.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy wydatki ponoszone na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu, które nie przyczyniają się do osiągania przez Spółkę przychodu ze sprzedaży usług a sfinansowane ze środków własnych są dla Spółki kosztem uzyskania przychodów...
2. Czy wydatki ponoszone na rzecz grup dzieci i młodzieży niezrzeszonych w ramach struktur PZPN finansowane ze środków własnych Spółki będą stanowiły koszty uzyskania przychodu...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Wydatki na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu sfinansowane z własnych środków są kosztem uzyskania przychodu, mimo iż zespoły te nie przyczynią się na dzień dzisiejszy do osiągania przez Spółkę przychodu ze sprzedaży usług. Są one jednak związane z prowadzoną działalnością przez Spółkę. W przyszłości z tych młodych zawodników pozyskani zostaną podstawowi zawodnicy do I zespołu seniorów i w latach następnych będą generować przychody dla Spółki. Ponadto, Spółka musi utrzymywać te zespoły, gdyż jest to warunkiem uzyskania licencji na grę w II lidze przez I zespół. Dodatkowo promują one Spółkę.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Wydatki ponoszone na rzecz grup dzieci i młodzieży niezrzeszonych w ramach struktur PZPN sfinansowane ze środków własnych Spółki będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, ponieważ są związane z prowadzoną działalnością oraz będą wiązały się z odpłatnym udostępnianiem obiektów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie wydatków ponoszonych na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu obejmujących zakup stroju sportowego, wynagrodzenie trenerów, przewóz zawodników na mecze, badania lekarskie, ubezpieczenia NW,
• nieprawidłowe w zakresie wydatków ponoszonych na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu obejmujących wynajem mieszkań dla zawodników i ich utrzymanie,
• prawidłowe w zakresie wydatków ponoszonych na rzecz grup dzieci i młodzieży niezrzeszonych w ramach struktur PZPN.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Jak już wskazano powyżej, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Ustawodawca nie definiuje jednak, co należy rozumieć pod pojęciami „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
   
   

Można więc przyjąć, iż koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka udostępnia odpłatnie posiadane obiekty sportowe. Spółka posiada także sekcję piłki nożnej, w skład której wchodzą: drużyna seniorów – I zespół, który uczestniczy w rozgrywkach II ligi, drużyna rezerw – II zespół występujący w Klasie Okręgowej Seniorów, grupy młodzieżowe (drużyny młodzieżowe juniorów starszych i młodszych, drużyny trampkarzy oraz drużyny młodzików) występujące w Lidze (…) i Okręgowej. Spółka osiąga przychody jedynie z działalności drużyny seniorów (I zespół), z tytułu sprzedaży biletów na mecze, premii za awans do kolejnej rundy w rozgrywkach pucharowych, reklamy sponsorów itp. Utrzymanie pozostałych drużyn i generowane przez nich koszty nie mają pokrycia w przychodach ze sprzedaży usług, a jedynie w przychodach z tytułu dotacji z Gminy Miejskiej. Spółka zobowiązana jest jednak do posiadania i utrzymywania tych drużyn, gdyż wymagają tego przepisy Zarządu PZPN w sprawie uzyskania licencji dla klubów II ligi. Ponadto zespoły te przyczyniają się do promowania Spółki i obiektów sportowych, co wpływa na tworzenie dobrego wizerunku Spółki, a w perspektywie może przysporzyć Spółce nowych klientów. Dodatkowo, co istotne, z zawodników grup młodzieżowych i II zespołu pozyskani zostaną w przyszłości zawodnicy do I zespołu seniorów.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu obejmujące zakup stroju sportowego, wynagrodzenie trenerów, przewóz zawodników na mecze, badania lekarskie, ubezpieczenia NW, finansowane ze środków własnych Spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te bowiem poniesione zostały w celu zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.

O ile w przypadku ww. wydatków związek pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskaniem przychodu przez Spółkę nie budzi wątpliwości, o tyle wydatki Spółki obejmujące wynajem mieszkań dla zawodników i ich utrzymanie, tj. pokrycie kosztów zużycia wody czy energii elektrycznej, nie mogą zostać uznane – w ocenie tut. Organu – za wydatki przyczyniające się do uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej (zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów).

W tym miejscu podkreślenia wymaga fakt, iż oceniając wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę pod kątem ich celowości należy wykazać, że pomiędzy tymi wydatkami a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku wpływa na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Natomiast wydatki Wnioskodawcy obejmujące wynajem mieszkań dla zawodników i ich utrzymanie nie przyczyniają się do uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej Spółki. Tym bardziej, jeśli się zważy, iż Spółka nie posiada żadnych kontraktów ani umów z zawodnikami grup młodzieżowych i II zespołu, a także nie posiada żadnych umów z zawodnikami na wynajem mieszkań. Są to bowiem wydatki osobiste tych zawodników, które winny obciążać ich dochód, a nie pomniejszać dochód do opodatkowania Spółki.

Zatem, wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz grup młodzieżowych i II zespołu obejmujące wynajem mieszkań dla zawodników i ich utrzymanie nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż w planach jest także utworzenie grup dzieci i młodzieży niezrzeszonych w sekcji piłkarskiej i niepodlegających strukturom PZPN. Będą one uczęszczać na zajęcia nauki gry w piłkę nożną, wyjeżdżać na amatorskie turnieje oraz ogólnie rozwijać swoją kulturę fizyczną. W związku z tym, Spółka poniesie wydatki dotyczące m. in.: zakupu stroju sportowego, piłek, wynagrodzenia trenerów, przewozu drużyny na mecz, badań lekarskich. Jednocześnie, jak wynika z opisu sprawy, wydatki te będą finansowane częściowo z opłat pobieranych od rodziców dzieci uczęszczających na te zajęcia, a w pozostałej części ze środków własnych Spółki oraz dotacji z Gminy Miejskiej.

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Spółkę na rzecz grup dzieci i młodzieży niezrzeszonych w ramach struktur PZPN, obejmujące zakup stroju sportowego, piłek, wynagrodzenia trenerów, przewóz drużyny na mecz, badania lekarskie, finansowane ze środków własnych Spółki, stanowić będą koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie zauważyć należy, iż powołane powyżej przepisy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować łącznie z art. 9 ust. 1 tej ustawy, na mocy którego podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odrębne przepisy, o których mowa w tym artykule, zawarte są w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Z przepisów tej ustawy wynika, iż podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej „dowodami źródłowymi” (art. 20 ust. 2 ustawy). Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco (art. 24 ust. 1 ustawy), a transakcje udokumentowane rzetelnymi dowodami księgowymi (art. 22 ustawy).

Końcowo informuje się, iż w zakresie podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.