INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2012r. (data wpływu 26 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z wykonywaniem usług rachunkowo-księgowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z wykonywaniem usług rachunkowo-księgowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2011r. Wnioskodawca uzyskał certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie którego Wnioskodawca jest uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. W związku z tym Wnioskodawca chciałby założyć własne biuro rachunkowe. Planowana działalność gospodarcza będzie sklasyfikowana wg PKD 2007: 69.20.Z – działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe. Istotną informacją jest fakt, że Wnioskodawca nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, tj. nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, dlatego nie będzie wykonywał usług związanych z czynnościami doradztwa podatkowego, ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa.

Wnioskodawca chce, aby jego biuro świadczyło następujące usługi:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,
• prowadzenie ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i sporządzanie stosownych deklaracji,
• prowadzenie i rozliczanie ewidencji kadrowo-płacowej, sporządzanie deklaracji rozliczeniowej: PIT-4R, PIT-11, PIT-8C,
• rozliczanie składek ZUS za przedsiębiorców i pracowników oraz przesyłanie drogą elektroniczną dokumentów rozliczeniowych do ZUS,
• prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• prowadzenie ewidencji wyposażenia,
• prowadzenie innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego,
• osobiste dostarczanie podpisanych przez klientów deklaracji podatkowych do urzędów skarbowych,
• sporządzanie przelewów bankowych na należności wynikające ze sporządzonych deklaracji podatkowy i dokumentów ZUS,
• sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników,
• prowadzenie akt osobowych pracowników,
• informowanie klientów o wysokości zobowiązań wobec budżetu państwa.
  
  

Wszystkie ww. usługi Wnioskodawca będzie świadczył na podstawie i w ramach zawartych umów z firmami na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową. Deklaracje podatkowe będą sporządzane – generowane automatycznie – na podstawie wprowadzonych do programu księgowego dowodów księgowych, wyłącznie w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową, a nie jako odrębne jednostkowe zlecenia. Dokumentację księgową i podatkową, zgodnie z zawartymi umowami, Wnioskodawca będzie przechowywał w siedzibie swojego biura rachunkowego i tam też będą odbywały się kontrole poprawności dokumentacji klientów jego biura, prowadzone przez organy kontroli w zakresie objętym umowami. Jako właściciel biura rachunkowego Wnioskodawca będzie brał udział w tych kontrolach, ale tylko jako przedstawiciel biura w ramach imiennego upoważnienia udzielonego mu przez kontrolowanego. Biuro nie będzie brało udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne, jednorazowe zlecenia obejmujące czynności i okres wykraczający poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, których biuro Wnioskodawcy nie będzie obsługiwało.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonując wyłącznie wyżej wymienione czynności, tym samym nie wykonując usług w zakresie doradztwa podatkowego, ani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz spełniając warunek wynikający z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując usługi rachunkowo-księgowe (bez doradztwa podatkowego i innego), może on skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług. Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca informuje, że jego biuro rachunkowe nie będzie świadczyło usług doradztwa podatkowego (Wnioskodawca nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego), ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa, porad prawnych, sporządzania i podpisywania deklaracji w ramach odrębnego zlecenia niebędącego elementem kompleksowej usługi w zakresie księgowości, Wnioskodawca nie będzie brał udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne, jednorazowe zlecenie obejmujące czynności i okres wykraczające poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, z którymi nie będzie miał zawartej umowy na kompleksową obsługę księgową oraz innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobne stanowisko zostało przedstawione przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 3 listopada 2010r. sygn. IBPP1/443-732/10/EA,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2011r. sygn. IPPP2-443-134/11-2IZ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2011r. sygn. IPPP2/443-152/11-3/IG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2012r. sygn. IPPP2/443-1399/11-2/KOM.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 13 „Usługi prawnicze”.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 41, poz. 213), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.
   
   

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

–w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

–o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż terminu „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie uzyskanego w 2011r. certyfikatu księgowego, Wnioskodawca jest uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. W związku z tym Wnioskodawca chciałby założyć własne biuro rachunkowe. Planowana działalność gospodarcza będzie sklasyfikowana wg PKD 2007: 69.20.Z – działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe. Wnioskodawca poinformował, że nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, tj. nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, dlatego nie będzie wykonywał usług związanych z czynnościami doradztwa podatkowego, ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi mają polegać na prowadzeniu rozliczeń księgowych.

Wszystkie wymienione we wniosku usługi Wnioskodawca będzie świadczył na podstawie i w ramach zawartych umów z firmami na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową. Deklaracje podatkowe będą sporządzane – generowane automatycznie – na podstawie wprowadzonych do programu księgowego dowodów księgowych, wyłącznie w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową, a nie jako odrębne jednostkowe zlecenia. Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca, że nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis świadczonych usług, brak uprawnień Wnioskodawcy do wykonywania doradztwa podatkowego oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy.

Zatem Wnioskodawca, rozpoczynając działalność gospodarczą, może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, jeżeli przewidywania przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł, zwolnienie to utraci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe przy założeniu, że Wnioskodawca nie będzie wykonywał innych czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą (art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług). Natomiast kontynuując w kolejnych latach działalność gospodarczą, Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że Wnioskodawca nie będzie wykonywał innych czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą (art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, gdyby Wnioskodawca wykonywał jakiegokolwiek rodzaju usługi doradcze – z wyjątkiem doradztwa rolniczego), bądź zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy też zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.