INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu: 28 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania częściowego zwrotu poniesionych wydatków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania częściowego zwrotu poniesionych wydatków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 23 marca 2007 r. Wnioskodawca wraz małżonką na podstawie aktu notarialnego zakupili działkę gruntu nr (...) wraz z ostateczną decyzją wydaną przez burmistrza miasta i gminy z dnia 21 listopada 2003 r. w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę budynku letniskowego na działce gruntu nr (...). Dnia 15 maja 2007 r. na ich wniosek starosta powiatu decyzją przeniósł decyzję nr z dnia 21 listopada 2003 r. o pozwoleniu na budowę z poprzedniego właściciela na nich. Następnie zostały wprowadzone zmiany w projekcie decyzjami wydanymi przez starostę powiatu o numerach: (...) (wprowadzono zmiany konstrukcyjne); (...) (rezygnacji z budowy przyłącza kanalizacji na rzecz realizacji bezodpływowego zbiornika); (...) (zaopatrzenia budynku w wodę ze studni zamiast z sieci wodociągowej) i kontynuowane prace budowlane. Obecnie budynek znajduje się na etapie wykańczania wnętrz. Pozostały do wykończenia 3 pomieszczenia na poddaszu użytkowym. Wszystkie media: woda, prąd, kanalizacja oraz centralne ogrzewanie są zainstalowane. Budynek jest przystosowany do całorocznego użytkowania.

Projekt budowlany przewiduje wybudowanie budynku letniskowego w zabudowie wolnostojącej o powierzchni użytkowej 144,01 m².

Opis techniczny określa konstrukcję całości budynku jako tradycyjną. Najistotniejsze postanowienia to: ławy fundamentowe zbrojone; fundamenty z bloczków betonowych; mury naziemne murowane z bloczków (...) 36,5 cm; ściany działowe 10 i 12 cm z bloczków (...); tynki cementowo-wapienne; piony kominowe z cegły; strop nad parterem (...); na murach wieńce żelbetowe; dach – krokwie, płatwie i kleszcze obudowane i ocieplone wełną mineralną gr. 18 cm; pokrycie – dachówka ceramiczna; izolacje termiczne fundamentów, podłóg i dachu.

W domu znajdują się instalacje: wodna (ujęcie wody ze studni plus hydrofor), elektryczna (podpisana umowa – instalacja odebrana, podłączona i użytkowana), kanalizacyjna (szambo – uzgodnienie z zakładem wodociągów i kanalizacji o odbiorze ścieków), grzewcza (instalacja centralnego ogrzewania- zainstalowana).

Projekt przewiduje 7 pomieszczeń na parterze (przedsionek, łazienka, komunikacja, kuchnia, salon, garaż, kotłownia) oraz 7 pomieszczeń na poddaszu (komunikacja, 3 pokoje, 2 garderoby, łazienka).

Technicznie jest to budynek przeznaczony do całorocznego mieszkania. Status domu jako budynku letniskowego wynika z postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (zgodnie z uchwałą rady miejskiej z dnia 19 maja 2006 r.), który przewiduje, że miejsce położenia działki budowlanej przeznaczone jest na zabudowę letniskową.

Sytuacja mieszkaniowa Wnioskodawca wygląda następująco:

Aktualnie są trzyosobową rodziną i nie posiadają z małżonką, oprócz domu, innej nieruchomości. Obecnie są zmuszeni mieszkać pod adresem wskazanym we wniosku jako adres zamieszkania Wnioskodawcy, w domu należącym do Jego siostry. Budowany dom ma zaspokoić ich potrzeby mieszkaniowe. Po ukończeniu budowy mają zamiar zameldować się w nim i mieszkać przez cały rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawioną sytuacją przysługuje Wnioskodawcy prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku letniskowego – w rzeczywistości jako budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien Mu przysługiwać zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku mieszkalnego, ponieważ spełnia szereg przesłanek wymaganych do korzystania z tego prawa:

• posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (akt własności działki budowlanej),
• posiada pozwolenie na budowę,
• nie ma zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych,
• art. 2 pkt 1 określa definicję budynku mieszkalnego jako budynek lub jego część służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Definicja nie wyklucza budynku o statusie letniskowym jako budynku mieszkalnego. W tym miejscu Zainteresowany podkreślił, fakt, iż dom przez nich budowany tylko z nazwy jest letniskowy, gdyż konstrukcyjnie spełnia on wymogi standardowego domu, tj. jest trwale związany z gruntem, posiada fundamenty, jest murowany, ocieplony, posiada wydzielone pomieszczenia i media: wodę, prąd, szambo, centralne ogrzewanie, co pozwala na całoroczne jego użytkowanie. Oznaczenie domu jako budynku letniskowego wynika z planu zagospodarowania przestrzennego, jako funkcji tego terenu,
• posiada faktury VAT na zakupione materiały budowlane,
• nie korzystał z żadnych zwolnień i ulg związanych z budowaniem tego domu.
  
  

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał nw. rozstrzygnięcia organów podatkowych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 marca 2011 r., sygn. ILPB2/415-1424/10-2/ES,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2010 r., sygn. IPPB2/415-779/09-2/AK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 maja 2008 r., sygn. ITPB2/415-336/08/RS.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.), reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem, zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym następnie Wnioskodawca wraz z rodziną ma zamiar zameldować się i zamieszkać przez cały rok.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 ww. ustawy, zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany wraz z żoną, w związku z brakiem własnego mieszkania, budują na własnej działce budynek letniskowy, który posiada wszystkie cechy budynku mieszkalnego. Technicznie jest to budynek przeznaczony do całorocznego mieszkania. Status domu jako budynku letniskowego wynika z postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (zgodnie z uchwałą rady miejskiej z dnia 19 maja 2006 r.), który przewiduje, że miejsce położenia działki budowlanej przeznaczone jest na zabudowę letniskową. Budowany dom ma zaspokoić ich potrzeby mieszkaniowe trzyosobowej rodziny Wnioskodawcy. Po ukończeniu budowy mają zamiar zameldować się w nim i mieszkać przez cały rok.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że jeżeli przedmiotowy budynek letniskowy będzie służył zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. będzie spełniał funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne), to – po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie – Zainteresowanemu przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizacją inwestycji mieszkaniowej.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. żony Wnioskodawcy.

Żona Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Końcowo, w odniesieniu do przywołanych przez Zainteresowanego rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.