INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22.12.2009 r. (data wpływu 28.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu niektórych wydatków związanych z budową domu letniskowego, który będzie służył zaspokojeniu potrzeb rodziny przez cały rok - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych budownictwem mieszkaniowym w zakresie niektórych wydatków związanych z budową domu letniskowego, który będzie służył zaspokojeniu potrzeb rodziny przez cały rok.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielką działki przeznaczonej pod usługi turystyczne oraz zabudowę rekreacyjną o powierzchni 1000 m². Działka została kupiona z zamiarem wybudowania domu i zamieszkania w nim na stałe. Wnioskodawczyni wybrała gotowy projekt budowlany domu jednorodzinnego o powierzchni użytkowej 180 m². W grudniu 2006 roku wydano Wnioskodawczyni decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynku letniskowego (k-III). Rozpoczęcie budowy nastąpiło w 2007 roku. Budowany przez małżonków dom jest całkowicie przystosowany do przebywania w nim przez cały rok. Służył będzie zaspokojeniu stałych potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawczyni w związku z tym posiada wszystkie urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania go całorocznie, tj. przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym: ogrzewanie kominkowe (kominek z płaszczem wodnym) oraz ogrzewanie gazem ziemnym, instalację hydrauliczną - woda z własnego ujęcia studni głębinowej, instalację elektryczną, sanitarną, zamontowano szczelny zbiornik na ścieki oraz podpisano umowę na odbiór nieczystości i ich segregację. Budynek ten stanowi samodzielnie konstrukcyjną całość jest trwale związany z gruntem, jest murowany i odpowiednio ocieplony, jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiada fundamenty i dach. Są w nim wydzielone pomieszczenia mieszkalne pokoje, salon, kuchnia, łazienki, korytarz, strych, garaż. Poza wybudowanym domem nie przysługuje Wnioskodawcy tytuł prawny do żadnego innego mieszkania, domu, ani nieruchomości, jest jedynym, budynkiem którego Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami. Konstrukcja oraz wykończenie pozwala na zamieszkiwanie w nim przez cały rok, co też Wnioskodawczyni zamierza jak najszybciej uczynić. Budowany dom jest w fazie wykończeniowej. Zakwalifikowanie budynku jako letniskowego, wynika tylko z funkcji terenu zapisanej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i decyzji pozwolenia na budowę, a nie ze sposobu w jaki budynek ten będzie użytkowany, a ma on zaspokajać podstawowe potrzeby mieszkaniowe całorocznie rodziny Wnioskodawczyni. Budynek i dokumentacja techniczna odpowiada warunkom określonym w art. 3 pkt 2a) Ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawa budowlanego oraz art. 3 pkt 2, 4b Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ponadto zgodnie z klasyfikacją metodyczną zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wybudowany przez Wnioskodawczynię dom zalicza się do grupy 111 budynki mieszkalne jednorodzinne. Wnioskodawczyni informuje, iż nie korzystała z tzw. dużej ulgi budowlanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanej sytuacji przysługuje Wnioskodawczyni prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z inwestycją dotyczącą budowy domu rekreacji indywidualnej, który w rzeczywistości będzie zaspokajał podstawowe potrzeby mieszkaniowe rodziny...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. budynek rekreacji indywidualnej jest budynkiem przeznaczonym do okresowego wypoczynku rodzinnego i nie musi być wyposażony we wszystkie instalacje i przyłącza, sieci wodociągowe, kanalizacyjne, elektroenergetyczne i ciepłownicze. Tymczasem wybudowany przez Wnioskodawczynię budynek, powstał w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych jej rodziny i będzie pełnił funkcję stałego zamieszkania, został więc wyposażony we wszystkie instalacje, przyłącza oraz jest trwale związanym z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, stanowi konstrukcyjnie samodzielną całość, ma wydzielone pomieszczenia mieszkalne spełniając tym samym warunki budynku mieszkalnego.

Wnioskodawczyni uważa także, że spełnia warunki zapisu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 roku o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych budownictwem mieszkaniowym, gdzie budynkiem mieszkalnym jest budynek lub jego część, służąca zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Wybudowany przez Wnioskodawczynię dom zawiera instalację ciepłowniczą, sanitarną, gazową, hydrauliczną wodę, prąd, zbiornik ścieków. Budowany jest w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych, czyli będzie to lokum w którym będzie koncentrowało się życie rodzinne i Wnioskodawczyni wraz z rodziną będą w nim mieszkać stale, przez cały rok (nie rekreacyjnie czy w celu lokaty kapitału).

W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że w rozumieniu przepisów przedmiotowej ustawy jest to budynek mieszkalny i mam prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów na budowę domu, który będzie zaspokajał podstawowe potrzeby mieszkaniowe, pełnił funkcje mieszkalną nie rekreacyjną czy wypoczynkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

W myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez budynek mieszkalny rozumie się budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nim urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 2 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką podstawową 22% (art. 3 ust. 3 ustawy).

Z treści art. 3 ust. 4 tej ustawy wynika, iż dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016, ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym Wnioskodawczyni będzie mieszkała. Przy czym nie musi to być miejsce stałego zamieszkania. Powinna natomiast mieć miejsce pewna stałość lub częstotliwość pobytu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielką działki przeznaczonej pod usługi turystyczne oraz zabudowę rekreacyjną. Działka została kupiona z zamiarem wybudowania domu i zamieszkania w nim na stałe. W grudniu 2006 roku wydano Wnioskodawczyni decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynku letniskowego (k-III). Rozpoczęcie budowy nastąpiło w 2007 roku. Budowany przez małżonków dom jest całkowicie przystosowany do przebywania w nim przez cały rok. Służył będzie zaspokojeniu stałych potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawczyni w związku z tym posiada wszystkie urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania go całorocznie. Zakwalifikowanie budynku jako letniskowego, wynika tylko z funkcji terenu zapisanej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i decyzji pozwolenia na budowę, a nie ze sposobu w jaki budynek ten będzie użytkowany.

A zatem, jeżeli całoroczny budynek „letniskowy” będzie służył zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, tj. będzie spełniał funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne), to – po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie – przysługuje Wnioskodawczyni prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizowaną inwestycją.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego współwłaściciel, tj. małżonek Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.