Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-354/12-2/MC
z 18 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka wynajmuje od innego przedsiębiorcy budynki magazynowo - produkcyjne, w których prowadzi swoją działalność gospodarczą.

Dotychczas, budynki te były ogrzewane olejem opałowym. Obecnie, planowana jest zmiana tego sposobu ogrzewania i przyłączenie budynków do miejskiej sieci cieplnej. Inwestycja ta, polegająca na budowie węzła cieplnego i przyłączeniu budynków do miejskiej sieci cieplnej, przyniesie Spółce znaczne korzyści w zakresie oszczędności na kosztach ogrzewania. Początkowo, koszty realizacji inwestycji - koszty budowy węzła cieplnego - poniesie właściciel wynajmowanych przez Spółkę budynków (dalej jako: „Przedsiębiorca”).

Następnie, na podstawie zawartego porozumienia, Spółka zwróci Przedsiębiorcy koszty budowy węzła cieplnego, jako że to właśnie Spółka (a nie Przedsiębiorca) ponosi koszty ogrzewania wynajmowanych budynków i to w Jej (Spółki) interesie leży zmiana sposobu ich ogrzewania i budowa węzła cieplnego. Zwrot kosztów budowy węzła na rzecz Przedsiębiorcy nastąpi w takiej proporcji, w jakiej pozostaje powierzchnia budynków najmowana przez Spółkę w stosunku do całkowitej powierzchni wynajmowanego budynku Przedsiębiorcy.

Czynsz z tytułu najmu budynków płacony przez Spółkę na rzecz wynajmującego Przedsiębiorcy nie zostanie ustalony w niższej wysokości, gdyż wynagrodzenie w postaci zwrotu kosztów budowy węzła cieplnego płacone przez Spółkę na rzecz Przedsiębiorcy jest całkowicie niezależne od czynszu z tytułu najmu budynków. Proporcjonalna część kosztów budowy węzła cieplnego zostanie zafakturowana na Spółkę. Spółka uzyska dzięki budowie węzła cieplnego znaczną redukcję kosztów ogrzewania.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi przez Spółkę, wybudowany węzeł cieplny zostanie ujęty w ewidencji podatkowej wynajmującego Przedsiębiorcy jako odrębny środek trwały.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z kosztami budowy węzła cieplnego, ponoszone w celu zmiany sposobu ogrzewania wynajmowanych przez Spółkę budynków magazynowo - produkcyjnych, skutkujące redukcją kosztów ogrzewania, stanowią inwestycję w obcym środku trwałym i wydatek ten powinien zostać zaliczony do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane na podstawie art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z kosztami budowy węzła cieplnego, ponoszone w celu zmiany sposobu ogrzewania wynajmowanych przez Spółkę budynków magazynowo - produkcyjnych, skutkujące redukcją kosztów ogrzewania, stanowią inwestycję w obcym środku trwałym i wydatki te powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane na podstawie art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego przepisu, a także utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych i stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

1. wydatek został poniesiony przez podatnika, został pokryty z majątku podatnika;
2. wydatek jest definitywny (rzeczywisty), nie został zwrócony podatnikowi w żadnej formie;
3. wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
4. wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
5. wydatek został właściwe udokumentowany;
6. wydatek nie został wskazany w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Odnosząc powyższe wnioski do sytuacji Spółki, należy wskazać, iż w związku z inwestycją polegającą na zmianie sposobu ogrzewania wynajmowanych budynków, Spółka poniesie koszty budowy węzła cieplnego. Wydatek ten nie zostanie zwrócony Spółce w żadnej formie.

Ponoszone przez Spółkę koszty budowy węzła cieplnego pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Węzeł cieplny umożliwi bowiem przyłączenie do miejskiej sieci cieplnej wynajmowanych przez Spółkę budynków magazynowo -produkcyjnych, w których Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą. Ponadto, budowa węzła cieplnego i przyłączenie budynków do miejskiej sieci cieplnej przyniesie Spółce wymierne korzyści w postaci zmniejszenia kosztów ogrzewania budynków.

Decyzja o współfinansowaniu inwestycji polegającej na zmianie sposobu ogrzewania, której kosztem jest m.in. koszt budowy węzła cieplnego, była powodowana koniecznością racjonalizacji i znacznej redukcji wysokich jak dotąd kosztów ogrzewania. Alternatywą kosztów budowy węzła cieplnego było ponoszenie przez Spółkę wysokich kosztów ogrzewania opałowego, co z ekonomicznego i biznesowego punktu widzenia było całkowicie nieracjonalne. Zgodnie z prognozami Spółki, zmiana sposobu ogrzewania i związany z nią wydatek z tytułu budowy węzła cieplnego, pozwoli na redukcję rocznych kosztów ogrzewania budynków magazynowo - produkcyjnych najmowanych przez Spółkę o około 50%.

Zatem, związek przyczynowo - skutkowy między ponoszonymi przez Spółkę kosztami budowy węzła cieplnego, a osiągnięciem przez Spółkę przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła jest bardzo wyraźny i nie powinien budzić żadnych wątpliwości. Wydatek ten przyczyni się bowiem do poprawy płynności finansowej i stworzy możliwości zainwestowania zaoszczędzonej kwoty w rozwój działalności gospodarczej, tj. zabezpieczenie i poszerzenie źródła przychodów.

Wydatek na pokrycie kosztów budowy węzła cieplnego przypadających na Spółkę zostanie udokumentowany na fakturach VAT wystawianych na rzecz Spółki przez Przedsiębiorcę.

W świetle powyższego, wydatki na pokrycie kosztów budowy węzła cieplnego należałoby zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów.

Ponoszone przez Spółkę wydatki (nakłady) na budowę węzła cieplnego w wynajmowanych przez Spółkę budynkach, mające na celu ulepszenie przedmiotowych budynków, a w efekcie ograniczenie kosztów ogrzewania, będą stanowiły dla Spółki inwestycję w obcym środku trwałym, od której odpisy amortyzacyjne zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w doktrynie, jak i w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe - inwestycjami w obcych środkach trwałych można nazwać te nakłady ponoszone przez podatnika na niestanowiący jego własności środek trwały, które mają na celu ulepszenie obcych środków trwałych, np. mają na celu ulepszenie budynków, budowli niestanowiących własności podatnika, ale np. jak w przypadku Spółki, wynajmowanych przez niego od innego podmiotu (interpretacja indywidualna MF z dnia 2010.07.23 wydana za pośrednictwem DIS w Poznaniu sygn. ILPB3/423-360/10-2/ŁM).

Jak już wskazano powyżej, wydatki na inwestycję w obcym środku trwałym podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne (zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcych środkach trwałych określa m.in. art. 16j ust. 4 pkt 1 powołanej ustawy. W myśl wskazanego przepisu, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, przy czym dla inwestycji w obcych (np. wynajmowanych, jak w przypadku Spółki) budynkach, okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Reasumując, w świetle powyższej argumentacji, wydatki związane z kosztami budowy węzła cieplnego, ponoszone przez Spółkę w celu zmiany sposobu ogrzewania wynajmowanych przez Spółkę budynków magazynowo - produkcyjnych, w których Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą, stanowią dla Spółki inwestycję w obcym środku trwałym i wydatki te powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane na podstawie art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Końcowo, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z uzyskanymi informacjami, węzeł cieplny będzie własnością Przedsiębiorcy wynajmującego Spółce budynki, a wydatki na jego budowę zostaną ujęte w ewidencji Przedsiębiorcy jako odrębny środek trwały podlegający amortyzacji.

Jednakże, zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy amortyzacyjne od tej części wartości wybudowanego węzła cieplnego, która odpowiada wydatkom na jego budowę zwróconym wynajmującemu Przedsiębiorcy przez Spółkę, powinny zostać wyłączone z kosztów podatkowych wynajmującego Przedsiębiorcy.

Z uwagi na fakt, że część kosztów budowy węzła cieplnego zostanie ostatecznie pokryta przez Spółkę (a nie przez Przedsiębiorcę), zaliczenie odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości przedmiotowego węzła cieplnego do kosztów podatkowych Spółki (a nie Przedsiębiorcy) jest prawidłowe w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także w pełni uzasadnione ekonomicznie, gdyż budowa węzła cieplnego przyczyni się do obniżenia kosztów prowadzonej przez Spółkę (a nie przez Przedsiębiorcę) działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.