2013.02.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1114/12/BW
z 12 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2012r. (data wpływu 30 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2013r. (data wpływu 1 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości skorygowania przez Wnioskodawcę podatku należnego (na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) w czerwcu 2012r. poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za luty 2012r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości skorygowania przez Wnioskodawcę podatku należnego (na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) w czerwcu 2012r. poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za luty 2012r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 stycznia 2013r. (data wpływu 1 lutego 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 stycznia 2013r. znak: IBPP2/443-1114/12/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca sprzedał swojemu kontrahentowi towar, za który nie otrzymał zapłaty. Po upływie 180 dni od terminu płatności Wnioskodawca poinformował kontrahenta o zamiarze skorygowania podatku VAT należnego chcąc skorzystać z ulgi na złe długi. Kontrahent otrzymał zawiadomienie w dniu 24 stycznia 2012 roku - Wnioskodawca posiada potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia. W ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia, tj. do 7 lutego 2012 roku dłużnik nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca skorygował podatek należny zgodnie z art. 89a ust. 3 w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6, tj. czternasty dzień od dnia otrzymania zawiadomienia. Wnioskodawca nie skorygował podatku należnego w bieżącej deklaracji VAT-7 za m-c luty 2012r. ale dokonał korekty deklaracji VAT-7 za m-c luty 2012r. w dniu 12 czerwca 2012r. - w której uwzględnił ulgę na złe długi.

Ponadto zostały spełnione pozostałe warunki określone w art. 89a ustawy:

Dostawa towarów była dokonana na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego łub w trakcie likwidacji,
Wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
Wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, tj. 7 lutego 2012 rok są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni - wnioskodawca posiada zaświadczenie z Urzędu Skarbowego dłużnika,
Wierzytelności nie zostały zbyte,
Od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelności nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione.

Po złożeniu korekty deklaracji VAT-7 za m-c luty 2012 roku wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku VAT Urząd Skarbowy w dniu 4 lipca 2012 roku wydał postanowienie w sprawie zaliczenia nadpłaty na bieżące zobowiązanie z tytułu podatku VAT-zgodnie z wnioskiem.

W dniu 9 sierpnia 2012r. Wnioskodawca otrzymał z Urzędu Skarbowego wezwanie do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za luty 2012r ponieważ na dzień złożenia korekty deklaracji VAT-7 za m-c luty 2012 rok, tj. dzień 12 czerwca 2012r dłużnik nie posiadał statusu podatnika VAT czynnego.

Natomiast w piśmie z dnia 29 stycznia 2013r. Wnioskodawca wskazał, że otrzymał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa we wniosku w dniu 26 stycznia 2012 roku - dłużnik otrzymał zawiadomienie w dniu 24 stycznia 2012 roku.

Wnioskodawca nie skorygował podatku należnego w deklaracji VAT-7 za luty 2012 rok, gdyż termin złożenia deklaracji VAT-7 za luty 2012 rok, tj. 26 marca 2012 rok zbiegł się z terminem sporządzenia sprawozdania finansowego za 2011 rok, a co za tym idzie z dodatkowymi obowiązkami i zadaniami w komórce księgowości. Skorzystanie z ulgi na złe długi obwarowane jest też sporą ilością zawiadomień do dłużnika i Urzędów Skarbowych, a ponieważ Wnioskodawca korzystał równocześnie z ulgi na złe długi wobec dwóch dłużników - wiązało się to ze sporą ilością czasu.

Dodatkowo Wnioskodawca upewnił się telefonicznie w Urzędzie Skarbowym w /…/, iż takie postępowanie będzie prawidłowe. Wnioskodawca upewnił się. iż nawet jeżeli dłużnik straci status podatnika podatku VAT czynnego po 14-tym dniu od otrzymania zawiadomienia to fakt ten nie zamyka Wnioskodawcy drogi do skorzystania z ulgi na złe długi. Dlatego Wnioskodawca skorygował podatek należny w deklaracji VAT-7 za m-c luty 2012 rok poprzez złożenie korekty deklaracji dopiero w czerwcu 2012 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 29 stycznia 2013r.):

Czy dzień dokonania korekty w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. nr 177, poz. 1054 ze zm. to czternasty dzień od dnia otrzymania zawiadomienia przez dłużnika i czy na ten dzień wierzyciel i dłużnik muszą być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni?
Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo korygując podatek należny (na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) w czerwcu 2012r. poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za luty 2012r.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dzień dokonania korekty w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 3 to czternasty dzień od dnia otrzymania zawiadomienia przez dłużnika i na ten dzień wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska podatnika w niniejszej sprawie.

Podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, czyli wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności. Ulgę na złe długi stosujemy w przypadku gdy spełnione są następujące warunki (zg. z art. 89a ust. 2):

dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
wierzytelności nie zostały zbyte;
od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 3 korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, czyli czternasty dzień od dnia otrzymania zawiadomienia przez dłużnika, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Jednym z warunków do spełnienia zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 3 jest to, aby wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty byli podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Przepis wyraźnie wskazuje, iż na dzień dokonania korekty, a nie na dzień złożenia deklaracji VAT-7 w której wierzyciel koryguje podatek należny. Gdyby przyjąć, że na dzień złożenia deklaracji VAT-7 dłużnik musi być podatnikiem VAT czynnym to przepis art. 89a byłby martwy, nigdy nie można byłoby skorzystać z ulgi na złe długi ponieważ wierzyciel nigdy nie ma pewności czy na dzień złożenia deklaracji VAT-7 dłużnik jest podatnikiem VAT czynnym, a jest to jeden z warunków do spełnienia aby można było skorygować podatek należny. Taką informację wierzyciel uzyska po złożeniu pisemnego wniosku do Urzędu Skarbowego. Na zaświadczenie wierzyciel musi czekać od kilku do kilkunastu dni i otrzymuje je z informacją na dzień wskazany na wniosku czyli z datą historyczną. Wierzyciel nadal nie ma pewności czy dłużnik jest podatnikiem VAT czynnym na dzień otrzymania zaświadczenia i czy może złożyć deklarację VAT-7 w której dokona korekty podatku należnego.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 89a ust. 2 pkt 3 wynika zatem, iż wnioskodawca postąpił prawidłowo dokonując korekty podatku należnego w deklaracji VAT-7 za m-c luty, gdyż na dzień dokonania korekty, tj. 7 lutego 2012 rok wierzyciel i dłużnik byli podatnikami VAT czynnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejszą interpretację indywidualną wydano w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r., ponieważ Wnioskodawca wskazał, że przedmiot wniosku stanowi zaistniały stan faktyczny.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
wierzytelności nie zostały zbyte,
od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy.

Jednocześnie ustawodawca zawarł swoją własną definicję takich wierzytelności. W myśl przywołanego wyżej art. 89a ust. 1a ustawy, wierzytelności których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności (jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności) związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 180 dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze. Są to wystarczające przesłanki, aby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną jako nieściągalną.

Możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych uzależniona została od spełnienia również szeregu innych warunków, które zostały wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy, a dotyczących zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Po pierwsze, czynność opodatkowana, dla której obrotem jest wierzytelność nieściągalna, powinna zostać wykonana na rzecz podatnika VAT (prowadzącego działalność gospodarczą) zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Warunek ten musi być spełniony nie tylko w momencie powstania obowiązku podatkowego, a także później - w momencie dokonywania korekty. Warunek ten jest związany z faktem, że tylko czynni podatnicy są zdolni do dokonywania korekty. Takie, a nie inne określenie statusu dłużnika dla wierzytelności nieściągalnej, od której podatek ma podlegać u wierzyciela korekcie, związane jest z faktem, że korekta podatku należnego u wierzyciela skutkuje obowiązkiem korekty podatku naliczonego u podatnika dłużnika. Tak więc dłużnik musi mieć taki status, aby mogło u niego dojść do korekty podatku naliczonego. Ponadto dłużnik w chwili dokonania transakcji nie może być podatnikiem będącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji.

Podkreślenia wymaga fakt, iż ustawodawca w dwóch różnych punktach art. 89a ust. 2 ustawy określa wymóg co do statusu stron transakcji. W art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy mówi się o tym, iż dłużnik w chwili dokonywania transakcji musi być czynnym podatnikiem niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji, natomiast w pkt 3 - iż w chwili dokonania korekty zarówno wierzyciel, jak i dłużnik powinni być czynnymi podatnikami VAT. W pkt 3 nie znajduje się już powtórzenie warunku zawartego w pkt 1 odnośnie postępowania likwidacyjnego czy upadłościowego.

Literalne brzmienie przepisu pozwala zatem na wyprowadzenie wniosku, iż postawienie dłużnika w stan likwidacji już po dokonaniu dostawy nie stoi na przeszkodzie w skorzystaniu z ulgi na złe długi. Zatem stwierdzić należy, iż warunek, aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 1, natomiast w momencie dokonania korekty dłużnik (jak również wierzyciel) musi być zarejestrowany jako podatnik VAT czynny stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Po drugie, koniecznym jest, aby wierzytelność nieściągalna została wykazana w deklaracji jako obrót, od którego zadeklarowano podatek należny oraz aby istniała w momencie dokonywania korekty. Potwierdza to jednoznacznie przepis art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że korekty podatku należnego można dokonać, jeśli wierzytelności – z których wynika korygowany podatek należny - nie zostały zbyte.

Następnym przepisem ustawodawca znacznie ogranicza możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych wskazując na termin nie dłuższy niż 2 lata od daty wystawienia faktury, dokumentującej wierzytelność, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.

Ostatni wreszcie warunek ma charakter formalny. W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r. należy zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności przysługującej względem tego dłużnika.

Po otrzymaniu potwierdzenia o odebraniu zawiadomienia przez dłużnika wierzyciel powinien wstrzymać się ze skorzystaniem z korekty przez 14 dni. Jeśli bowiem dłużnik w tym czasie ureguluje należność (lub jej część), wówczas korekta wierzytelności nie znajdzie zastosowania lub też znajdzie zastosowanie tylko częściowe.

Wobec powyższego, aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez sprzedawcę jest zawiadomienie dłużnika o zamiarze korekty podatku należnego. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla dłużnika na ewentualne uregulowanie należności. Po bezskutecznym upływie 14 dni od zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorzystania z prawa korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych, dostawca stosownie do art. 89 ust. 5 ustawy, obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. W myśl art. 89 ust. 6 ustawy podatnik (wierzyciel) w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca sprzedał swojemu kontrahentowi towar, za który nie otrzymał zapłaty. Po upływie 180 dni od terminu płatności Wnioskodawca poinformował kontrahenta o zamiarze skorygowania podatku VAT należnego chcąc skorzystać z ulgi na złe długi. Kontrahent otrzymał zawiadomienie w dniu 24 stycznia 2012 roku - Wnioskodawca posiada potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia. W ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia, tj. do 7 lutego 2012 roku dłużnik nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca skorygował podatek należny zgodnie z art. 89a ust. 3 w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6, tj. czternasty dzień od dnia otrzymania zawiadomienia. Wnioskodawca nie skorygował podatku należnego w bieżącej deklaracji VAT-7 za m-c luty 2012r. ale dokonał korekty deklaracji VAT-7 za m-c luty 2012r. w dniu 12 czerwca 2012r. – w której uwzględnił ulgę na złe długi.

Ponadto zostały spełnione pozostałe warunki określone w art. 89a ustawy:

Dostawa towarów była dokonana na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego łub w trakcie likwidacji,
Wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
Wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, tj. 7 lutego 2012 rok są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni - wnioskodawca posiada zaświadczenie z Urzędu Skarbowego dłużnika,
Wierzytelności nie zostały zbyte,
Od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelności nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga kwestia, czy dzień dokonania korekty w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług to czternasty dzień od dnia otrzymania zawiadomienia przez dłużnika i czy na ten dzień wierzyciel i dłużnik muszą być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a w konsekwencji czy prawidłowo Wnioskodawca postąpił korygując podatek należny (na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) w czerwcu 2012r. poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za luty 2012r.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać iż z treści ww. przepisu art. 89a ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6 nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Jednocześnie treść ww. art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy jednoznacznie wskazuje, że na dzień korekty podatku należnego (o której mowa w ust. 1) wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Z powyższego wynika więc, że dniem dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT jest czternasty dzień od dnia otrzymania zawiadomienia od dłużnika i na ten dzień wierzyciel i dłużnik winni być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zauważa, iż prawo do skorygowania podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 podatnik dokonuje w miesięcznej deklaracji podatkowej, którą zgodnie z art. 99 ustawy o VAT zobowiązany jest składać w urzędzie skarbowym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Należy w tym miejscu wskazać, iż przepisy ustawy o VAT nie zawierają generalnych rozwiązań w zakresie korygowania deklaracji. Oczywiście praktyki takiej też nie zabraniają. Należy zatem przyjąć, iż w świetle ogólnego przepisu uprawniającego podatników do korygowania deklaracji, tj. art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa, podatnik ma prawo do dokonania korekty deklaracji poprzez złożenie korekty deklaracji wraz z pismem uzasadniającym jej przyczyny.

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy, należy stwierdzić, iż co do zasady Wnioskodawca mógłby dokonać korekty podatku należnego za luty 2012r. w czerwcu 2012r. ustawy o VAT., jednakże przy spełnieniu warunków, określonych przepisem art. 89a ust. 2-5 ustawy o VAT.

Z okoliczności sprawy wynika zaś, że na dzień złożenia korekty deklaracji VAT-7 za luty 2012r. (tj. w czerwcu 2012r.) dłużnik nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zatem, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione wszystkie warunki do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się wyłącznie do kwestii objętej pytaniami Wnioskodawcy Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ust. 2 ustawy o VAT umożliwiające Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Należy także dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin