Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-47/13/EK
z 19 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2013r. (data wpływu 4 lutego 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2013r (data wpływu 15 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania węgla – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania węgla.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2013r., będący odpowiedzią na wezwanie z dnia 3 kwietnia 2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej „Spółka”) posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego (dalej: „PPW”). Podstawowy zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej obejmuje produkcję oraz sprzedaż koksu objętego kodem CN 2704 00.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży m.in. koksu sortymentu o średnicy ziaren 0-3 mm, objętego kodem CN 2704 00 (dalej: „koksik”). Wyrób tan stanowi pył koksowy pochodzący z należących do Spółki instalacji suchego chłodzenia koksu i obecnie w całości sprzedawany jest innym podmiotom zajmującym się produkcją koksu, które następnie wykorzystują go jako składnik mieszanki wsadowej do produkcji koksu. Proces produkcji koksu (proces koksowania) polega na odgazowaniu węgla w wysokiej temperaturze bez dostępu powietrza, w wyniku czego dochodzi do jego rozkładu. Proces ten przeprowadzany jest w wielkokomorowych bateriach koksowniczych i rozpoczyna się od ich zasypania odpowiednio przygotowaną mieszanką wsadową. Głównym składnikiem mieszanki wsadowej jest węgiel kamienny o kodzie CN 2701 (dalej: „węgiel koksowy”). Ponadto w skład mieszanki wsadowej wykorzystywanej w opisanym procesie produkcji wchodzi także m.in. sprzedawany przez Spółkę koksik.

Po zasypaniu mieszanką wsadową, baterie podgrzewane są od zewnątrz do pożądanej temperatury ok. 1340°C. W tym celu wykorzystywany jest gaz koksowniczy, który spalany jest w specjalnych palnikach, zabudowanych w ścianach grzewczych. Do podgrzania baterii koksowniczych nie jest wykorzystywany koksik. W wyniku zachodzącego w baterii procesu odgazowania (pirolizy) powstaje gorący koks, który po wypchnięciu z baterii poddawany jest następnie procesom schładzania.

Wnioskodawca nie jest w stanie wykluczyć, iż w przyszłości koksik przeznaczony do użycia jako składnik mieszanki wsadowej w procesie koksowania będzie sprzedawany także innym podmiotom.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą zdarzyć się także sytuacje, w których wyprodukowany przez Spółkę koksik będzie przez nią zużywany jako składnik mieszanki wsadowej wykorzystywanej w procesie koksowania. Technologia prowadzonego przez Spółkę procesu produkcji koksu przedstawia się analogicznie jak w przypadku wyżej opisanego procesu technologicznego przeprowadzanego przez nabywców koksiku.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż koksik objęty kodem CN 2704 00 nie jest zużywany lub sprzedawany do celów opałowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedawany lub zużywany przez Wnioskodawcę koksik, objęty kodem CN 2704 00 wykorzystywany jako jeden z surowców w procesie produkcji koksu jest wyrobem akcyzowym, do którego znajdą zastosowanie przepisy ustawy akcyzowej?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedawany lub zużywany przez Spółkę koksik, objęty kodem CN 2704 00 wykorzystywany jako jeden z surowców w procesie produkcji koksu nie będzie stanowić wyrobu akcyzowego podlegającego przepisom ustawy akcyzowej.

Uzasadnienie:

Przepisy unijne

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm., dalej „ustawa akcyzowa”) reguluje zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym (dalej „akcyza”) wyrobów takich jak produkty energetyczne, energia elektryczna, produkty tytoniowe czy tez wyroby alkoholowe. Implementuje ona regulacje prawa unijnego mające na celu zapewnienie właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zharmonizowanie zasad poboru podatku akcyzowego. Okoliczność ta decyduje o tym, że akcyza jest podatkiem, analogicznie do podatku od towarów i usług, zharmonizowanym na poziomie wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej.

Podstawowym aktem prawnym dotyczącym systemu podatku akcyzowego jest Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (dalej „Dyrektywa Horyzontalna”) uchylającą z dniem 1 kwietnia 2010r. dyrektywę 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania. Zawiera ona ogólne regulacje odnoszące się do zasad opodatkowania wyrobów akcyzowych. Została wprowadzona w celu określenia na poziomie Unii Europejskiej jednolitego pojęcia akcyzy i warunków wymagalności tego podatku.

Natomiast Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dalej „Dyrektywa Energetyczna”) zawiera szczegółowe regulacje mające na uwadze charakter wyrobów jakimi są produkty energetyczne, do których zalicza się m .in. wyroby węglowe zakwalifikowane do kodu CN 2704 00. Ma ona zapewniać wprowadzenie spójnego systemu podatku akcyzowego na terenie Unii Europejskiej, nie tylko ustanawiając minimalne poziomy opodatkowania, ale także w sposób szczegółowy regulując kwestie zakresu opodatkowania.

Dodatkowo należy wskazać, że na podstawie Dyrektywy Rady 2004/74/WE z dnia 29 kwietnia 2004r. zmieniającej Dyrektywę Energetyczną w zakresie możliwości stosowania przez określone Państwa Członkowskie czasowych zwolnień lub obniżek poziomu opodatkowania na produkty energetyczne i energię elektryczną (dalej „Dyrektywa Zmieniająca”) Rzeczpospolita Polska uprawniona jest do stosowania okresu przejściowego (do dnia 1 stycznia 2012 r.) w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych akcyzą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że koksik sklasyfikowany pod kodem CN 2704 00 stanowi produkt energetyczny, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt b) Dyrektywy Energetycznej. Jednakże Dyrektywa te nie znajduje zastosowania do produktów energetycznych, które nie są przeznaczone do celów napędowych lub opałowych. Wynika to z art. 2 ust. 4 pkt b) tiret pierwsze Dyrektywy Energetycznej. Tak więc koksik zużywany do celów innych niż napędowe lub opałowe został wyłączony spod systemu opodatkowania wprowadzonego Dyrektywą Energetyczną. Jak wskazał TSUE w wyroku w połączonych sprawach Fendt Italia C-145/06 oraz C-146/06 „Zgodnie z motywem dwudziestym drugim dyrektywy 2003/96 produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot wspólnotowych uregulowań ramowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa grzewcze lub paliwa silnikowe. Zatem zgodne z naturą i logiką systemu podatkowego jest wyłączenia z zakresu zastosowanie tych uregulowań ramowych produktów energetycznych wykorzystywanych w inny sposób niż jako paliwa silnikowe lub grzewcze”.

Przepisy krajowe

Zgodnie z art. 1 ustawy akcyzowej opodatkowaniu akcyzą podlegała wyroby akcyzowe oraz samochody osobowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej pojęcie wyroby akcyzowe oznacza „wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr1 do ustawy”.

Załącznik nr 1, zawierający wykaz wyrobów akcyzowych oparty o kody Nomenklatury Scalonej (CN), w pozycji 21 zawiera produkty sklasyfikowane pod kodem ex CN 2704 00, opisane jako „koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone dla celów opałowych”.

Należy wskazać, że w załączniku nr 1 do ustawy akcyzowej wprowadzono w opisie kodu CN 2704 00 dookreślenie „jeżeli przeznaczone są do celów opałowych”. Istnienie takiego zapisu ustawy pozwala jednoznacznie stwierdzić, że polski ustawodawca nie obejmuje zakresem przedmiotowym ustawy akcyzowej wyrobów objętych pozycją CN 2704 00 i wykorzystywanych do celów innych niż opałowe. Tym samym, do wyrobów akcyzowych nie można zaliczyć sprzedawanego lub zużywanego przez Spółkę koksiku objętego pozycją CN 2704 00, jeżeli jest przeznaczony do celów innych niż opałowe.

Natomiast określenie katalogu wyrobów energetycznych, wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, możliwe jest na podstawie art. 86 ust. 1 i nast. tej ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1, „do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715”. W konsekwencji, wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej są wyłącznie te wyroby, które zostały wymienione przez ustawodawcę w załączniku nr 1.

Tym samym, koksik sklasyfikowany pod kodem CN 2704 00 sprzedawany lub zużywany do celów innych niż opałowe, nie stanowi na gruncie przepisów ustawy akcyzowej zarówno wyrobu energetycznego, jak i wyrobu akcyzowego, a więc w konsekwencji nie podlega przepisom ustawy akcyzowej.

Powyższe rozumienie przytoczonych przepisów ustawy akcyzowej pozwala na osiągnięcie celu wyznaczonego przez Dyrektywę Energetyczną i objęcie zakresem krajowych regulacji akcyzowych wyłącznie wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Brak celu opalowego przy zużyciu koksiku w procesie produkcji koksu

W świetle przytoczonych powyżej regulacji unijnych oraz przepisów ustawy akcyzowej, w celu ustalenia czy zużywany lub sprzedawany przez Wnioskodawcę koksik wykorzystywany do produkcji koksu, stanowi wyrób akcyzowy podlegający ustawie akcyzowej, konieczne jest ustalenie czy w trakcie procesu koksowania zużywany jest on do celów opałowych.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że ustawa o podatku akcyzowym ani prawo unijne nie definiują pojęcia celu opałowego, dlatego też w celu dokonania prawidłowej wykładni tego terminu należy sięgnąć do jego potocznego rozumienia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (red. M. Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 1998, s. 501) słowo opał oznacza „to czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania”, zaś opałowy „dotyczący opału (...), służący do palenia”. Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych) celem ogrzania np. pomieszczenia lub osoby. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, z celem opałowym będziemy mieć do czynienia, gdy wytworzenie ciepła (ogrzewanie) stanowić będzie ostateczny cel zużycia (np. spalenia) danego wyrobu.

Biorąc pod uwagę powyższe, wykładnia językowa zwrotu przeznaczone do celów opałowych wskazuje na to, że opodatkowany jest taki koksik, który przeznaczony jest do spalenia lub ogrzania - czy też szerzej - do celów wytworzenia wysokiej temperatury. Celem zużycia koksiku nie jest uzyskanie wysokiej temperatury (nawet ubocznie), ale celem jest wyprodukowanie z niego koksu. Dla ilustracji można podkreślić, że do celów opałowych jest używane drewno w piecu (po to aby ogrzać ludzi, pomieszczenie albo przygotować posiłek), ale do celów opałowych nie jest używane drewno, gdy służy do budowy domu.

Cel opałowy został również zdefiniowany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-240/01 z 30.04.2004r. Zgodnie z uzasadnieniem „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia »użycie jako paliwo opałowe« (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego”.

Z orzeczenia tego jednoznacznie wynika, że oleje mineralne są wtedy użyte jako paliwo opałowe, gdy (1) ulegają one spalaniu, a w ten sposób (2) wytworzona jest energia cieplna, która (3) używana jest do ogrzewania - nawet jeżeli to ogrzewanie służy do np. przetopu metalu. W przypadku przedstawionej sytuacji koksik nie jest spalany w celu wytworzenia energii cieplnej. Spalana jest natomiast inna substancja w celu podgrzania baterii, w której znajduje się mieszanka wsadowa, w skład której wchodzi m. in, koksik. W wyniku zachodzącego w baterii procesu odgazowania powstaje koks (wyrób węglowy objęty pozycją CN 2704 00).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy opisany powyżej proces produkcji koksu pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż wchodzący w skład mieszanki wsadowej koksik nie jest w tym procesie przeznaczony do celu opałowego. Koksik nie jest opałem, a jedynie jednym z surowców służących do produkcji koksu. Jego umieszczenie w baterii koksowniczej nie ma na celu produkcji ciepła, a jedynie wytworzenie produktu finalnego jakim jest koks. Koksik (klasyfikowany pod kodem CN 2704 00) należałoby zatem uznać za surowiec służący do produkcji wyrobu akcyzowego - koksu (klasyfikowanego pod kodem CN 2704 00).

Tym samym, w stanie prawnym obowiązującym po 1 stycznia 2012r. sprzedawany lub zużywany przez Wnioskodawcę koksik przeznaczony do zużycia jako surowiec do produkcji koksu, nie stanowi wyrobu akcyzowego podlegającego przepisom ustawy akcyzowej.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż podobne stanowisko zostało zawarte w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez upoważnionych dyrektorów izb skarbowych, np. w indywidualnej interpretacji wydanej 18 czerwca 2012r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak IBPP4/443-127/12/PH), w której organ stwierdził: „Przeznaczenie do celów opałowych determinuje możliwość uznania jednego z ww. wyrobów za wyrób akcyzowy. W przedmiotowej sytuacji węgiel (CN 2701) jest nabywany (...)z przeznaczeniem do produkcji koksu, a dopiero następnie po procesie wysokotemperaturowego odgazowania węgla w bateriach koksowniczych bez dostępu powietrza, będąc już koksem, jest przeznaczany do celów opałowych. Zatem dopiero wyrób gotowy - koks - jako przeznaczony do celów opałowych wypełnia definicję wyrobu akcyzowego. Węgiel na etapie poddawania go ww. procesowi nie jest zatem traktowany jako wyrób akcyzowy (…)”.

Podsumowanie

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy w świetle regulacji ustawy akcyzowej sprzedawany lub zużywany przez Spółkę koksik wykorzystywany jako surowiec do produkcji koksu nie stanowi wyrobu akcyzowego, gdyż w procesie koksowania nie jest on wykorzystywany dla celów opałowych. W konsekwencji koksik nie podlega przepisom ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym wyroby akcyzowe to – wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem ex CN 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego. Podstawowy zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej obejmuje produkcję oraz sprzedaż koksu objętego kodem CN 2704 00.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży m.in. koksu sortymentu o średnicy ziaren 0-3 mm, objętego kodem CN 2704 00 (dalej: „koksik”). Wyrób tan stanowi pył koksowy pochodzący z należących do Spółki instalacji suchego chłodzenia koksu i obecnie w całości sprzedawany jest innym podmiotom zajmującym się produkcją koksu, które następnie wykorzystują go jako składnik mieszanki wsadowej do produkcji koksu. Proces produkcji koksu (proces koksowania) polega na odgazowaniu węgla w wysokiej temperaturze bez dostępu powietrza, w wyniku czego dochodzi do jego rozkładu. Proces ten przeprowadzany jest w wielkokomorowych bateriach koksowniczych i rozpoczyna się od ich zasypania odpowiednio przygotowaną mieszanką wsadową. Głównym składnikiem mieszanki wsadowej jest węgiel kamienny o kodzie CN 2701 (dalej: „węgiel koksowy”). Ponadto w skład mieszanki wsadowej wykorzystywanej w opisanym procesie produkcji wchodzi także m.in. sprzedawany przez Spółkę koksik.

Po zasypaniu mieszanką wsadową, baterie podgrzewane są od zewnątrz do pożądanej temperatury ok. 1340°C. W tym celu wykorzystywany jest gaz koksowniczy, który spalany jest w specjalnych palnikach, zabudowanych w ścianach grzewczych. Do podgrzania baterii koksowniczych nie jest wykorzystywany koksik. W wyniku zachodzącego w baterii procesu odgazowania (pirolizy) powstaje gorący koks, który po wypchnięciu z baterii poddawany jest następnie procesom schładzania.

Wnioskodawca nie jest w stanie wykluczyć, iż w przyszłości koksik przeznaczony do użycia jako składnik mieszanki wsadowej w procesie koksowania będzie sprzedawany także innym podmiotom.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą zdarzyć się także sytuacje, w których wyprodukowany przez Spółkę koksik będzie przez nią zużywany jako składnik mieszanki wsadowej wykorzystywanej w procesie koksowania. Technologia prowadzonego przez Spółkę procesu produkcji koksu przedstawia się analogicznie jak w przypadku wyżej opisanego procesu technologicznego przeprowadzanego przez nabywców koksiku.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy zwrócić uwagę, iż jak wskazano powyżej, stosownie do postanowień załącznika nr 1 poz. 21 ustawy, za wyroby akcyzowe uznaje się klasyfikowane do kodu ex CN 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Jednocześnie, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wyroby te jako wyroby wymienione w poz. 21 załącznika nr 1 są wyrobami węglowymi.

Przeznaczenie do celów opałowych zatem determinuje możliwość uznania ww. wyrobów za wyrób węglowy w rozumieniu ustawy jak i zarazem za wyrób akcyzowy. Tym samym w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, tj. zużycia wyrobu węglowego do produkcji koksu a także jego sprzedaż innym podmiotom w celu zużycia go również do produkcji koksu, które to zużycie jak wskazał Wnioskodawca nie ma celu opałowego, gdyż w przedmiotowej sytuacji wyroby węglowe nie ulegają spalaniu w celu uzyskania energii cieplnej, uznać należy, że zużywane do produkcji koksu wyroby węglowe nie są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy, a zatem nie podlegają przepisom ustawy o podatku akcyzowym. Dopiero wyprodukowany koks jako wyrób gotowy przeznaczony do celów opałowych będzie wypełniał definicję wyrobu akcyzowego.

W tym miejscu tut. organ zaznacza, iż nie podziela stanowiska Wnioskodawcy uznającego, że przedmiotowe wyroby węglowe nie są wyrobem energetycznym. Jak stanowi bowiem art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, do wyrobów energetycznych zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz 2704 do 2715. Tym samym wyroby węglowe objęte przedmiotowym wnioskiem tj. o kodzie CN 2701, CN 2702 oraz 2704 00 które nie są przeznaczone do celów opałowych są wyrobami energetycznymi, dla których jednakże ustawa o podatku akcyzowym nie ma zastosowania, gdyż w myśl art. 2 ust.1 pkt 1 ustawy takie wyroby energetyczne nie przeznaczone do celów opałowych nie są wyrobami wymienionymi w załączniku nr 1 przez co nie są wyrobami akcyzowymi. Powyższe nie ma jednak wpływu na stanowisko tut. organu przedstawione powyżej.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż sprzedawany lub zużywany przez Wnioskodawcę koksik objęty kodem CN 2704 00 wykorzystywany jako jeden z surowców w procesie produkcji koksu tj. wyrób węglowy nie przeznaczony do celów opałowych, nie jest zarówno wyrobem węglowym jak i wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, a zatem nie podlega przepisom ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.