INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2013 r. (data wpływu 25 stycznia 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 20 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.) oraz z dnia 9 kwietnia 2013 r. (data wpływu 11 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielania pożyczek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielania pożyczek oraz uznania udzielenia dwóch pożyczek za czynność dokonywaną sporadycznie. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 20 marca 2013 r. poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego oraz z dnia 9 kwietnia 2013 r. o poinformowanie o zmianie adresu siedziby Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z Sp. z o.o. dwie umowy pożyczki, odpowiednio w 2006 r. na kwotę 150.000,00 zł i w 2009 r. także na kwotę 150.000,00 zł. Dnia 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł z Sp. z o.o. porozumienie w zakresie kapitalizacji na dzień 31 grudnia 2012 r. odsetek naliczonych od kwot pożyczek udzielonych na podstawie dwóch ww. umów z 2006 r. i 2009 r. Zapłata skapitalizowanych odsetek nastąpi w terminie późniejszym, tj. po 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca nie zawarł innych niż wymienione powyżej umów pożyczek zarówno ze Sp. z o.o., jak i innymi podmiotami. Zarówno Wnioskodawca, jak i Sp. z o.o. są podatnikami VAT.

W piśmie z dnia 20 marca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z informacjami umieszczonymi w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonego dla Wnioskodawcy przez Sąd Rejonowy, przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest:

1. 18.13.Z Działalność usługowa związana z przygotowywaniem do druku
2. 18.20.Z Reprodukcja zapisanych nośników informacji
3. 26.20.Z Produkcja komputerów i urządzeń peryferyjnych
4. 26.30.Z Produkcja sprzętu (tele)komunikacyjnego
5. 26.51.Z Produkcja instrumentów i przyrządów pomiarowych, kontrolnych i nawigacyjnych
6. 27.90.Z Produkcja pozostałego sprzętu elektrycznego
7. 28.23.Z Produkcja maszyn i sprzętu biurowego, z wyłączeniem komputerów i urządzeń peryferyjnych
8. 28.99.Z Produkcja pozostałych maszyn specjalnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowana
9. 33.12.Z Naprawa i konserwacja maszyn
10. 33.13.Z Naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych i optycznych
11. 33.14.Z Naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych
12. 33.20.Z Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia
13. 41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków
14. 42.22.Z Roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych
15. 42.91.Z Roboty związane z budową obiektów inżynierii wodnej
16. 42.99.Z Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane
17. 46.14.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą maszyn, urządzeń przemysłowych, statków i samolotów
18. 46.18.Z Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów
19. 46.19.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju
20. 47.41.Z Sprzedaż detaliczna komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
21. 47.42.Z Sprzedaż detaliczna sprzętu telekomunikacyjnego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
22. 47.59.Z Sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
23. 47.79.Z Sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
24. 47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet
25. 47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami
26. 58.11.Z Wydawanie książek
27. 58.12.Z Wydawanie wykazów oraz list (np. adresowych, telefonicznych)
28. 58.13.Z Wydawanie gazet
29. 58.14.Z Wydawanie czasopism i pozostałych periodyków
30. 58.19.Z Pozostała działalność wydawnicza
31. 58.21.Z Działalność wydawnicza w zakresie gier komputerowych
32. 58.29.Z Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania
33. 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem
34. 62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki
35. 62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi
36. 62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych
37. 63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność
38. 63.12.Z Działalność portali internetowych
39. 63.99.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana
40. 70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja
41. 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania
42. 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne
43. 73.20.Z Badanie rynku i opinii publicznej
44. 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania
45. 74.30.Z Działalność związana z tłumaczeniami
46. 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana
47. 77.33.Z Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń biurowych, włączając komputery
48. 77.39.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane
49. 77.40.Z Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim
50. 82.11.Z Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura
51. 82.19.Z Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura
52. 82.20.Z Działalność centrów telefonicznych (call center)
53. 82.30.Z Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów
54. 82.9l.Z Działalność świadczona przez agencje inkasa i biura kredytowe
55. 82.99.2 Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana
56. 85.51.Z Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych
57. 85.52.Z Pozaszkolne formy edukacji artystycznej
58. 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane
59. 85.60.Z Działalność wspomagająca edukację
60. 95.1l.Z Naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych
    
    

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jest podmiotem udzielającym pożyczek, o których mowa we wniosku. Usługi udzielania pożyczek nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego uzupełnienia działalności Wnioskodawcy. Na moment sporządzenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie przewiduje zawarcia w przyszłości umowy pożyczki, w której będzie występować jako pożyczkodawca. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza możliwości udzielenia pożyczki w przyszłości. Pożyczka udzielona w 2006 r. posiadała udział w wartości aktywów Wnioskodawcy za rok 2006 w wysokości 4,056% . Natomiast pożyczka udzielona w 2009 r. posiadała udział w wartości aktywów Wnioskodawcy za rok 2009 w wysokości 4,171% .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy w przedstawionym stanie faktycznym, na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, powstaje obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych usług w formie udzielania pożyczek... (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: uVAT), Zainteresowany udzielając pożyczek Sp. z o.o. świadczy usługi finansowe, które są zwolnione od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT.

Należy wskazać, że obowiązek podatkowy na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu świadczonych usług pośrednictwa finansowego powstaje na zasadach ogólnych.

Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 1 i 4 uVAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z treści art. 106 ust. 1 uVAT wynika, iż podatnicy, o których mowa w art. 15 uVAT, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem art. 106 ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 uVAT, co uzasadnia w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, zaistnienie obowiązku wystawienia faktury VAT.

W myśl art. 29 ust. 1 uVAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 uVAT. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z takiej konstrukcji ww. przepisu art. 29 ust. 1 uVAT wynika, że obrotem jest kwota należna choćby nie została faktycznie otrzymana.

Podstawą opodatkowania (kwotą należną) w przypadku udzielania pożyczki, będą określone w umowie odsetki, które stanowią wynagrodzenie pożyczkodawcy za wykonaną usługę finansową.

Reasumując należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia usług pośrednictwa finansowego w przedmiocie udzielania pożyczek, obowiązek podatkowy powstaje z momentem wykonania usługi, tzn. otrzymania należnych odsetek lub upływu terminu zapłaty odsetek (gdy stają się wymagalne); obowiązek ten będzie powstawał częściowo, z momentem otrzymania każdej kwoty odsetek lub z upływem każdego terminu zapłaty odsetek, w zależności od tego, która z ww. sytuacji wystąpi wcześniej. Natomiast, jeżeli wykonanie usługi powinno być udokumentowane fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wykonania (częściowego wykonania) usług.

W przedmiocie kapitalizacji odsetek należy stwierdzić, że w prawie podatkowym przez kapitalizację odsetek rozumie się doliczenie kwoty naliczonych, lecz jeszcze nie zapłaconych odsetek od pożyczki lub kredytu do kwoty kapitału. W świetle powyższego kapitalizacja odsetek nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 uVAT. Kapitalizacja oznacza powstanie nowego kredytu (pożyczki), którego część kapitałowa jest równa sumie poprzedniej części kapitałowej i skapitalizowanych odsetek (co pozwala na ich dalsze oprocentowanie).

W związku z powyżej przywołaną argumentacją, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 4 uVAT zważywszy na powinność wystawienia faktury VAT, z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od wykonania usługi, tj. dnia otrzymania należnych odsetek lub upływu terminu zapłaty odsetek (gdy stają się wymagalne), a nie z momentem kapitalizacji tychże odsetek.

Za powyżej wskazaną wykładnią przepisów prawa podatkowego przemawia stanowisko zaprezentowane m.in. w wyroku wydanym przez WSA dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2809/10, czy też w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydanym przez Urząd Skarbowy dnia 18 lipca 2005 r., znak: PP-1/443/73/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19 ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 19 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

Na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika więc, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższe przepisy formułują zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje w dniu wydania towaru lub wykonania usługi, natomiast jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone wystawioną fakturą obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury, ale nie później niż siódmego dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ustawodawca nie zawarł szczególnych unormowań w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, dla usług udzielania pożyczek. W związku z powyższym w przypadku świadczenia usług polegających na udzielaniu pożyczek obowiązek podatkowy powstaje z momentem wykonania usługi, tj. zapłaty odsetek lub z upływem terminu zapłaty tych należności. Jeżeli natomiast wykonane usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, przepisem, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek obrotem, czyli kwotą należną z tytułu świadczenia przedmiotowych usług, są odsetki od udzielonej pożyczki (otrzymane, jak również niezapłacone, których termin zapłaty upłynął). Natomiast kwota udzielonej pożyczki nie stanowi obrotu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Pojęcia „kapitalizacja odsetek” i „zapłata” nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług.

W rozumieniu słownikowym zapłata oznacza: „dać pieniądze jako należność za, uiścić należność, odwzajemnić się czymś, odpłacić się czymś” („Słownik języka polskiego”, pod. red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1998).

W znaczeniu prawnym, w przypadku stosunku zobowiązaniowego, zapłata jest jedną z form spełnienia świadczenia przez dłużnika, która prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania. W doktrynie prawa cywilnego istnieje wiele różnych sposobów zapłaty. Oprócz zapłaty gotówką można uregulować zobowiązanie poprzez potrącenie, przelew bankowy, odnowienie, złożenie do depozytu sądowego, uznanie rachunku wierzyciela, a także kapitalizację odsetek w przypadku zobowiązania w postaci udzielonej pożyczki.

W cywilistycznym rozumieniu zapłata jest traktowana szeroko, jako pojęcie obejmujące również kapitalizację. Zgodnie z definicją zaczerpniętą ze „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1998, kapitalizacja oznacza „zsumowanie kwot opłat periodycznych w kwotę płatną jednorazowo”.

W praktyce kapitalizacja odsetek prowadzi do doliczenia kwot naliczonych, lecz jeszcze nie zapłaconych odsetek od pożyczki lub kredytu, do kwoty ich kapitału, co pozwala na ich dalsze oprocentowanie.

Zatem kapitalizacja odsetek oznacza, że w wyniku ustaleń pomiędzy pożyczkobiorcą (kredytobiorcą) a (pożyczkodawcą) kredytobiorcą, odsetki naliczone, ale jeszcze nie zapłacone zostają „dopisane” za zgodą wierzyciela do zobowiązania głównego. W ten sposób pomimo braku przepływu odsetek na rachunek pożyczkodawcy (kredytodawcy), w dniu kapitalizacji następuje postawienie tych odsetek do dyspozycji pożyczkodawcy (kredytodawcy).

Skoro w przypadku kapitalizacji dochodzi do „dopisania” naliczonych, ale jeszcze niezapłaconych odsetek do kwoty kapitałowej pożyczki (kredytu) za zgodą wierzyciela, to należy uznać to za sposób zadysponowania tych odsetek, które czynią zadość roszczeniu pożyczkodawcy o ich zwrot.

Wynika z tego, że już od dnia kapitalizacji wierzyciel uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. W rezultacie, w momencie ostatecznego rozliczenia nie mamy już do czynienia ze spłaconymi odsetkami, a jedynie ze spłatą powiększonej kwoty głównej pożyczki.

Z powyższego wynika z tego, że kapitalizacja wywiera ten sam skutek prawny, co zapłata - zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty o odsetki objęte kapitalizacją.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług udzielił pożyczek. Zawarł ze Sp. z o.o. dwie umowy pożyczki, odpowiednio w 2006 r. na kwotę 150.000,00 zł i w 2009 r. także na kwotę 150.000,00 zł. Dnia 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł ze Sp. z o.o. porozumienie w zakresie kapitalizacji na dzień 31 grudnia 2012 r. odsetek naliczonych od kwot pożyczek udzielonych na podstawie dwóch ww. umów z 2006 r. i 2009 r. Zapłata skapitalizowanych odsetek nastąpi w terminie późniejszym, tj. po 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca nie zawarł innych niż wymienione powyżej umów pożyczek zarówno ze Sp. z o.o., jak i innymi podmiotami.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż w przypadku Wnioskodawcy, będącego podatnikiem podatku VAT, obowiązek podatkowy z tytułu usług polegających na udzieleniu pożyczek powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi, tj. zapłaty odsetek lub z upływem terminu zapłaty należnych odsetek. Wobec powyższego w związku z okolicznością przedstawioną w niniejszej sprawie co do zawartego porozumienia pomiędzy Wnioskodawcą (pożyczkodawcą) a pożyczkobiorcą w zakresie kapitalizacji odsetek na dzień 31 grudnia 2012 r., obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie w dniu 31 grudnia 2012 r.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie WSA w Warszawie dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2809/10, bowiem jest to rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzone w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Jednocześnie należy zauważyć, iż jakkolwiek w akcie administracyjnym, będącym przedmiotem rozpatrzenia przez WSA w Warszawie w orzeczeniu z dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2809/10, była poruszana kwestia kapitalizacji odsetek, to jednak istotą sporu między stronami postępowania przed Sądem była wyłącznie kwestia nieuznania przez organ podatkowy udzielenia kilku pożyczek spółkom powiązanym za czynność sporadyczną, w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy.

Odnośnie natomiast powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielania pożyczek. Natomiast wniosek w zakresie uznania udzielenia dwóch pożyczek za czynność dokonywaną sporadycznie został załatwiony rozstrzygnięciem IPTPP2/443-59/13-6/PR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.