INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2013 r. (data wpływu 25 stycznia 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 20 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.) oraz z dnia 9 kwietnia 2013 r. (data wpływu 11 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielenia dwóch pożyczek za czynność dokonywaną sporadycznie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielania pożyczek oraz uznania udzielenia dwóch pożyczek za czynność dokonywaną sporadycznie. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 20 marca 2013 r. poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego oraz z dnia 9 kwietnia 2013 r. o poinformowanie o zmianie adresu siedziby Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z Sp. z o.o. dwie umowy pożyczki, odpowiednio w 2006 r. na kwotę 150.000,00 zł i w 2009 r. także na kwotę 150.000,00 zł. Dnia 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł z Sp. z o.o. porozumienie w zakresie kapitalizacji na dzień 31 grudnia 2012 r. odsetek naliczonych od kwot pożyczek udzielonych na podstawie dwóch ww. umów z 2006 r. i 2009 r. Zapłata skapitalizowanych odsetek nastąpi w terminie późniejszym, tj. po 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca nie zawarł innych niż wymienione powyżej umów pożyczek zarówno ze Sp. z o.o., jak i innymi podmiotami. Zarówno Wnioskodawca, jak i Sp. z o.o. są podatnikami VAT.

W piśmie z dnia 20 marca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z informacjami umieszczonymi w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonego dla Wnioskodawcy przez Sąd Rejonowy, przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest:

1. 18.13.Z Działalność usługowa związana z przygotowywaniem do druku
2. 18.20.Z Reprodukcja zapisanych nośników informacji
3. 26.20.Z Produkcja komputerów i urządzeń peryferyjnych
4. 26.30.Z Produkcja sprzętu (tele)komunikacyjnego
5. 26.51.Z Produkcja instrumentów i przyrządów pomiarowych, kontrolnych i nawigacyjnych
6. 27.90.Z Produkcja pozostałego sprzętu elektrycznego
7. 28.23.Z Produkcja maszyn i sprzętu biurowego, z wyłączeniem komputerów i urządzeń peryferyjnych
8. 28.99.Z Produkcja pozostałych maszyn specjalnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowana
9. 33.12.Z Naprawa i konserwacja maszyn
10. 33.13.Z Naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych i optycznych
11. 33.14.Z Naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych
12. 33.20.Z Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia
13. 41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków
14. 42.22.Z Roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych
15. 42.91.Z Roboty związane z budową obiektów inżynierii wodnej
16. 42.99.Z Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane
17. 46.14.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą maszyn, urządzeń przemysłowych, statków i samolotów
18. 46.18.Z Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów
19. 46.19.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju
20. 47.41.Z Sprzedaż detaliczna komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
21. 47.42.Z Sprzedaż detaliczna sprzętu telekomunikacyjnego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
22. 47.59.Z Sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
23. 47.79.Z Sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach
24. 47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet
25. 47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami
26. 58.11.Z Wydawanie książek
27. 58.12.Z Wydawanie wykazów oraz list (np. adresowych, telefonicznych)
28. 58.13.Z Wydawanie gazet
29. 58.14.Z Wydawanie czasopism i pozostałych periodyków
30. 58.19.Z Pozostała działalność wydawnicza
31. 58.21.Z Działalność wydawnicza w zakresie gier komputerowych
32. 58.29.Z Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania
33. 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem
34. 62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki
35. 62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi
36. 62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych
37. 63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność
38. 63.12.Z Działalność portali internetowych
39. 63.99.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana
40. 70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja
41. 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania
42. 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne
43. 73.20.Z Badanie rynku i opinii publicznej
44. 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania
45. 74.30.Z Działalność związana z tłumaczeniami
46. 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana
47. 77.33.Z Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń biurowych, włączając komputery
48. 77.39.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane
49. 77.40.Z Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim
50. 82.11.Z Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura
51. 82.19.Z Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura
52. 82.20.Z Działalność centrów telefonicznych (call center)
53. 82.30.Z Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów
54. 82.9l.Z Działalność świadczona przez agencje inkasa i biura kredytowe
55. 82.99.2 Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana
56. 85.51.Z Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych
57. 85.52.Z Pozaszkolne formy edukacji artystycznej
58. 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane
59. 85.60.Z Działalność wspomagająca edukację
60. 95.1l.Z Naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych
    
    

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jest podmiotem udzielającym pożyczek, o których mowa we wniosku. Usługi udzielania pożyczek nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego uzupełnienia działalności Wnioskodawcy. Na moment sporządzenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie przewiduje zawarcia w przyszłości umowy pożyczki, w której będzie występować jako pożyczkodawca. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza możliwości udzielenia pożyczki w przyszłości. Pożyczka udzielona w 2006 r. posiadała udział w wartości aktywów Wnioskodawcy za rok 2006 w wysokości 4,056% . Natomiast pożyczka udzielona w 2009 r. posiadała udział w wartości aktywów Wnioskodawcy za rok 2009 w wysokości 4,171% .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym udzielenie przez Wnioskodawcę dwóch pożyczek, odpowiednio w 2006 r. i 2009 r., wchodzi w zakres pojęcia czynności dokonywanych sporadycznie w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług... (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 90 ust. 6 uVAT do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 uVAT, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca udzielając pożyczek Sp. z o.o. świadczy usługi finansowe, które są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT.

Zatem aby do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 uVAT nie wliczać obrotu uzyskanego z tytułu usług opisanych na wstępie w opisie stanu faktycznego, czynności udzielenia dwóch pożyczek przez Wnioskodawcę Sp. z o.o., odpowiednio w 2006 r. i 2009 r., muszą cechować się sporadycznością.

W prawie podatkowym nie definiuje się pojęcia sporadyczności. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, „sporadyczny”, to występujący z rzadka, nieregularnie (http://...). W piśmiennictwie dodatkowo wskazuje się, że transakcje takie „nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego rozszerzenia/uzupełnienia zasadniczej działalności podatnika” (A. Bieńkowska, Odliczanie częściowe i roczna korekta podatku naliczonego, M. Pod. 2004, nr 12, s. 13; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 29 października 2009 r., w sprawie C-174/08 (NCC Construction Danmark A/S v. Skatteministeriet)).

Transakcje sporadyczne to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za sporadyczną, należy wziąć pod uwagę nie tylko częstotliwość jej wykonywania, ale także to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika (interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPP1/443-169/12-3/AW).

Zgodnie z powyższym należy wskazać, że udzielenie ww. pożyczek na łączną kwotę 300.000,00 zł nie stanowi bezpośredniego, stałego i koniecznego rozszerzenia/uzupełnienia zasadniczej działalności Wnioskodawcy, którego przeważającą działalnością jest działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki (kod PKD 2007 - 62.02.Z), a nie pozostałą formą udzielania kredytów (kod PKD 2007 - 64-92.Z).

Ponadto, Wnioskodawca udzielił jedynie dwóch pożyczek, temu samemu podmiotowi, tj. Sp. z o.o., a wartość kwot pożyczek (po 150.000,00 zł) zarówno w 2006 r., jak i 2009 r. stanowiła znikomy ułamek wartości wszystkich aktywów Wnioskodawcy w tych latach, które zgodnie z informacjami zawartymi w sprawozdaniach finansowych za te lata wyniosły odpowiednio: w 2006 r. - 3.698.554,19 zł, a w 2009 r. - 3.596.237,82 zł. W związku z powyżej przywołaną argumentacją, zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym udzielenie przez niego dwóch pożyczek, odpowiednio w 2006 r. i 2009 r., wchodzi w zakres pojęcia czynności dokonywanych sporadycznie w rozumieniu art. 90 ust. 6 uVAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z treścią art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W art. 90 ust. 2 ustawy wskazano, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie regulacji art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Natomiast w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Stosownie do art. 174 ust. 2 pkt b i c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), (…) przy obliczaniu proporcji podlegającej odliczeniu nie uwzględnia się następujących kwot:

• wysokości obrotu uzyskanego z transakcji związanych z pomocniczymi transakcjami w zakresie nieruchomości i z pomocniczymi transakcjami finansowymi;

• wysokości obrotu uzyskanego z transakcji, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b)-g), jeżeli są to transakcje pomocnicze.
  
  

Ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia „sporadycznie”. Z definicji słownikowych wynika, iż sporadyczny to: „zjawiający się, występujący od czasu do czasu, rzadko, nieregularny, przypadkowy”. Sporadyczność oznacza występowanie danych zdarzeń w sposób incydentalny, lecz nie wyklucza ich powtarzalności. Jednakże powtarzalność nie może przerodzić się w stały element prowadzonej działalności. Zatem transakcje sporadyczne to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za sporadyczną należy wziąć pod uwagę nie tylko częstotliwość jej wykonywania, ale także to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności jednostki. Jeżeli działalność finansowa stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze i sporadyczne.

Ponadto, interpretując termin „sporadyczny” należy odwołać się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 11 lipca 1996 r. w sprawie Regie Dauphinoise (C-306/94), TSUE dokonał interpretacji pojęcia incydentalności w kontekście wykonywania transakcji finansowych. We wspomnianym wyroku TSUE wskazał, że o sporadycznym charakterze transakcji nie decyduje ich relatywnie niewielki udział wartościowy w całokształcie prowadzonej przez podatnika działalności. W wyroku tym TSUE odniósł się również do charakteru i kontekstu wykonywanych czynności wskazując, że tworzenie na własny rachunek lokat przez firmę zarządzającą nieruchomościami, ze środków wpłacanych przez właścicieli lub najemców, nie może być traktowane jako incydentalne, gdyż otrzymanie odsetek z tych inwestycji jest bezpośrednią, stałą i konieczną konsekwencją działalności opodatkowanej firm zarządzających nieruchomościami. Tym samym, zgodnie z wnioskowaniem a contrario, TSUE określił transakcje uznawane za wykonywane w sposób incydentalny (sporadyczny) jako te, które nie stanowią bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji działalności opodatkowanej.

Na taką interpretację może również wskazywać orzeczenie z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie EDM (C-77/01). We wspomnianym orzeczeniu TSUE, za sporadyczne uznał te transakcje finansowe, których realizacja angażuje niewielką ilość towarów lub usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (które to towary i usługi stanowią aktywa podatnika), a skala przychodów może być wskazówką, czy rzeczywiście transakcje mają charakter sporadyczny.

Stanowisko TSUE podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., sygn. III SA/Wa 7/10, w którym stwierdził, że: „(…) Jakkolwiek więc w obu tych orzeczeniach Trybunał na tle występujących tam stanów faktycznych sformułował określone tezy, to jednak nie można stwierdzić, aby kwestia rozumienia i zakresu stosowania przepisów odnoszących się do niewliczanych do obrotu przy obliczaniu proporcji służącej odliczaniu podatku naliczonego, incydentalnych (pomocniczych) transakcji finansowych była już w sposób jednoznaczny ustalona w orzecznictwie TSUE.

W gruncie rzeczy TSUE orzekając każdorazowo w innej sprawie, odnosi się do indywidualnych przypadków, formułując zasady, które trudno oceniać jednoznacznie (rzadkość, nieregularność, brak nadmiernego zaangażowania środków, etc.), nie są to bowiem zanadto precyzyjne kryteria – stanowią raczej generalne wskazówki interpretacyjne (T. Michalik VAT 2009, wydanie 6., wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2009, teza nr 13 do art. 90 ustawy o VAT). (…)

Tak więc, przy bardzo nieostrych granicach podlegającego wykładni pojęcia „incydentalnych (pomocniczych) transakcji finansowych” (…) nie powinien decydować jeden wskaźnik, punkt odniesienia czy też jedno tylko kryterium, ale ich całokształt wyznaczający miejsce, znaczenie i zakres danych transakcji w całokształcie działalności gospodarczej podatnika. Chodzi więc zasadniczo o to, aby tego rodzaju transakcje (przy obliczaniu proporcji stosowanej do odliczenia podatku naliczonego) nie zniekształcały obrazu i istoty działalności danego podmiotu (czynności opodatkowane i zwolnione) rzutujących na zakres prawa do odliczania podatku naliczonego.(…)”.

Transakcje sporadyczne zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za sporadyczną, należy wziąć pod uwagę nie tylko częstotliwość jej wykonywania, ale także to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli działalność finansowa stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze i sporadyczne.

W ocenie tut. Organu, ani ilość udzielonych pożyczek ani też liczba kontrahentów, którym udzielono tych pożyczek, same w sobie nie świadczą o tym, czy można i należy traktować ww. czynności, jako czynności sporadyczne (incydentalne, pomocnicze) w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy. Aby bowiem dojść do wniosku, iż czynności te mają taki charakter, konieczne jest ich zestawienie według różnorakich kryteriów. Trzeba wziąć zatem pod uwagę wartość, ilość, częstotliwość czynności, stopień zaangażowania aktywów podatnika itd., na tle całokształtu jego działalności. Innymi słowy, aby ocenić, czy czynność jest sporadyczna (incydentalna) należy wziąć pod uwagę całokształt działalności podatnika.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zawarł ze Sp. z o.o. dwie umowy pożyczki, odpowiednio w 2006 r. na kwotę 150.000,00 zł i w 2009 r. także na kwotę 150.000,00 zł. Wnioskodawca nie zawarł innych niż wymienione powyżej umów pożyczek zarówno ze Sp. z o.o., jak i innymi podmiotami. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jest podmiotem udzielającym pożyczek. Usługi udzielania pożyczek nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego uzupełnienia działalności Wnioskodawcy. Na moment sporządzenia uzupełnienia wniosku Zainteresowany nie przewiduje zawarcia w przyszłości umowy pożyczki, w której będzie występować jako pożyczkodawca. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza możliwości udzielenia pożyczki w przyszłości. Pożyczka udzielona w 2006 r. posiadała udział w wartości aktywów Wnioskodawcy za rok 2006 w wysokości 4,056% . Natomiast pożyczka udzielona w 2009 r. posiadała udział w wartości aktywów Wnioskodawcy za rok 2009 w wysokości 4,171% .

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż udzielenie przez Wnioskodawcę dwóch pożyczek temu samemu podmiotowi ma charakter sporadyczny. Potwierdzeniem tego jest fakt, że czynności zostały wykonane poza podstawową działalnością Zainteresowanego. Ponadto ilość zrealizowanych transakcji była niewielka, stopień zaangażowania aktywów w skali działalności Spółki był znikomy. Wnioskodawca wskazał, iż nie przewiduje zawarcia w przyszłości umowy pożyczki, w której będzie występować jako pożyczkodawca, aczkolwiek nie wyklucza możliwości udzielenia pożyczki w przyszłości. W rezultacie nie można uznać, iż przedmiotowe czynności udzielenia dwóch pożyczek stanowią stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa Spółki, a przychody z ich tytułu stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne uzupełnienie działalności Wnioskodawcy.

Reasumując, udzielenie przez Wnioskodawcę dwóch pożyczek temu samemu podmiotowi, odpowiednio w 2006 r. i 2009 r. wchodzi w zakres pojęcia czynności dokonywanych sporadycznie w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie uznania udzielenia dwóch pożyczek za czynność dokonywaną sporadycznie. Natomiast wniosek w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielania pożyczek został załatwiony rozstrzygnięciem IPTPP2/443-59/13-5/PR

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.