Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-933/12-3/EŻ
z 11 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.11.2012r. (data wpływu: 12.11.2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 02.01.2013r., (data wpływu: 04.01.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”), w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, świadczy usługi polegające na zaopatrzeniu w wodę mieszkańców gminy, odprowadzaniu nieczystości oraz wykonuje inne świadczenia związane z wodociągami. W związku z budową przez P. SA., (dalej: „Inwestor”) wiaduktów nad torami kolejowymi (dalej: „Inwestycje”) wystąpiły kolizje sieci będących własnością Spółki z takimi inwestycjami. W związku z tym, zaistniała konieczność przebudowy sieci, polegającej na zmianie położenia poszczególnych odcinków sieci. Zastrzec przy tym należy, że odcinki sieci, wobec których koniecznym było dokonanie przebudowy były pełnowartościowe, niewymagające napraw ani remontów, jak również, w perspektywie bieżącego roku, ale i kolejnych lat Spółka nie miała wobec nich żadnych planów ani zamierzeń inwestycyjnych. Na skutek takiej kolizji i na potrzeby Inwestycji prowadzonej przez Inwestora, zostały zawarte umowy, w ramach których Inwestor, za zgodą i pod nadzorem Spółki, dokonał na własny koszt przebudowy sieci, zmieniając w efekcie takiego położenie poszczególnych odcinków i przebieg sieci na nieruchomości. W ramach takiej przebudowy, prowadzonej na potrzeby inwestycji, Inwestor sporządził projekt (zatwierdzony przez Spółkę), uzyskał niezbędne pozwolenia i uzgodnienia, dokonał fizycznej przebudowy, przełączył nieruchomości zlikwidowanych do nowo wybudowanych odcinków sieci, po zakończeniu robót przywrócił teren do stanu pierwotnego. Inwestor ponosił odpowiedzialność za wszelkie szkody, jakich Spółka lub podmioty trzecie mogły doznać w związku z przebudową sieci, udzielił rocznej gwarancji na nowo wybudowane odcinki sieci oraz ustanowią na rzecz Spółki służebności przesyłu. W efekcie zrealizowanej przebudowy dokonana została fizyczna likwidacja odcinków sieci, które uniemożliwiały przeprowadzenie przez Inwestora inwestycji, na skutek czego kolizja została wyeliminowana. Po zakończeniu przebudowy Inwestor przekazał protokolarnie, bez dodatkowego wynagrodzenia nowowybudowane odcinki sieci, które Spółka włączyła do swoich zasobów, jako składniki majątku trwałego, i które w praktyce zastąpiły zlikwidowane odcinki sieci. W wyniku dokonanej przebudowy sieć nie zyskała żadnej nowej funkcjonalności, żadnego nowego przeznaczenia ani możliwości szerszego niż przed przebudową wykorzystania. W dalszym ciągu — dokładnie tak jak przed przebudową wymuszoną kolizją — sieć służy Spółce do prowadzenia jej podstawowej działalności, tj. świadczenia usług polegających na zaopatrzeniu w wodę mieszkańców gminy, odprowadzaniu nieczystości oraz wykonywaniu innych usług związanych z wodociągami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przebudowa sieci w związku z kolizją, przejęcie od inwestora i fizyczne włączenie do sieci nowo wybudowanych odcinków z jednoczesnym fizycznym zlikwidowaniem odcinków sieci, które kolidowały z prowadzoną przez Inwestora inwestycją spowodowało zmianę wartości początkowej sieci ustaloną na potrzeby podatkowe i dokonywania odpisów amortyzacyjnych?

Zdaniem Spółki

Spółka stoi na stanowisku, że odsetki od Kredytu zaciągniętego przez Spółkę i przeznaczonego Fizyczna przebudowa sieci w związku z kolizją, przejęcie od Inwestora i fizyczne włączenie do sieci nowo wybudowanych odcinków z jednoczesnym fizycznym zlikwidowaniem odcinków sieci, które kolidowały z prowadzoną przez Inwestora inwestycją nie powoduje zmiany wartości początkowej sieci, ustalone na potrzeby dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

Zmiana wartości początkowej środka trwałego wyznaczonej na potrzeby podatku dochodowego, może mieć miejsce jedynie w konkretnych przypadkach, które zostały precyzyjnie i ściśle określone w ustawie podatkowej. Według takiej, możliwe jest ulepszenie środka trwałego, jak również odłączenie od niego części składowej lub peryferyjnej; to takie i tylko takie operacje (poza prawną - tj. przewidzianą w przepisach - aktualizacją wartości początkowej środków trwałych) skutkują odpowiednio podwyższeniem lub obniżeniem wartości początkowej środka trwałego. Zaznaczyć jednak trzeba, że wartość początkowa jest zwiększana, gdy środek trwały uległ ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji - wówczas wartość początkowa środka trwałego jest powiększana o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Jednocześnie prawodawca zastrzegł, że środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Podkreślić trzeba, że wartość początkowa ulega zwiększeniu, jeżeli w wyniku podjętych prac wystąpiło ulepszenie w warunkach jak wyżej - nie wystarczy sama przebudowa, adaptacja czy inne.

Skoro zatem w przypadku opisanym we wniosku, przebudowa wymuszona kolizją nie skutkuje zwiększeniem wartości użytkowej środka trwałego, w wyniku dokonanej przebudowy sieć nie zyskała żadnej nowej funkcjonalności, żadnego nowego przeznaczenia ani możliwości szerszego jej niż przed przebudową wykorzystania, nie może być mowy o wzroście wartości początkowej środka trwałego. Zaznaczyć przy tym trzeba, że ze względu na to, iż przebudowa determinowana jest kolizją i bezpośrednio służy prowadzonej przez Inwestora inwestycji oraz jej realizacji, wydatki poniesione przez Inwestora w związku z przebudową winny zwiększyć wartość początkową inwestycji prowadzonej przez tego Inwestora, a nie sieci będącej składnikiem majątku trwałego Spółki. Takie przyporządkowanie kosztów do wartości początkowej budowanego przez Inwestora składnika majątku znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku NSA z dnia 24 czerwca 2008r. sygn. akt FSK 313/03, w wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 listopada 2007r., sygn. akt III SA/Wa 1480/07.

Z kolei fizyczna likwidacja odcinków sieci, które kolidowały z inwestycją prowadzoną przez Inwestora nie stanowi odłączenia części składowej. Zaznaczyć bowiem trzeba, że na płaszczyźnie ustawy o CIT za część składową należy uznać taką cześć środka trwałego, której odłączenie nie będzie powodowało utraty funkcjonalności i kompletności środka trwałego. O ile bowiem na płaszczyźnie prawa cywilnego częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego i część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, o tyle w art. 16g ust. 16 ustawy o CIT prawodawca zakłada, że pomimo odłączenia części składowej środek trwały jest kompletny i zdatny do dalszego używania. W konsekwencji powyższego należy przyjąć, że całość procesu: likwidacja odcinków sieci w wyniku ich zastąpienia innymi odcinkami, przy zachowaniu dotychczasowej funkcjonalności sieci (środka trwałego) nie powoduje żadnej zmiany wartości początkowej środka trwałego, na którym były wykonane roboty implikowane kolizją. Konkludując należy zatem stwierdzić, że fizyczna przebudowa sieci w związku z kolizją, przejęcie od Inwestora i fizyczne włączenie do sieci nowo wybudowanych odcinków z jednoczesnym fizycznym zlikwidowaniem odcinków sieci, które kolidowały z prowadzoną przez Inwestora inwestycją nie powoduje zmiany wartości początkowej sieci, ustalone na potrzeby dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.