Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-858/12/ES
z 23 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2012r. (data wpływu 13 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu 12 listopada 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w związku ze świadczeniem usług rachunkowo-księgowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w związku ze świadczeniem usług rachunkowo-księgowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu 12 listopada 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-858/12/ES z dnia 31 października 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W bieżącym roku Wnioskodawca zamierza otworzyć działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rachunkowych sklasyfikowanych pod nr PKD 69.20.Z (Wnioskodawca zaznacza, że posiada certyfikat Ministerstwa Finansów) z wyłączeniem doradztwa podatkowego, gdyż nie posiada odpowiednich kwalifikacji w tym zakresie. Wnioskodawca będzie świadczył usługi kompleksowe obejmujące m.in. prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję przychodów oraz pełne księgi rachunkowe.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług.

Razem z działalnością polegającą na świadczeniu usług rachunkowych sklasyfikowanych pod nr PKD 69.20.Z, będzie prowadzić również działalność dotyczącą:

• usług projektowania w zakresie organizacji ruchu drogowego PKD 71.12Z,
• usług naprawy sprzętu wędkarskiego PKD 95.29Z.
  
  

W związku z założoną działalnością Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z prowadzoną działalnością usługi księgowe będą obejmować:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych, wprowadzanie dokumentów do programu księgowego i na tej podstawie sporządzanie deklaracji;
• prowadzenie pełnych ksiąg rachunkowych, na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych, sporządzenie deklaracji i raportów dla klientów;
• prowadzenie ewidencji przychodów;
• sporządzanie na podstawie otrzymanych dokumentów sprawozdań finansowych, deklaracji podatkowych, deklaracji rocznych, deklaracji do GUS;
• przygotowywanie na podstawie prowadzonych rejestrów VAT i ewidencji deklaracji podatkowych ich podpisywanie a także złożenie w Urzędzie Skarbowym;
• obsługę kadrowo-płacową pracowników.
  
  

Wnioskodawca nadmienia, iż wszystkie usługi będą prowadzone kompleksowo w ramach umowy z klientami.

W związku ze świadczonymi usługami księgowymi Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych usług doradczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 113 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykonywał kompleksowe usługi w zakresie rachunkowości na rzecz konkretnego klienta polegające m.in. na: prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów, pełnych ksiąg rachunkowych oraz ewidencji przychodów; sporządzaniu sprawozdań finansowych; przygotowywaniu - na podstawie prowadzonych rejestrów VAT - deklaracji podatkowych ich podpisywanie, a także złożenie w urzędzie skarbowym; obsłudze kadrowo-płacowej pracowników; sporządzaniu deklaracji dla GUS. Wnioskodawca zaznacza, że nie będzie świadczył żadnych czynności związanych z doradztwem podatkowych, gdyż takowe zarezerwowane są dla adwokatów, radców prawnych, biegłych rewidentów oraz osób wpisanych na listę doradców podatkowych. Nie będzie również udzielał żadnych porad prawnych oraz sporządzał i podpisywał w ramach odrębnych zleceń deklaracji podatkowych ani nie będzie reprezentował klientów przed organami podatkowymi. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że zakres usług jakie zamierza świadczyć nie obejmuje art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT i będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 9 tej cyt. ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 41, poz. 213), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Z kolei art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 tej ustawy podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych,
2. adwokaci i radcowie prawni,
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.
   
   

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 art. 76a ustawy o rachunkowości przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

-w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

-o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Stosownie do art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w bieżącym roku Wnioskodawca zamierza otworzyć działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rachunkowych (Wnioskodawca posiada certyfikat Ministerstwa Finansów) z wyłączeniem doradztwa podatkowego, gdyż nie posiada odpowiednich kwalifikacji w tym zakresie. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług.

Razem z działalnością polegającą na świadczeniu usług rachunkowych, będzie prowadzić również działalność dotyczącą usług projektowania w zakresie organizacji ruchu drogowego i usług naprawy sprzętu wędkarskiego. W związku z założoną działalnością Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z prowadzoną działalnością usługi księgowe będą obejmować:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych, wprowadzanie dokumentów do programu księgowego i na tej podstawie sporządzanie deklaracji;
• prowadzenie pełnych ksiąg rachunkowych, na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych, sporządzenie deklaracji i raportów dla klientów;
• prowadzenie ewidencji przychodów;
• sporządzanie na podstawie otrzymanych dokumentów sprawozdań finansowych, deklaracji podatkowych, deklaracji rocznych, deklaracji do GUS;
• przygotowywanie na podstawie prowadzonych rejestrów VAT i ewidencji deklaracji podatkowych ich podpisywanie a także złożenie w Urzędzie Skarbowym;
• obsługę kadrowo-płacową pracowników.
  
  

Wszystkie usługi będą prowadzone kompleksowo w ramach umowy z klientami.

W związku ze świadczonymi usługami księgowymi Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych usług doradczych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą korzysta ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym ani nie będzie udzielać porad prawnych, natomiast będzie świadczyć kompleksowo w ramach umowy z klientami usługi księgowe, obejmujące:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych, wprowadzanie dokumentów do programu księgowego i na tej podstawie sporządzanie deklaracji,
• prowadzenie pełnych ksiąg rachunkowych, na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych, sporządzenie deklaracji i raportów dla klientów,
• prowadzenie ewidencji przychodów,
• sporządzanie na podstawie otrzymanych dokumentów sprawozdań finansowych, deklaracji podatkowych, deklaracji rocznych, deklaracji do GUS,
• przygotowywanie na podstawie prowadzonych rejestrów VAT i ewidencji deklaracji podatkowych ich podpisywanie a także złożenie w Urzędzie Skarbowym,
• obsługę kadrowo-płacową pracowników,

to może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że z opisu zdarzenia przyszłego wynika również, że oprócz usług księgowych Wnioskodawca zamierza także świadczyć usługi inne niezwiązanie z księgowością, tj. usługi projektowania w zakresie organizacji ruchu drogowego i usługi naprawy sprzętu wędkarskiego.

Zatem do kwoty limitu, o której mowa w art. 113 ust. 1 i 9 Wnioskodawca jest zobowiązany uwzględnić obrót ze wszystkich zakresów swojej działalności i w żadnej z tych dziedzin nie może wykonywać usług doradczych, gdyż to pozbawiłoby go prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku.

Korzystanie ze zwolnienia podmiotowego będzie możliwe do momentu przekroczenia (w proporcji do okresu prowadzonej działalności) kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT oraz pod warunkiem, że Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą (art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług).

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.