Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1102/12-3/MR
z 25 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odsetek od stopy redyskontowej weksli dotyczących sprzedaży ratalnej gruntów użytkownikowi wieczystemu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odsetek od stopy redyskontowej weksli dotyczących sprzedaży ratalnej gruntów użytkownikowi wieczystemu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina dokonuje sprzedaży gruntów użytkownikowi wieczystemu na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w drodze bezprzetargowej na podstawie aktu notarialnego. Nabywcą przedmiotowego gruntu jest osoba fizyczna, która figuruje w księgach wieczystych i na rzecz której przekształcenie i sprzedaż nastąpiła. Użytkowanie wieczyste zostało ustanowione dnia 10 listopada 1994 r.

Pierwsza wpłata zostaje zapłacona w przeddzień podpisania aktu notarialnego, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie, tj. do dnia 31 marca każdego roku począwszy od roku 2013.

Sprzedaż na raty powoduje obowiązek zapłaty przez kupującego odsetek. Rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP.

Odsetki naliczane są od części kwoty rozłożonej na raty (w momencie każdej zapłaconej raty od pozostałej części niespłaconej kwoty), tj. po dokonaniu sprzedaży czyli przekazaniu towaru nabywcy, oraz po zapłaceniu we wskazanym terminie kolejnych rat. Odsetki nie są wliczane do podstawy opodatkowania.

W związku z powyższym należy uznać, iż odsetki pobierane przez Gminę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest zaliczenie odsetek od stopy redyskontowej weksli do czynności zwolnionych - czy należy je traktować jako usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od stopy redyskontowej weksli korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zaznaczyć, że w oparciu o przepis art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do treści art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41, o czym stanowi art. 43 ust. 14 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży gruntów użytkownikowi wieczystemu na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w drodze bezprzetargowej na podstawie aktu notarialnego. Nabywcą przedmiotowego gruntu jest osoba fizyczna, która figuruje w księgach wieczystych i na rzecz której przekształcenie i sprzedaż nastąpiła. Użytkowanie wieczyste zostało ustanowione dnia 10 listopada 1994 r. Pierwsza wpłata zostaje zapłacona w przeddzień podpisania aktu notarialnego, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie, tj. do dnia 31 marca każdego roku począwszy od roku 2013. Sprzedaż na raty powoduje obowiązek zapłaty przez kupującego odsetek. Rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP. Odsetki naliczane są od części kwoty rozłożonej na raty (w momencie każdej zapłaconej raty od pozostałej części niespłaconej kwoty), tj. po dokonaniu sprzedaży czyli przekazaniu towaru nabywcy, oraz po zapłaceniu we wskazanym terminie kolejnych rat. Odsetki nie są wliczane do podstawy opodatkowania.

W opinii Wnioskodawcy należy uznać, iż odsetki pobierane przez Gminę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną od podatku VAT.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3.

W myśl art. 70 ust. 1 ww. ustawy, cena nieruchomości sprzedawanej w drodze przetargu podlega zapłacie nie później niż do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność.

Cena nieruchomości sprzedawanej w drodze bezprzetargowej lub w drodze rokowań, o których mowa w art. 37 ust. 2 i 3 oraz w art. 39 ust. 2, może zostać rozłożona na raty, na czas nie dłuższy niż 10 lat. Wierzytelność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w stosunku do nabywcy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w szczególności przez ustanowienie hipoteki. Pierwsza rata podlega zapłacie nie później niż do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie (art. 70 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 70 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie ma miejsce świadczenie wzajemne: odsetki pobierane przez Gminę stanowią wynagrodzenie za świadczenie wykonywane na rzecz nabywcy nieruchomości gruntowej. Tym samym są one ściśle związane z uzyskaniem przez nabywcę korzyści w postaci rozłożenia na raty zapłaty należnej kwoty – ceny sprzedaży.

W związku z powyższym, w świetle regulacji zawartych w powołanym wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi polegającej na rozłożeniu należności na raty, która – stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia od tego podatku – mieszcząc się w dyspozycji tego przepisu, zwalniającego od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-1102/12-4/MR z dnia 25 stycznia 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.