Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1102/12-4/MR
z 25 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla odsetek od stopy redyskontowej weksli dotyczących sprzedaży ratalnej gruntów użytkownikowi wieczystemu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla odsetek od stopy redyskontowej weksli dotyczących sprzedaży ratalnej gruntów użytkownikowi wieczystemu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina dokonuje sprzedaży gruntów użytkownikowi wieczystemu na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w drodze bezprzetargowej na podstawie aktu notarialnego. Nabywcą przedmiotowego gruntu jest osoba fizyczna, która figuruje w księgach wieczystych i na rzecz której przekształcenie i sprzedaż nastąpiła. Użytkowanie wieczyste zostało ustanowione dnia 10 listopada 1994 r. Pierwsza wpłata zostaje zapłacona w przeddzień podpisania aktu notarialnego, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie, tj. do dnia 31 marca każdego roku począwszy od roku 2013. Sprzedaż na raty powoduje obowiązek zapłaty przez kupującego odsetek. Rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP.

Odsetki naliczane są od części kwoty rozłożonej na raty (w momencie każdej zapłaconej raty od pozostałej części niespłaconej kwoty), tj. po dokonaniu sprzedaży czyli przekazaniu towaru nabywcy, oraz po zapłaceniu we wskazanym terminie kolejnych rat. Odsetki nie są wliczane do podstawy opodatkowania.

W związku z powyższym należy uznać, iż odsetki pobierane przez Gminę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy, z chwilą:

1. otrzymania wpłaty należnej raty, jeżeli zostaje zapłacona przed terminem płatności (tj. przed dniem 31 marca),
2. upływu terminu płatności (nawet jeżeli nie dokonano zapłaty),
3. zapłaty po terminie (naliczone odsetki do dnia 31 marca i każdy następny dzień w momencie wpłaty)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli jednak wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą zastosowanie znajdzie art. 19 ust. 4 ww. artykułu, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu licząc od wykonania usługi. W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy o których mowa w ust. 1-3 nie mają obowiązku wystawiania faktur o których mowa w ust. 1 i 2 osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. W przypadku, gdy zapłata odsetek zostanie dokonana przed jej terminem obowiązek powstaje zgodnie z art. 19 ust. 11 z chwilą otrzymania odsetek przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawowa zasada dotycząca momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wydania towarów lub wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony, np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży gruntów użytkownikowi wieczystemu na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w drodze bezprzetargowej na podstawie aktu notarialnego. Nabywcą przedmiotowego gruntu jest osoba fizyczna, która figuruje w księgach wieczystych i na rzecz której przekształcenie i sprzedaż nastąpiła. Użytkowanie wieczyste zostało ustanowione dnia 10 listopada 1994 r. Pierwsza wpłata zostaje zapłacona w przeddzień podpisania aktu notarialnego, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie, tj. do dnia 31 marca każdego roku począwszy od roku 2013. Sprzedaż na raty powoduje obowiązek zapłaty przez kupującego odsetek. Rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP. Odsetki naliczane są od części kwoty rozłożonej na raty (w momencie każdej zapłaconej raty od pozostałej części niespłaconej kwoty), tj. po dokonaniu sprzedaży czyli przekazaniu towaru nabywcy, oraz po zapłaceniu we wskazanym terminie kolejnych rat. Odsetki nie są wliczane do podstawy opodatkowania.

W opinii Wnioskodawcy należy uznać, iż odsetki pobierane przez Gminę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną od podatku VAT.

W interpretacji z dnia 25 stycznia 2013 r. nr ILPP2/443-1102/12-3/MR tut. Organ stwierdził, że w świetle regulacji zawartych w powołanym art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi polegającej na rozłożeniu należności na raty, która – stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy korzystać będzie ze zwolnienia od tego podatku – mieszcząc się w dyspozycji tego przepisu, zwalniającego od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Wobec powyższego, w odniesieniu do tej czynności obowiązek podatkowy powstanie – w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy – z chwilą wykonania usługi (z upływem terminów płatności poszczególnych rat wraz z odsetkami – nawet jeśli nie dokonano zapłaty). Jeżeli jednak wykonanie usługi będzie potwierdzone fakturą, zastosowanie znajdzie ust. 4 ww. artykułu, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi. W przypadku, gdy zapłata odsetek zostanie dokonana przed wykonaniem usługi (upływem terminu płatności) i wystawieniem faktury, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania odsetek przez Gminę (art. 19 ust. 11 ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.