Stosownie do art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo Spółki z dnia 10.03.2004 r. (data wpływu do Urzędu 17.03.2004 r.; bez znaku) w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego informuję co następuje:

Spółka wyjaśnia w piśmie, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej okresowo przekazuje zrzeszonym placówkom detalicznym materiały informacyjne w formie plakatów informacyjnych i insertów, w których przedstawiana jest oferta handlowa na wybrny asortyment towarów. Plakaty i insery służą do informowania klienta o promocyjnych cenach towarów ujętych w organizowanej akcji promocyjnej. Sklepy na podstawie zawartej umowy franczyzowej zobowiązane są do uczestnictwa we wszystkich organizowanych przez Spółkę akcjach promocyjnych. Materiały promocyjne umieszczane są w miejscach publicznych zrzeszonej placówki. Według Spółki poniesione przez nią koszty produkcji materiałów informacyjnych i ich dystrybucja do zrzeszonych placówek stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. wyżej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z zapisem art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że, reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Podstawową zasadą zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reprezentację i reklamę jest poniesienie danego wydatku w celu osiągnięcia przychodu. Wydatkowanie kwot powinno mieć związek z prowadzoną działalnością.

Reklama nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. O publicznym charakterze reklamy można mówić wtedy, gdy działanie to występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie, jawnie. Wszelkie formy reklamy kierowane do anonimowego kręgu potencjalnych konsumentów zalicza się do reklamy prowadzonej publicznie. W ocenie tut. Organu działania Spółki skierowane są do szerokiego kręgu anonimowych odbiorców, a więc jest to reklama publiczna. Tak więc ponoszone koszty produkcji materiałów informacyjnych i ich dystrybucja polegająca na dostarczeniu do zrzeszonej placówki, stanowią dla Spółki, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług wyjaśniam, iż zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega świadczenie usług oraz przekazanie lub zużycie towarów na potrzeby reprezentacji albo reklamy.

Z punktu widzenia cyt. wyżej przepisu istotnym jest odróżnienie działań podatnika, które mają jedynie charakter informacji handlowej, od tych których charakter jest reklamowy. Informacja handlowa od reklamy różni się tym, iż nie zawiera elementów wartościujących przedmiot sprzedaży, zachęcających do jego nabycia. Reklama natomiast ma na celu nakłonienie potencjalnego nabywcy do zakupu produktu. Załączone przez Spółkę materiały (plakat, inserty) zawierają zdjęcia wybranych towarów (na sprzedaży, których zależało niewątpliwie Spółce) z podaniem ich ceny i oznaczeniem terminu, w jakim sprzedaż na danych warunkach obowiązuje, jak również wskazaniem adresu siedziby Spółki. Ponadto zawierają sformułowania takie jak: „twoja cena”, „na wiosnę kwitną promocje”, „XXX – gwarancja jakości”, „wędliny na świąteczny stół tylko ze sklepu XXX”. W ocenie tut. Organu w/w materiały noszą znamiona działań reklamowych; stanowią bowiem zachętę do zakupu reklamowanych towarów, o czym przesądza również sposób ich rozprowadzenia, mający na celu znalezienie i zachęcenie do kupna potencjalnych kontrahentów.

W związku z powyższym, przekazanie w/w insertów i plakatów potencjalnym nabywcom podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie cyt. wyżej art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT i zgodnie z art. 32 ust. 4 w/w ustawy winno być udokumentowane fakturą wewnętrzną. Natomiast w zakresie podatku naliczonego wyjaśniam, iż zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Skoro zakup powyższych materiałów reklamowych związany jest ze sprzedażą opodatkowaną, Spółce – pod warunkiem, iż nie występują przypadki, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu ich nabycia.