Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa / Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm./ Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udziela następującej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w przedstawionej sprawie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, że pracownicy spółki wykonują pracę na kontraktach w Libii, Iranie i Niemczech.

W 2004 r. dokonana została nowelizacja ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tj, z 2000r Nr 14 poz. 176 ze zm. ) zgodnie z którą wykreślono z art. 21 ustawy zwolnienia podatkowe dotyczące dochodów ze źródeł znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej ( tj. w państwach z którymi zawarta była umowa międzynarodowa o unikaniu podwójnego opodatkowania – skreślony art. 21 ust. 1 pkt. 33, jak również w państwach z którymi nie była zawarta taka umowa – skreślony art. 21 ust. 1 pkt. 66 ustawy ).

Aktualne regulacje dotyczące realizacji zasad unikania podwójnego opodatkowania zawarte są w art. 27 ust. 8 i ust. 9 w/w ustawy. Art. 27 ust. 8 określa sposób obliczania podatku przez podatnika, który osiągnął dochody ze źródła znajdującego się w Państwie z którym obowiązuje umowa, zgodnie z którą dochody są zwolnione od opodatkowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zasada określona w tym przepisie ma zastosowanie do dochodów uzyskanych np. na terytorium Niemiec przy zachowaniu warunków wymienionych w art. 14 ust. 2 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Warszawie dnia 18 grudnia 1972r. ( Dz.U. z 1975 r. Nr. 31 poz. 16 ze zm. ).

Natomiast w art. 27 ust. 9 ustawy określony został sposób obliczania podatku przez podatnika, osiągającego dochody ze źródła znajdującego się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w art. 27 ust. 8. Zasada określona w tym przepisie ma zatem zastosowanie do dochodów uzyskanych na terytorium państw, z którymi zawarta została umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania polegająca na proporcjonalnym odliczeniu podatku zapłaconego w tych państwach, jak również ma zastosowanie do dochodów uzyskanych na terytorium państw z którymi nie zawarto stosownej umowy ( np. Libia i Iran o ile został tam zapłacony podatek dochodowy). Powołane wyżej przepisy regulują obliczenie podatku rocznego przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1 w/w ustawy ( nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jednak zgodnie z art. 4 a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady nieograniczonego, jak również ograniczonego obowiązku podatkowego stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska . Oznacza to, że zasady wynikające z tych umów mogą być stosowane wprost, również przez płatników dla potrzeb obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zatem jeżeli pracownicy Spółki zostali skierowani do pracy w celu realizacji kontraktu na terytorium Niemiec, płatnik może zaprzestać poboru zaliczki, jeżeli pobyt pracownika na terytorium tego państwa przekroczył 183 dni. Natomiast jeżeli pracownik został skierowany do pracy na terytorium Libii lub Iranu ( brak umowy) płatnik obowiązany jest pobierać zaliczki według obowiązujących zasad, ponieważ brak jest podstawy prawnej umożliwiającej płatnikowi odstąpienie od ich poboru. Zwolnienie płatnika z obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych mogłoby nastąpić wyłącznie w postaci indywidualnej decyzji organu podatkowego wydanej na podstawie art. 22 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej.