Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy odpowiadając na zapytanie zawarte w piśmie z dnia 17 maja 2004 r (wpływ do tut. Organu podatkowego w dniu 19 maja br.), uzupełnione następnie pismem z dnia 2 czerwca 2004 r, działając zgodnie z przepisami art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku- Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr. 137, poz. 926 z późn. zm.) uprzejmie wyjaśnia:

Z treści złożonego pisma wynika, iż istotą zaistniałego problemu jest sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i opłacania składek ZUS pracowników polskich delegowanych do pracy we Francji, w świetle następującego stanu faktycznego:

1. przedsiębiorstwo polskie zawarło 3-letni kontrakt z firmą francuską na wykonanie robót elektrycznych na jednym placu budowy.

2. kontrakt jest realizowany przez oddział utworzony we Francji, przez pracowników oddelegowanych do pracy z Polski.

3. okres oddelegowania będzie wynosił 6 miesięcy i po tym okresie będzie następowała wymiana załogi, 6 razy w czasie trwania kontraktu,

4. koszty przejazdu pracowników do Francji, koszty zakwaterowania, wyposażenia i koszty ubezpieczenia pracowników poniesie płatnik, a pracownik będzie otrzymywał wynagrodzenie w EURO, przeliczone kursem NBP na dzień wypłaty w PLN.

Obowiązujący stan prawny w zakresie przepisów prawa podatkowego, przedstawia się następująco:

Zgodnie z brzmieniem art. 4 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 roku (Dz. U. z 2000r. Nr. 14, poz 176, ze zm.), przepisy tej ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Zgodnie zaś z zasadą wyrażoną w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca jest wykonywana.

Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie wynagrodzenia uzyskiwane w zamian za świadczoną pracę najemną podlegają opodatkowaniu, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznawać zawsze to miejsce, w którym osoba fizycznie przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Wyjątek od tej generalnej zasady- opodatkowania w państwie wykonywania pracy, zawarty jest w ust 2 artykułu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania poświęconego dochodom z pracy najemnej.

Zgodnie z tym wyjątkiem jeżeli osoby mające miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskują dochody z pracy najemnej wykonywanej na terytorium drugiego państwa, to dochody te będą opodatkowane tylko w państwie miejsca zamieszkania , jeżeli są spełnione łącznie trzy warunki:

• pierwszy dotyczy maksymalnego okresu przebywania w tym państwie- przez okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w danym roku podatkowym,
• drugi warunek dotyczy źródła pochodzenia środków, z których jest wypłacane wynagrodzenie za pracę, tzn. pracodawca nie może mieć siedziby w państwie, w którym wykonywana jest praca najemna
• i trzeci warunek – jeżeli pracodawca posiada w państwie, w którym praca jest wykonywana zakład lub stałą placówkę, to wynagrodzenie uzyskiwane za tą pracę przez daną osobę, nie może być ponoszone przez taki zakład lub stałą placówkę.

Powyższe zasady obowiązują również w art. 15 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 czerwca 1975r. (Dz. U. z 1977r Nr. 1 poz. 5)

W świetle przytoczonych unormowań prawnych należy stwierdzić, że w państwa przypadku nie są spełnione łącznie te trzy warunki, aby dochody z pracy najemnej opodatkowane były wyłącznie w Polsce, bowiem jak z pisma wynika, na terenie Francji wykonujecie pracę poprzez oddział polskiej firmy. Niezależnie od powyższego, zgodnie z umową polsko francuską działalność budowlana prowadzona dłużej niż 12 miesięcy na terenie Francji uznawana jest za zakład.

Aby nie dochodziło do sytuacji, w której ten sam dochód z pracy najemnej, podlegałby opodatkowaniu w dwóch różnych państwach, ponieważ polski rezydent ma w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, Polska wyłącza spod opodatkowania te przychody.

Gdyby jednak osoby takie uzyskiwały inne dochody w kraju, to wówczas przy ustalaniu podatku od pozostałego dochodu stosuje się stawkę podatkową, która zostałaby zastosowana, gdyby te przychody nie zostały wyłączone spod opodatkowania- zgodnie z treścią art. 23 cytowanej wyżej umowy o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu.

Wobec powyższego, państwo jako płatnik nie macie obowiązku naliczania i odprowadzania do urzędów skarbowych w Polsce zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń delegowanych pracowników, bez względu na okres ich pobytu we Francji. Wynagrodzenia te winny być opodatkowane według przepisów podatkowych obowiązujących we Francji i podatek winien być odprowadzany do francuskich organów podatkowych.

Natomiast pracownik, który poza dochodem ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskuje dochody w Polsce, jako polski rezydent objęty nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, zobowiązany jest złożyć zeznanie podatkowe w polskim organie podatkowym, według zasad określonych w art. 27 ust. 8 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z pytaniem dotyczącym naliczania składek ZUS, należy zwrócić się o interpretację do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Powyższej odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu udzielenia odpowiedzi.