Odpowiadając na zapytanie z dnia 2.06.2004 r. w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu bieżącego roku zaległego podatku od nieruchomości, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), informuje:

Problem przedstawiony w zapytaniu reguluje ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Artykuł 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wymienia najem jako odrębne źródło przychodu. Dochodem z tego źródła jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania w roku podatkowym. W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w artykule 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą kosztami z tego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Aby określony wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodu będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodu (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodu).

W związku z utrzymaniem lokalu niezbędne jest poniesienie m.in. kosztów związanych z opłatą podatku od nieruchomości i jeżeli z umowy najmu wynika, że ponosi je właściciel, a nie osoba korzystająca z lokalu, wówczas właściciel ma prawo pomniejszyć przychód z najmu o zapłacony podatek. Podatnicy, dla których wynajem nie stanowi działalności gospodarczej, nie muszą prowadzić podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jednakże przez analogię winni stosować się do przepisów dotyczących podatników obowiązanych do prowadzenia ksiąg podatkowych. Artykuł 22 ust. 5 ustawy stanowi, że u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodu objęte tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że decyzje w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za lata 1998 - 2003 zostały panu doręczone w roku bieżącym. Nie było zatem możliwości zaliczenia podatku od nieruchomości do kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie były znane kwoty podatku. A zatem, jak wynika z cyt. wyżej art. 22 ust. 5 ustawy, jeżeli nie było możliwe zarachowanie kosztów uzyskania przychodu w danym roku podatkowym, to są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Z powyższego wynika, że może pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu zapłacone w roku bieżącym raty zaległego podatku od nieruchomości, ustalone decyzją z dnia 8.04.2004 r. Nie może pan natomiast uwzględnić odsetek za zwłokę określonych w wymienionej wyżej decyzji. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są kosztem uzyskania przychodu odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa. Przepisy te mają zastosowanie m.in. do podatku od nieruchomości.

Reasumując, stanowisko przedstawione przez pana w zapytaniu jest prawidłowe.