INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15.02.2013 r. (data wpływu 25.03.2013 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 17.05.2013 r. Nr IPPB2/415-238/13-2/MG i Nr IPPB2/436-194/13-2/MZ (data nadania 17.05.2013 r., data doręczenia 21.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o wspólnej inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o wspólnej inwestycji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dwie niespokrewnione osoby fizyczne (dalej zwane Inwestorami) 21.11.2012 r. dokonały wspólnej inwestycji w SPECJALISTYCZNEGO FUNDUSZU INWESTYCYJNEGO OTWARTEGO (dalej zwany Funduszem) o wartości 166.848 zł. Z uwagi na wysoki wymagany wkład, Inwestorzy nie mogliby dokonać inwestycji samodzielnie, dopiero wspólne zaangażowanie środków pozwoliło Inwestorom na skorzystanie z inwestycji. Konto uczestnika w Funduszu Inwestycyjnym O. założone jest na jednego z Inwestorów, zwanego dalej Reprezentantem. W momencie składania niniejszego wniosku Inwestycja jest niezakończona, tj. żadna z Jednostek Uczestnictwa w Funduszu nie została sprzedana i żaden z Inwestorów nie osiągnął zysku z inwestycji.

Inwestorzy 22.11.2012 r. zawarli umowę o wspólnej inwestycji, w której zapisane są następujące zasady inwestycji:

• wkłady obydwu Inwestorów są równe i wynoszą po 83.424 zł,
• uczestnicy dzielą, proporcjonalnie do wysokości udziału we wspólnym przedsięwzięciu, zyski oraz straty z dokonanej inwestycji, jak również wszelkie opłaty bankowe i administracyjne konieczne do poniesienia w związku ze wspólną inwestycją,
• każdy z Inwestorów jest zobowiązany do samodzielnego uregulowania obowiązków podatkowych związanych z rozliczeniem dochodów otrzymanych ze wspólnej inwestycji w proporcji do wniesionego wkładu we wspólnej inwestycji,
• w żadnym momencie powierzenie środków nie stanowi umowy pożyczki tj. nie dochodzi do przeniesienia własności środków na rzecz któregokolwiek z Inwestorów.
  
  

Pismem z dnia 17.05.2013 r. Nr IPPB2/436-238/13-2/MG i Nr IPPB2/436-194/13-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• Wskazanie w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja indywidualna, tj. w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czy też ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wagina to, że opłata została uiszczona w wysokości 40 zł, tj. w wysokości odpowiadającej jednemu stanowi faktycznemu.

• Jeżeli intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie obu wyżej przywołanych ustaw, wówczas należy dokonać dodatkowej kwoty opłaty w kwocie 40 zł.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym, podatnik ma następujące wątpliwości:

1. Czy zawarta umowa o wspólnej inwestycji podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...
2. Czy dochód otrzymany z inwestycji podlega opodatkowaniu zarówno podatkiem od kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i podatkiem w związku z udziałem we wspólnym przedsięwzięciem, zgodnie z art. 8 tejże ustawy, czy wyłącznie podatkiem od kapitałów pieniężnych...
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 29.05.2013 r. została wydana interpretacja Nr IPPB2/415-238/13-4/MG.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik stoi na stanowisku, że zawarta przez niego umowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej „PCC”).

Katalog czynności cywilnoprawnych wymieniony w art. 1 PCC jest katalogiem zamkniętym i wyłącznie czynności wymienione w tymże artykule mogą podlegać opodatkowaniu PCC. Zawarta przez podatnika umowa nie jest żadną z umów lub czynności wymienionych jako przedmiotów opodatkowania PCC, w tym także nie jest umowa pożyczki. Zgodnie z definicją art. 720 par 1 Kodeksu Cywilnego, umowa pożyczki to taka umowa, w której pożyczkodawca oddaje na własność pożyczkobiorcy pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, a pożyczkodawca zobowiązuje się do oddanie tej samej ilości pieniędzy lub rzeczy (tego samego gatunku i jakości) po upływie ustalonego w umowie czasu. Tymczasem, na mocy zawartej przez podatnika umowy, w żadnym momencie środki jednego z Inwestorów nie przechodzą na własność drugiego o czym świadczą wyraźnie zapisy zawartej umowy. Co więcej, żaden z Inwestorów nie może korzystać ze środków drugiego ani też nimi rozporządzać. W ocenie podatnika, zawarta umowa o udziale we wspólnym przedsięwzięciu jest umową nienazwaną, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu PCC. Umowa o wspólnym przedsięwzięciu jest umową nienazwaną, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu PCC. Umowa o wspólnym przedsięwzięciu została m.in. scharakteryzowana w interpretacji Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach z dn. 7 maja 2004 roku o sygn. PDII/415-17/04: „za wspólne przedsięwzięcie należy uznać wszelkiego rodzaju projekty, których realizacja oraz udział w przyszłych zyskach wiąże się z udziałem co najmniej dwóch podmiotów, a które jednocześnie nie łączą się z zawiązaniem formalnej struktury organizacyjnej, takiej jak spółka osobowa, oraz nie polegają jedynie na czerpaniu dochodów z przedmiotów objętych współwłasnością czy też współposiadaniem. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego lecz stanowi porozumienie intencyjne stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Przez umowę konsorcjum, każdy z konsorcjantów zobowiązuje się do określonego uczestnictwa w konsorcjum (wspólnym przedsięwzięciu) i do oznaczonego działania na jego rzecz, w praktyce na rzecz pozostałych konsorcjantów”.

W związku z powyższym, zdaniem podatnika, zawarta umowa nie podlega opodatkowaniu PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat i dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

We wskazanym wyżej art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Ponadto, szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie.

Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż zawarcie umowy o wspólnej inwestycji nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem. Dodatkowo należy nadmienić, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych mogą podlegać natomiast czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których zostanie sporządzona umowa, o ile będą to czynności wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.