Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) na pisemne zapytanie udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi transakcje handlowe na obszarze Unii Europejskiej jak i poza jej terytorium. W ramach transakcji handlowych wnoszący zapytanie kupuje towar w Anglii od zarejestrowanego podatnika VAT, który wystawia mu fakturę VAT ze stawką 0%, podając swój nr EU-VAT. Zakupiony towar przemieszczony zostaje z Anglii do Niemiec i tam jest przechowywany do momentu sprzedaży (około kilkunastu dni) przez wynajętego przez podatnika spedytora, który wystawia podatnikowi fakturę za spedycję, bez naliczenia podatku VAT. Następnie towar zostaje wyeksportowany poza granicę Unii Europejskiej również przez firmę spedycyjną.

Na tle takich okoliczności podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują tym, że:

1. Mimo nieprzekroczenia granic Polski rozporządza towarem jak właścicieli powinien naliczyć podatek VAT oraz wystawić fakturę wewnętrzną od nabycia wewnątrzwspólnotowego, jak i usług spedycyjnych jako importu usług i rozliczyć się w Polsce.

2. Usługa transportowa jest związana z eksportem towaru, wobec powyższego ma tu zastosowanie stawka zerowa podatku VAT na wystawionej fakturze ze tą czynność, natomiast podatnik nie musi wystawiać faktury wewnętrznej i naliczać podatku VAT.

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe we wskazanym poniżej zakresie.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

- art. 2 pkt 9, art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 2, art. 25 ust. 1 i 2, art. 27 ust. 2 pkt 2, art. 28 ust. 4-6, art. 41 ust. 6, art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Według art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Zgodnie z ust. 2 przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca.

Za import usług – według art. 2 pkt 9 ww. ustawy - uważa się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Według ust. 2 powołanego wyżej przepisu, nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Art. 106 ust. 7 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Zdaniem tut. organu podatkowego:

1. Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ze względu na treść przepisu art. 25 ust. 2 ustawy o VAT, chyba że podatnik zarejestruje się na terytorium Niemiec i wykaże kwotę podatku. Zatem w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podatnik wystawia fakturę wewnętrzną na podstawie art. 106 ust. 7 ww. ustawy w powiązaniu z § 28 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) i dokonuje rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ponadto spółka zobowiązana jest do rozliczenia importu usług związanych z transportem wewnątrzwspólnotowym i usługami pomocniczymi na podstawie art. 28 ust. 4, 5 i 6 ustawy o VAT.

2. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż transakcja przemieszczenia towaru z Niemiec na eksport (poza UE) nie będzie eksportem towarów, gdyż nie spełnia warunków określonych przepisem art. 2 pkt 8 ustawy o VAT. Zgodnie z ww. przepisem przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty (...). Jednocześnie w przedstawionym przypadku usługa transportu lub spedycji z Niemiec do kraju trzeciego nie może być uważana za import usługi ze względu na treść art. 2 pkt 9, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 oraz art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem podatnik nie rozlicza jako import usług transportu lub spedycji z tytułu przewozu z Niemiec do kraju trzeciego.