Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB3/423-141/09/12-S/MT
Data
2012.07.26
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
odsetki
odsetki od pożyczki
świadczenie w miejsce wypełnienia (Datio in solutum)
zobowiązanie
Istota interpretacji
Problem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki w związku z realizacją umowy o świadczenie w miejsce wykonania.
Wniosek ORD-IN 989 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 października 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 609/09 – stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku 11 marca 2009 r. (data wpływu 19 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki w związku z realizacją umowy o świadczenie w miejsce wykonania – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki w związku z realizacją umowy o świadczenie w miejsce wykonania.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Na przestrzeni lat 2005 – 2008 Spółka otrzymała oprocentowane pożyczki od niebędącej jej wspólnikiem "C." Sp. z o. o. (następca prawny "C." S.A.). Część umów pożyczek, które pierwotnie przewidywały termin spłaty w latach 2006 - 2008, była aneksowana na wniosek Spółki i przesuwano terminy ich spłaty. W związku z brakiem zgody pożyczkodawcy na kolejne przedłużenie, postanowiono zawrzeć umowę opartą na cywilnoprawnej konstrukcji świadczenia w miejsce wykonania (datio in solutum). Mocą postanowień tej umowy Wnioskodawca w miejsce pierwotnego świadczenia do którego był zobowiązany, tj. zwrotu kwot pożyczek wraz z należnymi odsetkami (obliczonymi na dzień zawarcia przedmiotowej umowy), przeniósł na pożyczkodawcę własność udziałów innej spółki (nabytych uprzednio za gotówkę). W wyniku zawarcia przedmiotowej umowy zobowiązanie Spółki wobec "C." Sp. z o. o. do zwrotu kwot pożyczek wraz z należnymi odsetkami wygasło.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy przeniesienie własności udziałów w celu zwolnienia się ze zobowiązania do spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami, dokonane w ramach umowy, opartej na konstrukcji datio in solutum, umożliwia Spółce zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odsetek od tych pożyczek...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 omawianej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów muszą zostać spełnione następujące warunki: wydatek został poniesiony przez podatnika, jest definitywny (rzeczywisty), pozostaje związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, został właściwie udokumentowany. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a omawianej ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek. Natomiast przepis jej art. 16 ust. 1 pkt 11 wskazuje, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek. Niezależnie od powyższego, trzeba podnieść, iż w niniejszej sprawie nie będziemy mieli do czynienia z ograniczeniami w ujmowaniu w ciężar kosztów podatkowych zapłaconych odsetek, które płyną z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), gdyż pożyczkodawca nie jest udziałowcem Spółki. Wobec tego, w sytuacji, gdy w celu zwolnienia się z obowiązku spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami Wnioskodawca przeniósł własność udziałów, przeniesienie to należy traktować jako formę spłaty odsetek. W tym miejscu należy dodatkowo wskazać, że żaden z omawianych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wyłączeń co do tego rodzaju formy zapłaty odsetek od kredytu, w szczególności wniosku takiego nie da się wyprowadzić z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy. Tego rodzaju zmiana treści stosunku prawnego jest dopuszczalna na zasadzie swobody umów i ponieważ nie wykracza poza żadne ze wskazanych w art. 3531 Kodeksu cywilnego ograniczeń, jest prawnie skuteczna. Nadto, taki sposób spełnienia świadczenia jest również dopuszczalny na gruncie art. 453 Kodeksu cywilnego - przepis ten nie przewiduje żadnych ograniczeń co do rodzaju i charakteru nowego świadczenia. W związku z powyższym, zapłacone odsetki od pożyczek w formie przeniesienia własności udziałów innej spółki, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów, w momencie przeniesienia własności tych udziałów. W dniu 27 maja 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak ITPB3/423-141/09/MT uznając stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2009 r. za nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanego rozstrzygnięcia, pismem z dnia 10 czerwca 2009 r. Spółka wezwała tutejszy organ do usunięcia naruszenia prawa, na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Odpowiedź na to wezwanie została udzielona pismem z dnia 15 lipca 2009 r. znak ITPB3/423W-25/09/MT - stwierdzono w niej brak podstaw do zmiany ww. interpretacji przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym, Strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na ww. interpretację indywidualną, żądając jej uchylenia. Wyrokiem z dnia 28 października 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 609/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił zaskarżoną interpretację. W dniu 14 grudnia 2009 r. tutejszy organ wniósł skargę kasacyjną od ww. wyroku, która została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 3024/11. Odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie oraz zwrócone akta sprawy wpłynęły do tutejszego organu w dniu 30 kwietnia 2012 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 października 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 609/09 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10 – 562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|