Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po zapoznaniu się z treścią pisma K. sp. z o.o. z dnia 30.11.2004 r. (data wpływu do tut. Urzędu 3.12.2004 r.) o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, udziela poniższych wyjaśnień:

Z przedstawionego przez K. sp. z o.o. w M. stanu faktycznego wynika, iż w 2001 r. został zwolniony z pracy jeden z pracowników spółki, na rzecz którego sąd, wyrokiem z dnia 29.06.2004 r., zasądził należną kwotę zaległego wynagrodzenia wraz z ustawowymi odsetkami. Spółka uzgodniła z pracownikiem, że należność zostanie wypłacona w ratach. Wątpliwość wnioskodawcy dotyczy tego, czy zasądzona kwota i odsetki od tej należności mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów ich uzyskania, jeżeli mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskaniem przychodu, jak i pozostające w związku pośrednim, w tym wydatki ponoszone na rzecz pracowników, a więc te, które wiążą się z prowadzoną przez podatnika działalnością. Warunkiem jest jednak wykazanie przez podatnika, że poniesione wydatki są racjonalne co do zasady i co do wysokości.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Zatem w sytuacji, gdyby zasądzone, zaległe wynagrodzenie zostało zarachowane do okresu i roku podatkowego, za który było znane co do kwoty, to stanowiłoby koszt uzyskania przychodu w roku zarachowania, niezależnie od daty faktycznej jego wypłaty (poniesienia).

Uwzględniając powyższe kwestie oraz ww. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zatem przyjąć, że kosztem uzyskania przychodów dla celów podatkowych będzie zasądzona kwota należnego wynagrodzenia na rzecz byłego pracownika spółki, w dacie jej wypłaty, ale tylko wówczas, gdy zaległe wynagrodzenie należne pracownikowi nie zostało zarachowane w 2001 r. z przyczyn nieleżących po stronie spółki.

Ponieważ wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny w zapytaniu nie wskazał źródła wynagrodzenia tzn. czy był nim stosunek pracy, jaki łączył byłego pracownika i pracodawcę, czy też inne źródło, tut. organ podatkowy wskazuje, iż uznając przedmiotowe wynagrodzenie za koszt uzyskania przychodu należy mieć na uwadze przepis art. 16 ust 1 pkt 57 ww. ustawy, który stanowi: cyt. „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, należności z tytułów określonych w art. 41 ust. 1 ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 i Nr 22, poz. 270)”.

Nieco inaczej kształtuje się problem ustawowych odsetek od należności głównej, tj. od należnego wynagrodzenia. Przez odsetki należy rozumieć wynagrodzenie za korzystanie z pieniędzy lub innych rzeczy oznaczonych tylko rodzajowo, gdy zostaje ono obliczone według pewnej stopy procentowej, czyli w stosunku do wartości sumy, od której są pobierane, i w stosunku do czasu użycia tej sumy. A zatem odsetki mają charakter uboczny w stosunku do świadczenia głównego będącego właściwym przedmiotem zobowiązania. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań. Odsetki wskazane w zapytaniu stanowią koszt uzyskania przychodów dopiero w dacie ich wypłaty.

Mając powyższe na względzie, tut. organ podatkowy podziela stanowisko spółki w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu zaległego zasądzonego wynagrodzenia należnego pracownikowi pod warunkiem uwzględnienia przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w odniesieniu do odsetek od tej należności – do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz faktyczny przedstawiony w zapytaniu.