POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 jednolity tekst) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.01.2005 r. postanawia uznać za prawidłowe z obowiązujacym stanem prawnym.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 10.01.2005 r. Podatniczka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, nie zwrócony przez ubezpieczyciela z tytułu naprawy powypadkowej samochodu użytkowanego na podstawie umowy leasingu operacyjnego oraz kosztów okresowych badań technicznych tego samochodu, przy zastrzeżeniu iż umowa leasingu nie została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym do dnia 14 maja 2004 r.

Przedstawiając stan faktyczny Podatniczka poinformowała, że na podstawie umowy leasingu operacyjnego z dnia 28 listopada 2003 r. użytkuje samochód Skoda Fabia Classic. Zgodnie z postanowieniami tej umowy obowiązana jest do ponoszenia kosztów ubezpieczenia i kosztów okresowych badań technicznych. Zwracający koszty naprawy powypadkowej tego samochodu ubezpieczyciel pomniejszył je o podatek od towarów i usług.

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie Podatniczka uważa, że postępuje prawidłowo rozliczając podatek naliczony od kosztów naprawy powypadkowej, nie zwrócony przez ubezpieczyciela i przeglądu technicznego.

Katalog wyłączeń nie dających prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego został zawarty w art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.). Istotnym dla przedstawionego stanu faktycznego będzie ograniczenie zawarte w ust. 1 pkt 2 w/w przepisu stanowiące, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Nie są istotne natomiast ograniczenia wynikające z treści art. 86 ust. 3, 5, 7 i art. 154 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) postanowiono, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Wyłączenie to nie dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w piśmie Podatniczki bowiem samochód objęty był dobrowolnym ubezpieczeniem AC (auto-casco).

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, oraz nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Na niniejsze postanowieni służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu podlaskim.

W przypadku składania zażalenia należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokosci 5 zł od zażalenia oraz 50 gr od każdego załącznika. Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art. 222 Ordynacji podatkowej czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie