W dniu 24 stycznia 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Żywcu wpłynął wniosek o udzielenie intepretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w dniu 13 lipca 2004r. korzystał z usług obcego przewoźnika, zleconego przez importera któremu powierzono wywóz wyprodukowanych mebli dla odbiorcy do Szwajcarii. W załączeniu dołączono kopie rachunków zawierające pieczątki Urzędu Celnego w Basel (Szwajcaria) oraz Urzędu Celnego w Bielsku-Białej Oddział Żywiec. Ponadto dołączono kopię oświadczenia że dostawa została zrealizowana na rzecz kontrahenta spoza krajów UE. Podano również , iż dokument SAD został zagubiony przez przewoźnika a wszelkie podejmowane starania w celu odzyskania dokumentu SAD okazały się bezskuteczne.

Zdaniem wnioskodawcy będące w jego posiadaniu dokumenty, tj. rachunki potwierdzone przez Urząd Celny w Basel (Szwajcaria) oraz Urząd Celny w Bielsku-Białej Oddział Żywiec a ponadto dokonanie zapłaty przez kontrahenta można uznać za dokumenty potwierdzające dokonanie eksportu towarów do Szwajcarii, a tym samym uprawniające do zastosowania stawki 0% od sprzedaży tych towarów.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego oraz mając na uwadze obowiązujący stan prawny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Żywcu stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), zwanej dalej “ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

Przez eksport towarów, stosownie do art. 2 ust. 8 cyt. ustawy o VAT, rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 – 4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:

1. dostawcę lub w jego imieniu, bądź
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie określa wprawdzie jak powinien wyglądać wzór dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, jednakże podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje zgłoszeń celnych w ramach określonych procedur na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego – SAD. Jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzone zostało na podstawie SAD-u, to wewnętrzny urząd celny wyjścia, w którym złożone zostało zgłoszenie wywozowe opatruje pieczęcią dokument SAD z adnotacją np. o zwolnieniu towaru do wnioskowanej procedury wywozu. Natomiast potwierdzenia wywozu towaru do kraju trzeciego dokonuje zewnętrzny urząd celny wyjścia, tj. ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Fakt fizycznego wywozu towarów urząd celny wyjścia potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza 3 SAD. Potwierdzenie to przyjmuje formę pieczęci urzędu z datą.

Tak potwierdzony dokument wywozowy otrzymany przez podatnika przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc, w myśl art. 41 ust. 4 i ust. 6 ustawy o VAT stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku 0% w eksporcie towarów.

Jeżeli jednak w/w warunek nie zostanie spełniony to, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o VAT, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę 0%, pod warunkiem otrzymania potwierdzonego dokumentu wywozowego przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w określonym terminie mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów (ust. 9 art. 41 ustawy o VAT).

Stosownie do postanowień art. 19 ust. 6 ww. ustawy obowiązek podatkowy z tytułu eksportu powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje w żaden sposób formy w jakiej przedmiotowe potwierdzenie wywozu powinno zostać wydane; zatem należy odnieść się do regulacji celnych w tym zakresie oraz postanowień VI Dyrektywy, która w tym zakresie (art. 152/2/) stanowi, że dowodem wywozu jest faktura lub inny zastępujący ją dokument, potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione ze Wspólnoty. Wynika z tego, że forma potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty jest – urzędowo określona przez każdy z krajów członkowskich – a tym samym różna w zależności od kraju, z którego urzędu celnego towary są wywożone. Departament Ceł Ministerstwa Finansów opracował instrukcję wypełniania i stosowania dokumentu SAD. Przedmiotowa instrukcja została opracowana w oparciu o przepisy rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r., zmieniającego rozporządzenie Komisji (EWG) ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 Wspólnotowy Kodeks Celny. Zasady te wchodzą w życie obligatoryjnie w krajach członkowskich Unii Europejskiej z dniem 01 stycznia 2006 r., jednakże ww. rozporządzenie przewiduje możliwość wcześniejszego przyjęcia tych zasad, po dokonaniu uprzedniej notyfikacji. Chcąc uniknąć dwukrotnej zmiany przepisów w stosunkowo krótkim okresie, podjęto decyzję o przyjęciu nowych zasad wypełniania formularza SAD z dniem 01 maja 2004 r. Przedmiotowa instrukcja posługuje się pojęciem „urząd celny wyprowadzenia”, przez który należy rozumieć urząd w którym zostało złożone zgłoszenie wywozowe. W przypadku zgłoszenia wywozowego funkcjonariusz urzędu celnego wyprowadzenia w rozumieniu art. 793 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego potwierdza faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty poprzez umieszczenie na odwrotnej stronie karty 3 dokumentu SAD pieczęci „Polska-Cło” i stempla „SAD” oraz wpisuje pozycję ewidencji.

Zatem potwierdzeniem wywozu towarów przy eksporcie bezpośrednim, będzie dokument wydany przez urząd celny polski lub innego państwa członkowskiego Wspólnoty, w którym zostało złożone zgłoszenie celne dotyczące eksportowanych towarów. Forma potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty jest – urzędowo określona przez każdy z krajów członkowskich – a tym samym różna w zależności od kraju, z którego urzędu celnego towary są wywożone. W przypadku polskiego urzędu celnego tym potwierdzeniem będzie karta 3 dokumentu SAD.

Jeżeli jednak zgłaszający z różnych powodów nie posiada dokumentu SAD to może on wystąpić do organów celnych (w tym m.in. urzędu celnego, w którym nastąpiło zgłoszenie towaru do procedury wywozu) o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wywóz towaru. Zgodnie z przepisami art. 73 ustawy z dnia 19.03.2004 r. Prawo celne (Dz.U. z 2004 r. Nr 68, poz. 622) do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa. Zgodnie natomiast z przepisami art. 194 ustawy Ordynacja podatkowa dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone (por. § 1).

Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony w piśmie Spółki, tut. organ podatkowy nie podziela stanowiska Spółki, iż będące w jego posiadaniu dokumenty, tj. rachunki potwierdzone przez Urząd Celny w Basel (Szwajcaria) oraz Urząd Celny w Bielsku-Białej Oddział Żywiec oraz zapłaty przez kontrahenta można uznać za dokumenty potwierdzające dokonanie eksportu towarów do Szwajcarii, a tym samym uprawniające do zastosowania stawki 0% od sprzedaży tych towarów.

Dopiero uzyskanie zaświadczenia z Urzędu Celnego, o którym mowa powyżej, w połączeniu z posiadanymi już przez Spółkę dokumentami będzie wystarczająco dokumentować dokonanie eksportu towaru a tym samym uprawniać do zastosowania stawki „0” i dokonanie stosownych korekt w złożonych deklaracjach.