Po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 27.01.2005r., dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, organ podatkowy postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika wyrażony w tym wniosku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w 2004r. nabyła fabrycznie nowe środki trwałe z grupy 3-6 Klasyfikacji Środków Trwałych. Część z nich została zakupiona bezpośrednio od producenta (gotowe urządzenia), część natomiast została wytworzona na konkretne zlecenie Spółki.

Spółka dokonywała w 2004r. amortyzacji przedmiotowych środków trwałych metodą liniową z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, właściwych dla przedmiotowych środków w oparciu o obowiązującą Klasyfikację Środków Trwałych.

W związku z powyższym, Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem w zakresie możliwości zastosowania do przedmiotowych środków trwałych zasad amortyzacji zawartych w art. 16k ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych roku 2004 odpisu amortyzacyjnego w wysokości 30% wartości tych środków trwałych, poprzez dokonanie korekty wysokości odpisów amortyzacyjnych wykazanych w rozliczeniach podatkowych Spółki w tym roku.

Podatnik przedstawił następujące stanowisko odnośnie powyżej opisanego stanu faktycznego:

Jak wynika z przepisu art. 16k ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka miała prawo zastosować w 2004r. do przedmiotowych środków trwałych wskazaną powyżej metodę amortyzacji, dokonując w pierwszym roku ich używania (tj. roku 2004) odpisów amortyzacyjnych w wysokości 30% ich wartości.

Zdaniem Spółki, w świetle zasad wynikających z powyższego przepisu nie ma żadnych przeciwwskazań do skorygowania wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych wg metody liniowej i zastosowania w odniesieniu do przedmiotowych środków trwałych 30%-ego odpisu amortyzacyjnego. W efekcie, skorygowaniu uległby poziom kosztów podatkowych Spółki wykazanych w deklaracjach złożonych przez Spółkę dotyczących roku 2004.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Regulacja przepisów art. 16k ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 Klasyfikacji, w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, w wysokości 30% tej wartości.

Stosownie do art. 16k ust. 6 powołanej ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 4 i 5, jednorazowo, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji, lub stosować zasady określone w art. 16h ust. 4. W następnym roku podatkowym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zgodnie z ust. 1 lub art. 16i.

Powyżej przytoczone przepisy ustawy podatkowej wskazują, iż podatnik ma prawo od środków trwałych zaliczanych do grup 3-6 Klasyfikacji Środków Trwałych, w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te wprowadzono do ewidencji, dokonać 30% odpisu amortyzacyjnego, o ile te środki trwałe są fabrycznie nowe. Odpis ten może zostać, w odpowiednim terminie, dokonany jednorazowo lub w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego. W przypadku skorzystania przez podatnika z możliwości 30% odpisu amortyzacyjnego od fabrycznie nowych środków trwałych, w następnym roku podatkowym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych metodą liniową lub degresywną, przy czym odpisów tych dokonują od wartości początkowej, a więc bez pomniejszenia jej o odpisy dokonane w pierwszym roku podatkowym.

Stosownie do art. 16h ust. 2 cytowanej ustawy podatkowej, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Z powyżej przedstawionego przepisu wynika, iż przed przystąpieniem do dokonywania odpisów amortyzacyjnych podatnik wybiera określoną metodę ich dokonywania, a następnie stosuje ją do czasu pełnego zamortyzowania określonego środka trwałego.

Wobec powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, że podatnik, który wybrał metodę liniową dokonywania odpisów amortyzacyjnych od fabrycznie nowych środków trwałych z grup 3-6 Klasyfikacji i mimo możliwości dokonania 30% odpisu już w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te wprowadził do ewidencji, takiego odpisu nie uczynił, nie może skorygować wstecz poczynionych odpisów i musi kontynuować przyjętą przez siebie (zgodnie z ustawą) liniową metodę amortyzacji, z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.