POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chełmie po rozpatrzeniu wniosku Podatnika w zakresie kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczek miesięcznych w podatku dochodowym od osób prawnych, postanawia uznać stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 20 stycznia 2005 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczek miesięcznych w podatku dochodowym od osób prawnych .

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika , że Jednostka świadczy usługi dostarczania energii cieplnej, które mają charakter usług ciągłych. Wątpliwości Jednostki dotyczą przyporządkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych w danym miesiącu do przychodów za ten miesiąc. Zdaniem Jednostki kosztami uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczek miesięcznych są koszty poniesione w danym miesiącu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chełmie uwzględniając obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie podziela stanowiska Podatnika w wyżej przedstawionej sprawie.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 . Powyższe wskazuje, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów , jeżeli pozostają w związku przyczynowo skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Potrącalność kosztów w czasie określa art. 15 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą. W danym roku podatkowym są potrącane :koszty poniesione w danym roku podatkowym i wiążące się z przychodem tego roku,koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego,określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego.

Z powyższych przepisów wynika, że rozliczenie kosztów odnosi się do roku podatkowego.

Jednakże zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. ustawy podatnik powinien co miesiąc składać deklarację o wysokości dochodu osiągniętego od poczatku roku, oraz odprowadzać zaliczkę na podatek w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Zgodnie z ustawową definicją dochodu zawartą w art. 7 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

W związku z powyższym niezależnie od konieczności przyporządkowania przychodów i kosztów do właściwego roku podatkowego, oznacza to również obowiązek przyporządkowania przychodów i kosztów do odpowiedniego miesiąca roku podatkowego.

Koszty uzyskania przychodów , ze względu na rodzaj, mogą dotyczyć roku podatkowego (miesiąca) w dwojaki sposób, a mianowicie :1. koszty, które w sposób bezpośredni można przypisać do określonego przychodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym tj. do tej grupy można zaliczyć koszty dzierżawy, zakupu surowców do produkcji, koszty zakupu towarów handlowych, nabycie udziałów lub akcji czy innych papierów wartościowych, a także zakup energii w celu dalszej odsprzedaży. 2. koszty, które można przypisać do przychodów danego roku podatkowego, lecz ktorych nie można bezpośrednio i funkcjonalnie przypisać do określonego przychodu uzyskanego przez podatnika np. koszty amortyzacji, remontów, podatek od nieruchomości, wynagrodzenia wraz z pochodnymi, opłaty stałe, zakupu usług.

Uwzględniając powyższe organ podatkowy stwierdza, że poniesione wydatki, które można bezpośrednio powiązać z przychodami należnymi określonymi w art. 12 ust. 3 d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodów tj. w miesiącu w którym przypada termin płatności, a jeżeli termin płatności nie został określony to w ostatnim dniu miesiąca, w którym wystawiono fakturę. Zaś wydatki, których nie można bezpośrednio przypisać do określonego przychodu obciążają koszty w dacie ich poniesienia.

Uwzględniając powyższe postanowiono jak na wstępie. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w trybie określonym w art. 14 b § 5 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu, za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia ( art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Do wniesienia zażalenia obowiązuje uiszczenie opłaty skarbowej w kwocie 5,00 zł od podania oraz 0,50 zł od każdego załącznika do tego podania – podstawa prawna art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 wrzesnia 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 z późn. zm.) oraz rozporządznie Ministra Finansów z dnia 05 grudnia 2000 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz.U. Nr 110, poz. 1176 z późn. zm.).