INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu: 16 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnej wydatków poniesionych w związku z przejściem na rynek podstawowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnej wydatków poniesionych w związku z przejściem na rynek podstawowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (zwana dalej „Wnioskodawcą”) jest spółką, której akcje są obecnie notowane na rynku N zorganizowanym i prowadzonym przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. (zwana dalej „GPW”). Wnioskodawca zamierza przejść z rynku N na rynek podstawowy Głównego Rynku GPW (dalej: „rynek podstawowy”). W dniu 8 marca 2012 r. Wnioskodawca złożył prospekt emisyjny do Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: „KNF”). W dniu 6 czerwca 2012 roku został złożony zaktualizowany Prospekt emisyjny uwzględniający uwagi zgłoszone przez KNF. Po zakończeniu postępowania przed KNF, Wnioskodawca wystąpi o dopuszczenie akcji Wnioskodawcy do obrotu na rynku podstawowym.

Wejście na rynek podstawowy wiąże się poniesieniem licznych wydatków. Należy przy tym zaznaczyć, iż poniesienie (dotychczas bądź w przyszłości) przez Wnioskodawcę niektórych wydatków jest niezbędne do wejścia na rynek podstawowy. W ramach wszystkich wydatków można wyróżnić m.in. następujące koszty:

• sporządzenia Prospektu emisyjnego,

• obsługi prawnej,

• opłaty za wprowadzenie akcji na giełdę,

• opłata ewidencyjna na rzecz KNF.
  
  

Podkreślić trzeba, iż wejście na rynek podstawowy nie będzie związane z emisją nowych akcji (ostatnia emisja D nastąpiła w 2011 roku), Nie będzie również związane z podwyższeniem wartości obecnych akcji. Oznacza to, iż nie nastąpi w tym przypadku podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Zmianie ulegnie jedynie rynek, na którym notowane będą akcje Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca jest uprawniony - w świetle przepisów ustawy o p.d.o.p. - do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z przejściem na rynek podstawowy...
2. Czy Wnioskodawca powinien dokonać potrącenia przedstawionych w niniejszym wniosku kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia czy też z chwilą przejścia na rynek podstawowy...
   
   

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów ustawy o p.d.o.p., uzasadnione jest udzielenie pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 niniejszego wniosku. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z przejściem na rynek podstawowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ustawy o p.d.o.p. Ustawodawca przewiduje zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jedynie tych wydatków, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, iż ponoszone przez Wnioskodawcę - w związku z wejściem na rynek podstawowy - koszty są ponoszone w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Ustawodawca nie sprecyzował kryteriów warunkujących możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów poniesionych w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Uzasadnione jest zatem odwołanie się w tym zakresie do dorobku doktryny oraz orzecznictwa sądów administracyjnych. Zgodnie z poglądem wyrażonym w tych źródłach wykładni prawa, który Wnioskodawca w pełni popiera, przy ocenie wystąpienia przesłanki poniesienia wydatku w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów analiza obejmować powinna całokształt okoliczności gospodarczych i faktycznych oraz potencjalną możliwość i ekonomiczne znaczenie poniesionego wydatku w zakresie doprowadzenia do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Przy czym należy podkreślić, iż ocenie podlega celowość działań podatnika. Ocena ta powinna uwzględniać okoliczności występujące w dniu (okresie) poniesienia kosztów. Dodaje się również, iż na gruncie ustawy o p.d.o.p. do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć, de facto, wszystkie wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika (vide A. Mariański, D. Strzelec, M. Wilk, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz., opubl. LEX 2012).

Wejście na rynek podstawowy, jest zdaniem Wnioskodawcy, działaniem służącym jego działalności gospodarczej. Wprawdzie wskazanie konkretnych przychodów jakie mogą powstać w efekcie wejścia na rynek podstawowy jest znacznie utrudnione, jednakże uzasadnione jest przekonanie, iż jego skutkiem będzie zachowanie lub zabezpieczenie źródeł przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy wejście na rynek podstawowy wpłynie bowiem w pozytywny sposób na jego wiarygodność jako kontrahenta (również potencjalnego) oraz przyczyni się do jego większej rozpoznawalności. Nie bez znaczenia są również korzyści związane z wejściem na rynek podstawowy polegające na wzroście wiarygodności kredytowej Wnioskodawcy czy płynności jego akcji. Powyższe okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, mogą mieć znaczenie dla zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów, a pośrednio przyczynić się również do osiągnięcia przychodów w przyszłości (poprzez pozyskanie nowych klientów).

Wnioskodawca podkreśla, iż przedstawionych w niniejszym wniosku kosztów, nie dotyczy uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. akt II FPS 6/10). Przedmiotem tej uchwały były bowiem koszty ponoszone w związku z wejściem na rynek regulowany poprzez emisję nowych akcji. Uchwała ta - jak wyraźnie wynika z jej treści - dotyczy zatem jedynie kosztów koniecznych dla podwyższenia kapitału zakładowego. Podstawą prawną stanowiska wyrażonego w analizowanej uchwale jest art. 12 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszy w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazano, iż wejście na rynek podstawowy odbędzie się bez emisji nowych akcji, jak również nie zostanie zwiększona wartość dotychczasowych akcji. Wejście Wnioskodawcy na rynek podstawowy nie będzie zatem wiązało się z podwyższeniem jego kapitału zakładowego. Zgodnie bowiem z art. 431 § 1 Kodeksu spółek handlowych podwyższenie kapitału zakładowego spółki akcyjnej wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

Abstrahując od powyższego Wnioskodawca wskazuje, iż w analizowanej uchwale Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie dopuścił zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów tych kosztów emisji akcji, które nie były konieczne dla podwyższenia kapitału zakładowego emitenta: „(...) tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 p.d.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej, objętych prospektem emisyjnym, dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki, stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, są - zgodnie z art. 15 ust. 1 p.d.p. - kosztami uzyskania przychodów.” Uchwala ta potwierdza zatem istnienie pośredniego związku pomiędzy kosztami wprowadzenia akcji na rynek regulowany a przychodami podatnika.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy odnaleźć można również w orzecznictwie organów podatkowych. W szczególności wskazać można tezy wyrażone przez Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji Indywidualnej z dnia 1 października 2008 r.: „Spółka ma prawo rozpoznać wydatki związane z debiutem giełdowym jako koszty uzyskania przychodów w sytuacji, w której nie dokonywała w związku z tym podwyższenia kapitału zakładowego” (nr IBPB3/423-587/08/AP).

Zważywszy na powyższe argumenty Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z przejściem na rynek podstawowy.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie przedstawionych w opisie stanu faktycznego wydatków do kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w momencie ich poniesienia, tj. zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 15 ust. 4d zdanie 1. ustawy o p.d.o.p., w myśl której koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Stosowanie, na gruncie przedstawionego stanu faktycznego, art. 15 ust. 4d zdanie 1. ustawy o p.d.o.p. jest uzasadnione charakterem ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków oraz brakiem możliwości wskazania na ich związek z konkretnym przychodem, co przesądza o zakwalifikowaniu ich do pośrednich kosztów uzyskania przychodów.

Ustalenie dnia poniesienia kosztu uzyskania przychodów powinno nastąpić na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów, co do zasady, jest dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.