Ad 1.
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 2 pkt 8 przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu.
Art. 9 stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Ponieważ dokonanej przez Podatnika czynności nie można zaliczyć ani do eksportu (brak wywozu towarów z terytorium Polski), ani do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (brak wysyłki lub transportu towarów), należy uznać iż opisywana czynność nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług.
Stanowisko Spółki co do możliwości odliczenia podatku naliczonego, w oparciu o art. 86 ust. 8 pkt 1, należy uznać za słuszne, gdyż art. 86 ust. 8 pkt 1, na który powołuje się Podatnik, stwierdza, iż podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Ad 1.1.
Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Warunkiem jest, aby zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu nabywcą towarów był podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika. W zgodzie z art. 25 wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.
Zatem przedstawioną przez Podatnika sytuację należy zaliczyć jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Ad 1.2.
Odwołując się do art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, sytuacja opisana przez podatnika nie może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, z uwagi na dostawę towarów do kraju nienależącego do Wspólnoty. Nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Natomiast na mocy przepisów podatkowych państwa, na terenie którego towar został nabyty, czynność wywiezienia poza teren Wspólnoty może zostać uznana za eksport.

Ad 1.3.Zgodnie z art. 2 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przedstawione w pytaniu 1.3 część a) i b) czynności wykazują podobieństwo do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a w części c) do eksportu towarów. Jednakże należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca definiując wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, odwołuje się do wystąpienia łącznie dwóch przesłanek:
przedmiotowej – wykonania czynności (wystąpienia zdarzenia),
podmiotowej – wykonania czynności przez konkretnie wskazane podmioty na rzecz konkretnie wskazanych podmiotów.
Zgodnie z art. 13 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uważa się wywóz towarów z terytorium kraju, w wykonaniu czynności zaliczonych do dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, pod warunkiem, że nabywca spełnia wymagania ust. 2, a dostawca ust. 6 omawianego artykułu.
Z przytoczonej definicji wynika więc, iż wystąpienie przedmiotowej dostawy ma miejsce, gdy zaistnieją przesłanki:wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiegowywóz w wykonaniu czynności zaliczonych do dostawy towarównabywcą towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
5) dostawcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.
Natomiast w art. 2 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przez eksport określił potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu.
Zatem przedstawione przez podatnika czynności nie można zakwalifikować, na podstawie przytoczonych przepisów, do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ani eksportu towarów, ze względu na brak wywozu towarów z terytorium kraju – Polski, należy uznać, iż nie może ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.
Natomiast dowodem potwierdzającym fakt opuszczenia Wspólnoty jest faktura lub inny zastępujący ją dokument, potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione ze Wspólnoty.

Ad 1.4.
W art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza się, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Należy stwierdzić, iż w stosunku do podatku naliczonego od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, które następnie służą wyłącznie sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu z prawem do odliczenia VAT należnego, nie ma zastosowania wyżej cytowany art. 90 ust. 1. Sytuację tą reguluje art. 86 ust. 8, który stwierdza, iż podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Stanowisko Podatnika zatem jest prawidłowe.

Ad 1.5.
Art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nakłada na podatnika obowiązek posiadania dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku, z czynnościami wykonywanymi przez podatnika poza terytorium kraju. Jednakże ustawodawca nie przedstawił rodzajów dokumentów potwierdzających ten związek, dając tym samym podatnikowi dowolność, co do rodzaju potwierdzenia związku. Mogą temu służyć prowadzone rejestry zakupu oraz przedstawienie wydruku z odpowiedniego konta i wskazanie, które zakupy faktycznie służą przedmiotowej sprzedaży. Należy także dodać, iż przygotowywane jest rozporządzenie regulujące rodzaje dokumentów potwierdzających przedmiotowy związek.

Ad 2.
W art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług, określono zasady częściowego odliczania podatku oraz korekt podatku naliczonego, w oparciu o obroty osiągnięte w roku poprzednim.
W związku z tym w art. 163 cytowanej ustawy postanowiono, że jeżeli w 2003 roku podatnik osiągnął obrót przekraczający kwotę 30000 zł z tytułu wykonywania czynności, które zgodnie z przepisami ustawy podlegałyby opodatkowaniu lub nie podlegałyby opodatkowaniu, przy obliczaniu kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 w okresach rozliczeniowych od maja do grudnia 2004 roku przyjmuje się proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3-8, wyliczoną na podstawie obrotów osiągniętych w 2003 r. z wykonywania tych czynności, uwzględniając zakres prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, jaki wynika z ustawy. W przypadku gdy podatnik uzna jednak, że w odniesieniu do niego kwota osiągniętego w 2003 roku obrotu byłaby niereprezentatywna, stosuje się art. 90 ust. 9, tzn. przyjmuje się proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. W tym celu należy wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego z pismem, w którym należy wskazać reprezentatywną, według podatnika, proporcję oraz rzetelnie umotywować jej wysokość.

Ad 3.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Jednakże, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym zastosowanie ma przepis ust. 2 pkt 3 lit. d) wyżej cytowanego artykułu określający miejsce świadczenia w miejscu, gdzie usługa jest faktycznie wykonywana, z zastrzeżeniem art. 28. Zgodnie z art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług, o których mowa powyżej, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, to w myśl ust. 8 powyższy przepis stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.Sprzedaż części, montowanych w urządzeniu i wywożonych wraz z urządzeniem do kraju UE należy uznać jako część składową usługi, której wartość powinna zostać uwzględniona w cenie usługi.
Zatem, usługi świadczone przez Spółkę na rzecz kontrahenta z innego kraju UE, po dotrzymaniu powyższych warunków, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Ad 4.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 roku w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 89, poz. 852), drugi w kolejności podatnik rozliczający się w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej według procedury uproszczonej, uwzględnia w pozycji 30 deklaracji VAT-7 wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 136 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, które zostało uznane za opodatkowane na terytorium kraju na podstawie zastosowania w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej. Wartość nabycia wykazywana w tej pozycji winna być zgodna z wartością faktury od pierwszego w kolejności podatnika.
Natomiast wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy, zgodna z fakturą sprzedaży wystawioną dla trzeciego w kolejności podatnika (mogąca zawierać marżę), powinna zostać uwzględniona w pozycji 28 tej deklaracji.
Należy także wspomnieć, iż podatnicy podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz osoby prawne nie będące takimi podatnikami, zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE, dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zobowiązane są na mocy art. 100 ww. ustawy do składania odpowiednich kwartalnych informacji podsumowujących.

Ad 5.Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 2 pkt 8 cytowanej ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu.
Art. 9 tej ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Ponieważ przedstawionego przez Podatnika stanu rzeczy nie można zaliczyć ani do eksportu (brak wywozu towarów z terytorium Polski), ani do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (brak wysyłki lub transportu towarów), należy uznać iż opisywana czynność nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług.

Ad 6.
W przypadku zaistnienia sytuacji przedstawionej przez podatnika w punkcie a), nabycie towarów, jakiego dokonuje drugi podmiot, nie jest opodatkowane polskim podatkiem od towarów i usług ze względu na nabycie w innym kraju UE, z dostawą w tym samym kraju. Towar ten zostanie opodatkowany na terytorium kraju dokonania zakupu. Sprzedaż z kolei, z powodu braku znamion dostawy wewnątrzwspólnotowej, także nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług. Jest to zatem sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce dająca, na mocy art. 86 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą tej sprzedaży, a podatnik posiada dokumenty, z których ten związek wynika.
Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 4 przez procedurę uproszczoną - rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
a) dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT;
b) drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka;
c) drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka;
d) ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka;
e) ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
Nie dotrzymanie jakiegokolwiek z warunków zawartych w przytoczonym artykule wiąże się z tym, iż każdą sytuację należy rozpatrywać szczegółowo i traktować ją indywidualnie.
Powyższa informacja została udzielona na zasadzie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 roku, ponieważ wniosek o jej wydanie został złożony w dniu 31 sierpnia i uzupełniony w dniu 27 września 2004 roku.