P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 oraz art.14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ), art.86, art.88 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz.535 z późn.zm.) po zapoznaniu się z treścią wniosku z dnia 4 stycznia 2005r. (złożonego w dniu 07.01.2005r.) Pana .... zamieszkałego ..., o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodu ciężarowego CITROEN BERLINGO 1.9D stwierdzam, że stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 4 stycznia 2005r. (złożonym w dniu 7 stycznia 2005r. (uzupełnionym 23.02.2005r. i 17.03.2005r.) Pan... zam. ... zwrócił się do tutejszego organu podatkowego z zapytaniem w sprawie skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodu ciężarowego CITROEN BERLINGO 1.9 D. Podatnik posiada na ten typ pojazdu jedynie stronę świadectwa homologacji, z której wynika tylko informacja, iż jest to samochód ciężarowy – nie wynika liczba miejsc i ładowność przedmiotowego samochodu. Dane te pochodzą z dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu i rozszerzonych badań technicznych. Podatnik wskazuje, iż samochód posiada fabrycznie zaprojektowane i zamontowane dwa miejsca siedzące, pozostała powierzchnia służy do załadunku towarów. Ładowność tego samochodu wynosi 557 kg i jest większa niż określona formułą zawartą w art.86 ust.3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54 poz.535 z późn.zm.). W dniu 31 marca 2005r., na wezwanie urzędu, Podatnik przedłożył kompletne świadectwo homologacji dla samochodu CITROEN BERLINGO 1.9 D, z którego wynikają dane określone w ww. przepisie ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże jest to świadectwo homologacji wydane dla typu G, natomiast Podatnik posiada typ M CITROENA BERLINGO 1.9 D. Samochody te różnią się parametrami np. ładownością - samochód typ M posiada ładowność 557 kg, natomiast typ G - 780 kg, szerokością- typ M 1,682 m, typ G 1,724m, wysokością – typ M 1,80 m, typ G od 1,81 do 1,858 m, dopuszczalną masą całkowitą- typ M 1.737 kg, typ G 1.956 kg.

Po przeanalizowaniu przedstawionego wyżej stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 3 w/w ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej, niż określona według wzoru: Dł = 357 kg + n x 68 kg gdzie:Dł – oznacza dopuszczalną ładowność, n – ilość miejsc (siedzeń) łącznie z siedzeniem kierowcy – kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej niż 5.000 zł.

Zgodnie z art. 86 ust. 5 dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3 określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa powyżej, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego i załączonych dokumentów wynika, iż posiada On świadectwo homologacji wydane dla danego typu samochodu, które nie określa ilości miejsc i dopuszczalnej ładowności. W związku z powyższym samochód posiadany przez podatnika należy uznać za osobowy – zgodnie z zapisem art.86 ust. 3 i 5.

Stosownie do art.88 ust. 1 pkt 3 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku naliczonego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art.86 ust.3 i 5. Wobec powyższego Panu ... nie służy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie paliwa do przedmiotowego samochodu.

Ładowność pojazdu oraz ilość miejsc (siedzeń) ustala się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji. Z powyższych przepisów nie wynika, aby brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji warunkował prawo do odliczenia na zasadach ogólnych podatku naliczonego. Podatnik powinien jednak posiadać dokumenty dotyczące homologacji, w celu udokumentowania uprawnienia, z którego wywodzi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot, dla którego te świadectwa zostały wydane (producenta lub importera). Istnieje zatem możliwość uzyskania informacji i sprawdzenia czy posiadany przez podatnika pojazd samochodowy ma dopuszczalną ładowność niższą bądź wyższą niż dopuszczalna ładowność obliczona według wzoru zawartego w art.86 ust.3 ww. ustawy i ustalenia, czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczanego przy ww. nabyciach.

Należy także zauważyć, iż art.86 ust. 13 ustawy daje podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku naliczonego w ustawowych terminach. Prawo takie podatnik zachowuje przez okres 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Tutejszy organ podatkowy informuje, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dacie skierowania zapytania do organu podatkowego oraz odpowiedzi na nie.

Zgodnie z art. 14b §1 i §2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jest natomiast wiążąca dla organu podatkowego i organu kontroli skarbowej właściwych dla podatnika do czasu jej zmiany lub uchylenia wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 art.14b Ordynacji podatkowej.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia zgodnie z art. 222 w związku z art.239 Ordynacji podatkowej.