Działając na podstawie art.14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60.) oraz art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)- Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie - po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.02.2005 r. znak RGW72240-1/72/04/05 (data wpływu 17.02.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej kwestii nie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wnoszonych po 01.05.2004 r, rozłożonych na raty roczne, opłat naliczonych wydanymi przed 01.05.2004 r . decyzjami o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko w tej kwestii jest prawidłowe.

Gmina zwróciła się z zapytaniem czy wnoszone po 01.05.2004 r.- rozłożone na raty roczne - opłaty naliczone wydanymi przed 01.05.2004 r. decyzjami o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT . W złożonym wniosku informuje, że stosownie do przepisów art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 04.09.1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1299) na podstawie decyzji przekształciła prawo użytkowania wieczystego gruntu osób fizycznych w prawo własności. Zgodnie z art. 4 wyżej wymienionej ustawy użytkownik wieczysty z tytułu przekształcenia zobowiązany jest do uiszczenia opłaty jednorazowej. Opłata ta może zostać rozłożona na raty roczne. W przypadku Gminy istnieją sytuacje, że część opłat za przekształcenie została spłacona w ratach rocznych przed dniem wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r., natomiast pozostała część opłat będzie płacona po 01.05.2004 r. Zdaniem Gminy w sytuacjach takich nie należy doliczać podatku VAT. Po przeanalizowaniu wyżej wymienionego zagadnienia tut. organ podatkowy podziela stanowisko Gminy w tym zakresie.

Z przedstawionego, bowiem przez Gminę stanu faktycznego wynika, że przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności jest dokonywane na podstawie ustawy z dnia 04.09.1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1299) . Z art. 2 ust. 2 cyt. ustawy wynika, że przekształcenie takie następuje w drodze decyzji w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Zgodnie z art. 4 tej ustawy nabywca nieruchomości na własność (w efekcie przekształcenia) zobowiązany jest do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi opłaty za przekształcenie. Czynność przekształcenia nie wynika, zatem z umowy cywilnoprawnej, lecz z jednostronnego aktu władczego o charakterze administracyjnym. Zobowiązanie organu gminy do wydania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w określonych ustawą przypadkach mieści się w pojęciu zadań własnych gminy (art. 6 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 141, poz. 1591).

Ponieważ zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa (za wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych), przekształcenie to nie powinno zostać objęte podatkiem VAT. Do przekształcenia tego dochodzi, bowiem obligatoryjnie na podstawie decyzji administracyjnej. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie uznaje stanowisko Gminy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.