Pismem z dnia 15 lutego 2005r. Strona zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której na dzień złożenia wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:

Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:
Posiada samochód ciężarowy uniwersalny marki JEEP CHEROKEE 2,5 kat. rok produkcji 1994. Samochód ten nie posiada świadectwa homologacji. W dowodzie rejestracyjnym (seria DR/AAB 0204492) został określony jako samochód ciężarowy o dopuszczalnej ładowności 730kg.

Strona stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do w/w samochodu, gdyż został on wyprodukowany w 1994r. , kiedy nie było wymogu posiadania świadectwa homologacji oraz, że w/w samochód spełnia warunek, jakim jest przekroczenie progu dopuszczalnej ładowności - wg wzoru określonego w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)- zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podanikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to nie jest jednak nieograniczone. Jednym z ograniczeń tego prawa jest wymieniony w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy - zakaz obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych , oleju napędowego oraz gazu , wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o dopuszczalnej ładowności nniejszej niż określona według wzoru z art. 88 ust. 3. W myśl tego przepisu dla ustalenia prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony konieczne jest określenie dwóch wartości a mianowicie dopuszczalnej ładowności samochodu oraz ilości miejsc (siedzeń). Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 5 ustawy, te dwie wielkości należy oznaczyć na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji wydawanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

W świetle treści w/w przepisu, brak jest podstaw do określenia informacji wymaganych tym przepisem na podstawie dowodów rejestracyjnych.

W piśmie z dnia 15.07.2004r. Nr PP3-812-653/2004/BK/2211/PP Ministerstwo Finansów wyjaśniło, iż obowiązek uzyskania wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji w odniesieniu do samochodów ciężarowych nieposiadających w/w decyzji lub świadectwa homologacji został wprowadzony od dnia 1 stycznia 1984r. przez ministra właściwego do spraw transportu zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35).

Świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot, dla którego te świadectwa zostały wydane (producenta lub importera). Podatnik ma zatem możliwość uzyskania informacji i sprawdzenia czy posiadany pojazd ma ładowność niższą lub wyższą niż dopuszczalna ładowność obliczona wg wzoru o którym mowa w przepisie art. 86 ust. 3 w/w ustawy, czyli w konsekwencji podatnik ma możliwość ustalenia, czy przysługuje mu prawo do odliczania kwoty podatku naliczonego przy nabyciu pojazdu samochodowego oraz paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

Należy zwrócić uwagę, że z przepisów ustawy o VAT nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest aby ze świadectwa homologacji wydanego dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, z którego podatnik wywodzi, że ładowność tego samochodu jest równa lub wyższa niż dopuszczalna ładowność określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 cyt. Ustawy o VAT.

W sytuacji, gdy brak jest wyciągu ze świadectwa homologacji należy brać pod uwagę, czy w ogóle z w/w dopuszczalności na dany typ pojazdu może wynikać uprawnienie, z którego Strona wywodzi, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w przepisie art. 86 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Można zatem uznać, że w przypadku samochodów bezwzględnie z istoty swojej ciężarowych, tzn. gdy z ich konstrukcji wynika, że są one przeznaczone wyłącznie do przewozu towarów, odliczenie przysługuje na zasadach ogólnych.

Zdaniem organu podatkowego przy braku wyciągu świadectwa homologacji na dany typ pojazdu - nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa do w/w samochodu. W świetle powyższego stanowisko Strony jest nieprawidlowe.

Niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika (art. 14 b § 1 Ordynacja podatkowa), wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa ) .

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 ustawy Ordynacji podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).