Postanowienie

Do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów art. 21 ust. 1 pkt 16 i art. 21 ust. 13 ustawy z dnia 26.07.1992r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr. 14, poz. 176 ze zm.) odnośnie wyjaśnienia, czy kwoty wydatków na posiłki mieszczące się w limitach diet oraz koszty zakwaterowania zleceniobiorców współpracujących z Sp. z o.o. poza siedzibą Sp. z o.o., oraz poza miejscem zamieszkania zleceniobiorców stanowi przychód zwolniony zleceniobiorców oraz czy w przypadku gdy nie jest on traktowany jako przychód zleceniobiorcy to czy wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów zleceniodawcy, jeżeli zostały poniesione w celu uzyskania przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zdaniem wnioskodawcy kwoty wydatków na posiłki mieszczące się w limitach diet oraz koszty zakwaterowania zleceniobiorców współpracujących z Sp. z o.o. poza siedzibą Spółki oraz poza miejscem zamieszkania zleceniobiorców, stanowią przychód zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych dla zleceniobiorców oraz w/w świadczenia jako poniesione w celu uzyskania przychodu, stanowią koszt uzyskania przychodów zleceniodawcy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Od 01.01.2004r. obowiązuje zmieniony przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) który przewiduje, że wolne od podatku są diety i inne należności za czas :

• podróży służbowej pracownika,
• podróży osoby nie będącej pracownikiem
• do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydawanych przez Ministra Pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Ustawodawca w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaznaczył, że zwolnienie dotyczące diety i innych należności z tytułu podróży służbowej osoby nie będącej pracownikiem stosuje się tylko wtedy, gdy otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione :

• w celu osiągnięcia przychodów, lub
• w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
• przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
• przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Wprawdzie przepisy odnośnie podróży służbowych nie dotyczą osób niebędących pracownikami, to jednak ustawodawca przewidział w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b i art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie wypłaconych im diet i innych należności za czas podróży, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Przepisy te to rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991) oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990).

Tak więc pracownikowi zatrudnionemu u innego pracodawcy niż w sferze budżetowej, mogą być wypłacone z tego tytułu kwoty wyższe niż wynikające z rozporządzeń, ale nadwyżka ponad limit będzie stanowiła dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu.

Wydatki z tytułu umów zlecenia czy umów o dzieło mogą być kosztem uzyskania przychodów, o ile spełniają ogólny warunek określony w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc wydatki z tego tytułu były poniesione w celu uzyskania przychodów i nie są wymienione w ustawie jako nie stanowiące kosztów podatkowych.

Aby wynagrodzenia z tych tytułów mogły być kosztem Sp-ki, muszą być jednak wypłacone, o czym stanowi art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu potwierdza zaprezentowane stanowisko w sprawie i uznaje je za prawidłowe.