Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005 r. poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 21.01.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 26.01.2005 r.)

POSTANAWIA

uznać stanowisko Podatnika w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodu straty, która powstaje w wyniku sprzedaży przedawnionych wierzytelności za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku, Spółka posiada wierzytelności, dla których minął już trzyletni termin przedawnienia i planuje te wierzytelności sprzedać. Cena, którą Spółka ma uzyskać w drodze sprzedaży wierzytelności jest niższa od wartości sprzedawanych wierzytelności. Przedmiotowe wierzytelności zostały uprzednio zaliczone jako przychód należny.

Spółka prosi o wyjaśnienie, czy strata, jaką Spółka wygeneruje na sprzedaży przedawnionych wierzytelności może być uznana za koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki strata, która powstaje w wyniku sprzedaży przedawnionych wierzytelności, nie jest wymieniona expressis verbis w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wobec czego może być uznana za koszt uzyskania przychodu.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela stanowiska Spółki wyrażonego we wniosku.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654. z póź. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

I tak zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3, została zarachowana jako przychód należny.

Jak stanowi wskazany art. 12 ust. 3 za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jak wynika z wniosku Spółki, przedmiotowe wierzytelności zostały zaliczone zgodnie z ostatnim przepisem jako przychód należny.Jeżeli wierzytelność stanowiła przychód należny, to podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (w momencie dokonania sprzedaży) stratę poniesioną z tytułu sprzedaży tej wierzytelności.

Jednakże w opisanej sytuacji wystąpi zupełnie inny skutek podatkowy, gdyż w momencie sprzedaży wierzytelności, była ona już przedawniona. Dopuszczenie przez Spółkę do przedawnienia wierzytelności rodzi u niej nieodwracalne skutki, Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 20 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.Wierzytelność uległa przedawnieniu z momentem upływu terminu jej przedawnienia i w przypadku jej sprzedaży nie można stosować art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzyskane wpływy netto ze sprzedaży wierzytelności przedawnionej zgodnie z wymienionym art. 16 ust. 1 pkt 20 w cenie niższej od wartości sprzedawanej wierzytelności będą stanowić częściowe spełnienie świadczenie dłużnika i zmniejszą wartość przedawnionej wierzytelności.

Interpretacje co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 21.01.2005 r. w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne oraz skutków podatkowych przejęcia wierzytelności spółki przejmowanej przez spółkę przejmującą zostaną zawarte w odrębnych postanowieniach.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Czy strata, jaką Spółka wygeneruje na sprzedaży przedawnionych wierzytelności może być uznana za koszt uzyskania przychodu...