POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 tekst jednolity) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stwierdza, iż stanowisko Państwa zawarte we wniosku z dnia 11.01.2005r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.01.2005 r. zwrócili się Państwo z pisemnym zapytaniem w sprawie udzielenia interpretacji przepisów prawa podatkowego co do stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie wykonywania zadań na zlecenie Inspekcji Weterynaryjnej w trybie art. 16 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. nr 33, poz. 287).

Z przedstawionego w ww. wniosku stanu faktycznego wynika, iż lekarze weterynarii nie będący pracownikami inspekcji, wyznaczeni w drodze decyzji administracyjnej wykonują za wynagrodzeniem zlecone zadania Inspekcji Weterynaryjnej na podstawie umowy zawartej w trybie art. 16 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej.

Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 02 sierpnia 2004r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. nr 178, poz. 1837) - wynagrodzenie tych osób obejmuje:

1. część podstawową, której wysokość ustala się według stawek określonych w załączniku do rozporządzenia,
2. zwrot udokumentowanych kosztów:

dojazdu według stawek określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (...) - użytych produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych(...).

Jak wyjaśniają Państwo dalej „wątpliwości budzi opodatkowanie wynagrodzenia wobec brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym zwolnione od ww. podatku są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika.
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Państwa wynagrodzenie lekarzy weterynarii, „powinno być opodatkowane tylko w zakresie części podstawowej oraz leków". Za nieuzasadnione uważacie zaś Państwo „opodatkowanie całości wynagrodzenia wynikającego z § 1 ust. 1 ww. rozporządzenia MR i RW". Na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) działalność wykonywana osobiście została wymieniona w art. 10 ust. 1 pkt 2 jako jedno ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Katalog przychodów kwalifikujących się do tego źródła przychodu został sprecyzowany w art. 13 ww. ustawy, przy czym w pkt 6 powołanego przepisu za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się min. przychody osób którym organ władzy lub administracji państwowej lub samorządowej zlecił wykonanie określonych czynności.

W związku z tym przychody lekarzy weterynarii wyznaczonych w drodze decyzji administracyjnych do wykonania określonych zadań należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6.

Generalną zasadą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest powszechność opodatkowania, która została wyrażona w sposób bezpośredni w art. 9 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podatkiem dochodowy podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a tej ustawy oraz dochodów od których na podstawie przepisów ordyunacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wolne od podatku dochodowego uznał diety i należności za czas podróży osoby nie będącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Zwolnienie dla osób niebędących pracownikami stosuje się jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione min:

• w celu realizacji zdań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
• przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej

oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane. W odniesieniu do tej kategorii podatników pojęcia „podróż", nie można utożsamiać z pojęciem „podróż służbowa" użytym w odniesieniu do pracowników. W związku z tym należy stwierdzi, iż pojęcie „podróż" obejmuje zarówno jazdy lokalne jak i jazdy zamiejscowe.

W rezultacie, należności stanowiące zwrot kosztów używania, przez lekarzy weterynarii wyznaczonych w drodze decyzji administracyjnych do realizacji określonych zadań, pojazdów samochodowych, stanowiących ich własność, w celu odbycia podróży korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. l pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zwrócić uwagę, że ze zwolnienia korzystają jedynie należności do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. nr 236, póz. 1990), która stosownie do brzmienia § 5 ww. rozporządzenia ustalana jest jako iloczyn przejechanych kilometrów oraz stawek za jeden kilometr przebiegu.

W myśl art. 14b § 1 i 2 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organu kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Stosownie do postanowień art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Na zażalenie winna być wniesione opłata skarbowa.