Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25.01.2005 r. L.dz. 263/01/05, otrzymanego w dniu 26.01.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat stałych - rocznych wypłacanych licencjodawcy w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.

Pismem z dnia 25.01.2005 r. L.dz. 263/01/05, Spółka wystąpiła o interpretację przepisów prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat stałych - rocznych, wypłacanych licencjodawcy na podstawie umowy know-how w danym roku, w którym konkretna opłata jest ponoszona.
Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i z załączonej umowy know-how z dnia 17.12.2001 r. Spółka zawarła umowę o udostępnienie know-how przez firmę francuską. Umowa weszła w życie 1 stycznia 2002 r. i obowiązywała przez okres 3 lat. Na koniec tego okresu umowa została przedłużona na jeden lub więcej następnych okresów rocznych, o ile żadna ze stron nie przedłoży 6 miesięcy przed zakończeniem obowiązywania umowy oświadczenia o wypowiedzeniu umowy.
Licencjobiorca z tytułu zawartej umowy płaci rocznie tantiemę (art. 4 umowy) nie później niż do 31 grudnia danego roku w wysokości, będącej sumą :

1. stałej minimalnej stawki, w wys. 60.000 EUR niezależnie od zrealizowanego obrotu oraz
2. tantiemy progresywnej, wyliczonej w sposób określony w art. 4.4 pkt 2 umowy wg stawki procentowej, której wysokość uzależniona jest od wielkości obrotów Licencjobiorcy.

Wg stanowiska Spółki część stała opłaty rocznej za pierwsze trzy lata, kiedy umowa zawarta jest na czas określony podlega zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, natomiast po tym okresie kiedy umowa jest przedłużana zgodnie z treścią art. 5, podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku jej poniesienia, ponieważ nie da się zdaniem Spółki określić wartości początkowej know-how w następnym okresie trwania umowy (po upływie trzech lat), gdyż wtedy umowa jest już zawarta na czas nieokreślony i nie ma możliwości określić z góry, przez ile lat realnie będzie trwała umowa. Za pierwsze trzy lata Spółka określiła wartość początkową know-how jako sumę tych opłat z 3 lat. Natomiast opłata roczna w części progresywnej stanowi koszt uzyskania przychodów w roku jej poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a -16m, z uwzględnieniem art. 16. Opłata stała roczna podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne zarówno w okresie pierwszych trzech lat, jak również w kolejnych okresach rocznych, gdy umowa know-how jest przedłużana zgodnie z treścią art. 5 umowy zawartej przez Spółkę, stosownie do art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy
Zgodnie z powołanym przepisem amortyzacji podlega nabyta, nadająca się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddana przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwana wartością niematerialną i prawną.

Jak wynika z umowy zawartej przez podatnika przewidywany okres używania wartości jest dłuższy niż rok. Po upływie trzech lat, know-how jest używane przez Spółkę na podstawie tej samej umowy, jedynie przedłużanej (art. 5 umowy ) ,,na jeden lub więcej następnych okresów rocznych, o ile żadna ze stron nie przedłoży 6 m-cy przed zakończeniem obowiązywania umowy oświadczenie o wypowiedzeniu umowy".W kolejnych okresach rocznych tak jak w pierwszych trzech latach obowiązywania umowy znana jest kwota opłaty rocznej stanowiącej wartość początkową, od której Spółka zobowiązana jest dokonywać odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16h ustawy. Przy czym część opłaty rocznej ustalona wg stawki progresywnej podlega wyłączeniu z wartości początkowej zgodnie z art. 16g ust. 14 ustawy.
Niezależnie od okresu obowiązywania umowy zarówno w pierwszych trzech latach jak i po przedłużeniu okresu obowiązywania tej umowy na kolejne okresy roczne opłata stanowiąca koszty uzyskania przychodów danego roku podatkowego jest taka sama. Z tym, że za okres trzech pierwszych lat wartość początkową można ustalić łącznie, natomiast w następnym okresie - dla danego roku lub lat, jeżeli umowa zostanie przedłużona na jeden lub więcej następnych okresów rocznych zgodnie z regulacją art. 5 umowy.
Natomiast opłata roczna w części progresywnej (art. 4.4 pkt 2 umowy), której wysokość zależy od obrotów tj. bezpośrednio powiązanej z przychodami Spółki podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z generalną zasadą potrącania kosztów zawartą w art. 15 ust. 4 w/w ustawy, zgodnie z którym koszty są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. potrącalne są także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane choć ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe, w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
Oznacza to, że ta część opłaty podlega zaliczeniu do kosztów roku podatkowego, którego dotyczy tj. w którym wystąpiły przychody, od których opłata została obliczona, a nie do kosztów roku, w którym została poniesiona np. w sytuacji określonej w art. 4 umowy, gdy zapłata nastąpi w pierwszym dniu roboczym następnego roku podatkowego jeśli 31 grudnia będzie dniem wolnym od pracy w bankach.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.