P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 tekst jedn.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stwierdza, iż stanowisko Pani zawarte we wniosku z dnia 26.01.2005 r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 25.01.2005 r. (data wpływu 26.01.205 r.) uzupełnionym w dniu 14.02.br. zwróciła się Pani z prośbą o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od 01.01.2004 r. do 31.10.2004 r. Przebywała Pani wraz z mężem we Francji.

Przed opuszczeniem Francji dokonano „rozliczenia i opłacenia podatku od dochodu uzyskanego w tym kraju za rok 2004.”

Od 01.11.2004 r. przebywają Państwo w Polsce. Jak wyjaśnia Pani dalej, nie pracuje Pani i nie uzyskuje dochodu, natomiast mąż uzyskał w Polsce wynagrodzenie tylko za m-ce XI i XII/2004 r. Ponadto, informuje Pani, że jako małżonkowie spełniacie warunki do wspólnego opodatkowania. W świetle przedstawionego stanu faktycznego prosi Pani o wskazanie na jakich zasadach i na jakim druku obowiązana jest Pani wraz z mężem dokonać rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r....

Zdaniem Pani istnieje obowiązek złożenia zeznania podatkowego w Polsce za 2004 r., a spełniając warunki do łącznego opodatkowania się małżonków, może Pani wraz z mężem dokonać wspólnego rozliczenia.

W przedmiotowej sprawie mają zastosowanie niżej wymienione przepisy dotyczące zasad obliczenia należnego podatku dochodowego od łącznych dochodów uzyskanych w 2004 r. w kraju i za granicą.

• art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowiący, że osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy);

• art. 4 a tej ustawy stanowiący, że powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;

• art. 6 ust 2 i 3 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., w myśl którego małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. Zasada ta ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku;

• art. 11 ust. 3 i 4 w/c ustawy, określający iż przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4. Przepis ten stanowi bowiem, że jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski;

• art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., regulujący sposób obliczania podatku metodą wyłączenia z progresją właściwą dla podatników, którzy uzyskali dochody we Francji i w Polsce, zgodnie z umową międzynarodową o unikaniu podwójnego opodatkowania i stanowiący, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

• art. 21 ust. 1 pkt. 20 oraz art. 22 ust. 2 pkt. 3 umożliwiające prawidłowe wyliczenie dochodu uzyskanego za granicą, mającego zastosowanie w prawidłowym wyliczeniu ww. stopy procentowej, z których wynika, że:

1. część dochodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy lub stypendiów, z wyjątkiem wynagrodzenia uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej - w wysokości równowartości diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym była wykonywana praca lub otrzymywane stypendium; zwolnienie dotyczy dochodów nieprzekraczających rocznie równowartości trzydziestu diet (...);
   
   
2. koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533 zł 84 gr;
   
   

• art. 45 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 ww. Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie którego podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku (za 2004 r. wyjątkowo do 02.05) następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Jednocześnie w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym od dochodu wynikającego z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.
  
  

Przedstawione wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnoszące się do sposobu wyliczenia dochodu uzyskanego za granicą, niezbędnego do wyliczenia stopy procentowej podatku należnego od dochodu podlegającego opodatkowaniu w państwie będącym miejscem zamieszkania, celem zapobieżenia ich podwójnemu opodatkowaniu normują ponadto:

• art 15 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 1, poz.5 i 6) stanowiący w ust. 1, że:

z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie.

Jeżeli praca jest tam wykonywana, wówczas osiągnięte za nią wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie,zaś w ust. 2 stanowiącym, że:

bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie podczas jednego lub kilku okresów, nie przekraczających łącznie 183 dni w danym roku podatkowym,
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby,
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie;

• art. 23 ww. umowy stanowiący, że unika się podwójnego opodatkowania w przypadku Polski w następujący sposób:

1. jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga przychody lub posiada majątek, które stosownie do postanowień niniejszej umowy podlegają opodatkowaniu we Francji, wówczas Polska - z zastrzeżeniem postanowień punktu b), wyłączy te przychody albo ten majątek spod opodatkowania; może jednak przy ustalaniu podatku od pozostałego dochodu albo pozostałego majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która zostałaby zastosowana, gdyby te przychody albo ten majątek nie zostały wyłączone spod opodatkowania,
2. jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga przychody, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 12, 14, 16 i 17 podlegają opodatkowaniu we Francji, wówczas Polska zaliczy na poczet podatku należnego od dochodu tej osoby kwotę, która odpowiada podatkowi zapłaconemu we Francji. Podlegająca zaliczeniu kwota nie może jednak przekraczać części podatku obliczonego przed zaliczeniem, która przypada na przychody osiągane we Francji.
   
   

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym i prawnym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie potwierdza, iż istnieje obowiązek podatkowy w odniesieniu do dochodów uzyskanych w Polsce z wynagrodzenia za pracę, mogą Państwo dokonać preferencyjnego rozliczenia przysługującego małżonkom, zaś właściwym do rozliczenia dochodów uzyskanych w 2004 r. jest formularz PIT- 36.

W myśl art. 14 b § 1 i 2 ww. Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organu kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy, do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Stosownie do postanowień art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Na zażalenie winna być wniesiona opłata skarbowa.