POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów – utrata wartości udziałów w spółce z o.o. wobec, której zakończono postępowanie upadłościowe

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik w dniu 02.02.1996r. na mocy ugody bankowej zawartej w bankowym postępowaniu ugodowym prowadzonym na podstawie ustawy z dnia 03.02.1993r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 18, poz. 82) zamienił wierzytelność zarachowaną jako przychody należne wobec spółki akcyjnej na udziały w spółce z o.o. powiązanej ze spółką akcyjną. W dniu 31.08.2004r. Sąd Rejonowy w … Wydział Gospodarczy zakończył postępowanie upadłościowe wobec spółki z o.o. w której podatnik objął udziały. Podatnik nie otrzymał zwrotu ww. udziałów, które nadal figurują w księgach spółki. Zdaniem Podatnika wobec ogłoszonej upadłości należy wyksięgować całą wartość udziałów w koszty finansowe i zaliczyć je na mocy art. 16 ust. 1 pkt 25 i ust. 2 pkt 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów.

Kwestię kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów normują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późń. zm.).

Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 15 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powołanym przez Podatnika art.16 ust. 1 pkt 25 lit. a) wym. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych. Na zasadzie wyjątku zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów ustawodawca uzależnia od łącznego spełnienia następujących warunków:

• wierzytelność była wcześniej zaliczona do przychodów należnych na podstawie art. 12 ust. 3 ww. ustawy,
• wierzytelność nie jest przedawniona,
• nieściągalność wierzytelności została odpowiednio udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 ww. ustawy, a mianowicie:

1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2. postanowieniem sądu o:

a. oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub
b. umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lub
c. ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo

3. protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Z literalnego brzmienia ww. przepisów wynika, iż ma on zastosowanie wyłącznie do wierzytelności. Stąd też spisana w koszty finansowe wartość udziałów dokonana na podstawie przepisów prawa bilansowego nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit.a) w związku z art. 16 ust. 2 pkt 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak stwierdziło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 15.03.1996r., Nr PO 3-IP-722-91/96 „przepisy o rachunkowości nie są podatkotwórcze (…). Powyższe oznacza, że nie wszystkie przychody czy zyski nadzwyczajne ujęte w księgach rachunkowych stanowią przychody w rozumieniu przepisów podatkowych i nie wszystkie koszty czy straty nadzwyczajne – koszty uzyskania przychodów. Do takich nie uznawanych pozycji należą m.in. dodatnie bądź ujemne skutki wyceny bilansowej składników majątkowych”.

Reasumując, stanowisko Podatnika, iż wobec ogłoszonej upadłości spółki z o.o. należy wyksięgować całą wartość udziałów w koszty finansowe, które na mocy art. 16 ust. 1 pkt 25 i ust. 2 pkt 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią koszty uzyskania przychodu jest nieprawidłowe.