Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.02.2005 r. znak FF/779/2005 (data wpływu 14.02.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4f, art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) równowartości dochodu wydatkowanego przez Spółdzielnię na opłacenie podatku VAT nie stanowiącego kosztu uzyskania przychodu w świetle art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.

Pismem z dnia 10.02.2005 r. znak FF/779/2005 (data wpływu 14.02.2005 r.) Spółka wystąpiła o rozstrzygnięcie wątpliwości, czy niezastosowanie struktury sprzedaży i nieodliczenie podatku naliczonego VAT rodzi po stronie podatku dochodowego od osób prawnych wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów tej części podatku VAT. Czy w przypadku niestosowania struktury i wyłączenia podatku naliczonego z kosztów uzyskania przychodów będzie to kwota zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych. Zdaniem Spółdzielni w takim przypadku będzie to kwota zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółdzielnia jest podatnikiem podatku VAT dokonującym sprzedaży opodatkowanej i sprzedaży zwolnionej. Od maja do grudnia w 2004 r. udział sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem wyniósł 14 %, natomiast udział sprzedaży zwolnionej 86 %. Wg wyliczeń Sp-ni kwota podatku naliczonego do odliczenia wg struktury stanowi średnio miesięcznie około 300 zł.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Jak wynika z przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), procedurę odliczania podatku naliczonego według proporcji stosuje się do zakupów towarów i usług wykorzystywanych jednocześnie do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku od towarów i usług i to tylko w sytuacji, gdy podatnik w odniesieniu do tych zakupów nie jest w stanie wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi. Dokonywanie pomniejszenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego to uprawnienie a nie obowiązek podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże rezygnacja z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego związanego jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi w części, której odliczenie byłoby dopuszczalne w przypadku zastosowania procedury odliczenia według struktury sprzedaży - nie oznacza, ze przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie pozwalają na odliczenie tego podatku. Podatek ten podlega bowiem zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług odliczeniu pod warunkiem zastosowania procedury odliczenia proporcjonalnego.

W związku z powyższym naliczony podatek od towarów i usług, którego Jednostka nie odlicza ponieważ rezygnuje z uprawnienia zapisanego w ustawie o podatku od towarów i usług nie stanowi kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i z innych źródeł przychodów - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe, z wyjątkiem działalności gospodarczej. Przepis ten został uchylony przez art. 1 pkt 13 lit a) ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1957) która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.
Jednakże na podstawie art. 5 ust. 1 w/w ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4f w/w ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zostało przedłużone do 31.12.2004 r., a na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533), który wszedł w życie z dniem 31 grudnia 2004r. zostało przedłużone do 31 grudnia 2006 r. w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r.

Zgodnie z zasadą zapisaną w art. 17 ust. 1b w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 ustawy dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele wymienione w tym przepisie tj. m.in. zwolnienie dochodu spółdzielni mieszkaniowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4f tej ustawy ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Reasumując, równowartość dochodu wydatkowanego przez Spółdzielnię na opłacenie podatku VAT, który w świetle art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) w/w ustawy nie stanowi kosztu uzyskania przychodów korzysta ze zwolnienia od podatku od osób prawnych przewidzianego w w/w przepisach. W związku z powyższym stanowisko Spółdzielni jest prawidłowe, natomiast przywołana podstawa prawna tego zwolnienia, tj. art. 16 ust. 1 pkt 46a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest błędna.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.