P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza, że stanowisko Pana (...) zawarte we wniosku z dnia 15.03.2005 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 16.03.2005 r.) w sprawie momentu uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług spedycyjnych jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 15.03.2005 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego – 16.03.2005 r.) Pan (...) zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie momentu powstania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług spedycyjnych.

Z przedstawionego w przedmiotowym piśmie stanu faktycznego wynika, że Pan (...) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług spedycyjnych opodatkowaną na ogólnych zasadach z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz podatkiem od towarów i usług. Faktury sprzedaży VAT Podatnik wystawia w momencie otrzymania faktur kosztowych od przewoźnika, zachowując terminy określone w odrębnych przepisach (podatek VAT). Koszty uzyskania przychodów Pan (...) rozlicza metodą memoriałową tzn. księguje wydatki w okresie, w którym uzyskuje przychód związany z danym kosztem.

Zdaniem Podatnika właściwym momentem księgowania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest dzień wystawienia faktury. Podatnik swoje stanowisko wyjaśnia na przykładzie: usługę wykonano 20 stycznia, fakturę wystawiono 12 lutego, datą powstania przychodu jest 12 luty – dzień wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e – 1g, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia w pozostałych przypadkach.
   
   

Szczególny moment określenia przychodu dotyczy podatników VAT, którzy prowadzą księgę przychodów i rozchodów i ewidencjonują przychody w dacie wystawienia faktury. U takich podatników za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury. Bowiem w myśl art. 14 ust. 1f wyżej przytoczonej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik:

1. jest podatnikiem podatku od towarów i usług niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku oraz
2. prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, oraz
3. ewidencjonuje przychody w dacie wystawienia faktury, zgodnie z odrębnymi przepisami – za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, za datę powstania przychodu uważa się dzień, w którym faktura powinna być wystawiona.
   
   

Tymi odrębnymi przepisami są przepisy wynikające z § 18 ust. 1, 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.
Inaczej będzie na przełomie lat podatkowych. W przypadku gdy zdarzenia, o których mowa w ust. 1c art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpiły w grudniu danego roku podatkowego, a faktury dotyczące tych zdarzeń, zgodnie z odrębnymi przepisami zostaną wystawione w roku następnym, za datę powstania przychodu uważa się ostatni dzień roku podatkowego, w którym miały miejsce te zdarzenia.

Ponadto w myśl § 22 ust. 1, 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późniejszymi zmianami) podatnik opłacający na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług:

1. może w ciągu roku podatkowego ewidencjonować przychody w dacie wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, w dniu, w którym faktura powinna być wystawiona, z zastrzeżeniem pkt 2,
2. w ostatnim dniu roku podatkowego jest obowiązany wpisać do księgi kwoty przychodów odnoszące się do zdarzeń określonych w art. 14 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym zaistniałych w grudniu danego roku podatkowego, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostaną wystawione faktury w roku następnym, a po ich wystawieniu wpisać numery i daty faktur w księdze za dany rok podatkowy w kolumnie „Uwagi” przy każdej pozycji odnoszącej się do danej transakcji.
   
   

Jak z powyższego wynika w przypadku wykonania usługi w ciągu roku podatkowego (stan faktyczny przedstawiony w przedmiotowym piśmie) za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy – Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową w znaku skarbowym w wysokości 5, 00 zł. oraz 0,50 gr od każdego załącznika.