P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60) w związku z Pana wnioskiem z dnia 03 marca 2005 r. (uzupełniony 07 marca 2005 r. oraz 15 marca 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w indywidualnej sprawie podatnika - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich stwierdza, że stanowisko Pana zawarte we wniosku nie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 03 marca 2005 roku zwrócił się Pan z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści złożonego przez Pana pisma oraz przetłumaczonej decyzji wynika, iż została przyznana Panu zagraniczna renta wypadkowa. Decyzja o przyznaniu renty na czas nieokreślony została wydana w dniu 18.10.2004 r. przez Niemieckie towarzystwo ubezpieczeniowe Bau-Berufsgenossenschaft Hannover. W dniu 13.10.1998 r. uległ Pan wypadkowi, który został uznany za wypadek w czasie pracy. W związku ze skutkami wypadku podlegającemu ubezpieczeniu przysługuje Panu prawo do renty na czas nieokreślony od dnia 07.12.1998 r. do nadal. Przyznana Panu renta zagraniczna wypłacana jest za pośrednictwem ZUS w Warszawie.

W złożonym piśmie pyta Pan, czy od dochodu uzyskanego z tytułu renty zagranicznej powinien Pan zapłacić podatek.

W odpowiedzi tutejszy organ podatkowy informuje, że w myśl art. 19 umowy między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majatku z dnia 18.12.1972 r. (Dz. U. z 1975 r., Nr 31, poz. 163 ze zm.) .- obowiązującej do 19.12.2004 r. dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie umawiającym się mogą być opodatkowane tylko w tym państwie.

Zgodnie z oświadczeniem rządowym z dnia 23 listopada 2004 r. w sprawie mocy obowiązującej Umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. na podstawie ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 16, poz. 149), Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej dnia 16 czerwca 2004 r. ratyfikował wyżej wymienioną umowę. Zgodnie z art. 32 ust. 2 umowy wchodzi ona w życie z dniem 19 grudnia 2004 r.

W związku z powyższym od dnia 19 grudnia 2004 r. obowiązuje nowa umowa i zgodnie z art. 22 tejże umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14.05.2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Zgodnie z wyżej powołanym przepisem świadczenia otrzymane z niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej - jako niewymienione w artykułach poprzedzających - mogą być opodatkowane tylko w państwie zamieszkania osoby uzyskującej dochody z tego tytułu czyli w Polsce. Do opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Polskie prawo podatkowe regulują przepisy ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 1 powołanej ustawy osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Otrzymane świadczenia będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostały wymienione w art. 21, 52 i 52a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione od podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych - Departament Wypłat Świadczeń Zagranicznych bez względu na charakter świadczenia wystawia zlecenia dewizowe ZUS do banku oznaczone jako "renta". Zgodnie z przepisem art. 35 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent zagranicznych - od wypłacanych przez nie emerytur i rent. W związku z wyżej powołanym przepisem bank wypłacajacy powyższe zlecenia dewizowe (oznaczone jako renta zagraniczna) obowiązany jest do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego oraz przetłumaczonej decyzji wynika, iż uzyskiwany przez Pana dochód jest rentą zagraniczną czyli podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast powołany we wniosku art. 21 ust. 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, a zatem nie ma zastosowania w przedstawionej przez Pana sprawie.

W świetle powyższego stanowisko Pana nie jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, natomiast zgodnie z art. 14b § 2 tej ustawy wiąze właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie w trybie art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1.

Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 ustawy w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).