P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 217 oraz art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 137, poz.926 ze zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Bielany, po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 21.04.2005r. / data wpływu do Urzędu Skarbowego: 26.04.2005r. / zwrócił się Pan, na podstawie przepisu art. 14 a ustawy Ordynacja podatkowa o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług kierowania samochodami ciężarowymi / TIR / na zlecenie innej firmy.Do kosztów uzyskania przychodów zalicza Pan m. inn. delegacje zagraniczne, związane z wykonywanymi usługami.

Pana zdaniem zastosowanie w tym przypadku ma przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na diety z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą oraz osób z nimi współpracujących, w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach.

Treść pytania:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wydatki z tytułu podróży służbowych właściciela firmy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Stanowisko podatnika:

Pana zdaniem, diety zagraniczne właściciela firmy świadczącego osobiście usługi na rzecz zleceniobiorców stanowią koszty uzyskania przychodów do wysokości diet przysługujących pracownikom, określonych w odrębnych przepisach.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa – Bielany:

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn. zm. / nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra tj. w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju / Dz. U. Nr 236, poz.1990 z 2002r. /.

Zatem wydatki związane z podróżą służbową właściciela przedsiębiorstwa w części odpowiadającej wysokości diet przysługujących pracownikom należy zaliczyć, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o pdof do kosztów uzyskania przychodów.

Pouczenie:

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Zgodnie z przepisem art. 236 § 2 pkt. 1 Ordynacji podatkowej na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.