W oparciu o przepisy art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów należy rozumieć potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ww. ustawy, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu.

Stosownie do art. 41 ust. 4 cyt. ustawy w eksporcie towarów stawka podatku od towarów i usług wynosi 0%. Stawka ta ma zastosowanie pod warunkiem, że przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc podatnik otrzymał dokument celny potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 6 ww. ustawy). W oparciu o art. 41 ust. 7, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6 nie zostanie spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 jeszcze przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W przypadku, gdy podatnik nie otrzyma wspomnianego dokumentu w terminie określonym powyżej, mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.
Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów.
Przepis ust. 4 mówiący o zastosowaniu stawki podatku 0% stosuje się odpowiednio do tzw. eksportu pośredniego, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ww. ustawy, pod warunkiem jednak, iż podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z powyższego dokumentu wynikać musi tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Jeżeli jednak podatnik wskazane dokumenty otrzyma już po złożeniu deklaracji podatkowej, wówczas zgodnie z art. 41 ust. 9 cyt. ustawy ma prawo do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów.
Zgodnie z powyższym zastosowanie stawki 0% podatku od towarów i usług przy eksporcie towarów możliwe jest pod warunkiem, iż Podatnik posiada dokument celny potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.
W związku z tym, iż procedura wywozu towaru poza obszar UE regulowana jest przez przepisy celne, a ustawa o podatku od towarów i usług nie wprowadza w tym zakresie własnych norm, zatem zasadnym jest stosowanie w takim przypadku przepisów celnych i wynikającej z nich oficjalnej instrukcji Ministerstwa Finansów dotyczącej zasad potwierdzania eksportu. W świetle powyższego potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dokonywane jest na karcie 3 dokumentu SAD oraz na dokumencie przywozowym. Potwierdzenie może obejmować pieczątkę "EXPORT" lub "WYWÓZ", pieczątkę urzędu celnego z datą i podpisem urzędnika celnego, a także numer PWZ nadawany przez polski system obsługujący zgłoszenie cele. Potwierdzenie to może zostać wydane przez urząd celny graniczny lub wewnętrzny. Urząd celny graniczny potwierdza wywóz towarów jedynie w przypadku transportu samochodowego.
Należy podkreślić, iż ustawa o podatku d towarów usług nie wskazuje jednoznacznie jakie dokumenty należy posiadać, aby stanowiły one potwierdzenie tego, iż dana transakcja w istocie stanowi eksport towarów, a tym samym nie konkretyzuje podstawy do zastosowania preferencyjnej stawki podatku do towarów i usług 0%.
Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż w sytuacji, gdy wywóz towarów dokonany został w imieniu Podatnika przez podmiot trzeci (lub w przypadku gdyby przedmiotowego wywozu dokonał sam Podatnik), wówczas otrzymanie wyłącznie oryginału dokumentu SAD stanowi dla Podatnika uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki 0% podatku od towarów i usług. Posiadanie przez Podatnika jedynie potwierdzenia dokonanego przez wewnętrzny urząd celny nie stanowi podstawy do uznania, iż Podatnik posiada dokumenty potwierdzające faktyczny wywóz towarów poza obszar Wspólnoty. Zatem kopia dokumentu celnego potwierdzającego rozpoczęcie procedury wywozu nie daje podstaw do zastosowania dla przedmiotowej transakcji stawki 0%. Podatnik nie może zatem w oparciu o wskazane dokumenty dokonać korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, w której przedmiotową transakcję wykazał jako opodatkowaną stawką 22%.
W sytuacji, gdy Podatnik nie posiada oryginału dokumentu może wystąpić z wnioskiem w tej sprawie do organu celnego, który na podstawie posiadanych dokumentów oraz zapisów ewidencyjnych wyda zaświadczenie o wyprowadzeniu towaru poza polski obszar celny. Zaświadczenie to może zastąpić brakujący dokument, gdyż jak wynika z przepisów art. 194 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone. Dotyczy to również dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki (na przykład funkcjonariusza celnego), jeżeli na podstawie odrębnych przepisów są uprawnione do ich wydawania. Od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej organy celne wydają takie zaświadczenia na podstawie przepisów działu VIII a ww. ustawy, dotyczącego wydawania zaświadczeń. Podatnik chcąc uzyskać takie zaświadczenie, w sytuacji gdy zgłoszenia do procedury wywozu dokonał w polskim granicznym urzędzie celnym powinien zwrócić się do naczelnika tamtejszego urzędu celnego. W przypadku, gdy urząd wywozu nie jest tożsamy z urzędem wyprowadzenia poza obszar Unii Europejskiej (towar mógł bowiem opuścić Wspólnotę przez inne niż planowane wcześniej przejścia graniczne), wówczas eksporter może zwrócić się do naczelnika urzędu celnego, w którym dokonano objęcia towaru procedurą wywozu. Jeżeli objęcie procedurą wywozu i procedurą wyprowadzenia towaru miało miejsce w innym niż polski urząd celny, podatnik może wystąpić z żądaniem potwierdzenia wywozu do właściwego urzędu celnego w danym państwie członkowskim. Przy czym należy uczynić to zgodnie z obowiązującymi tam przepisami. Jeżeli urzędem celnym, w którym doszło do objęcia procedurą wywozu był polski urząd celny, a faktyczne wyprowadzenie towaru poza Wspólnotę nastąpiło w innym państwie członkowskim, wtedy można zwrócić się z żądaniem wydania odpowiedniego zaświadczenia do naczelnika polskiego urzędu celnego.