POSTANOWIENIE

Na podsatwie art. 216 § 1 w zwiazku z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 tekst jednolity) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim postanawia uzać stanowisko Podatnika zawarte w złożonym w dniu 31.05.2005 r. wniosku za nieprawidłowe z obowiązujacym stanem prawnym.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 25.05.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu Skarbowego w dniu 31.05.2005 r.) Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do konieczności wypełniania wierszy 2-7 dokumentu "ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH" w części dotyczącej podania nazwy towaru.

Przedstawiając stan faktyczny Podatnik poinformował, że jest podmiotem, który dokonuje zwrotu podróżnym podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nie naruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty. Odnosząc powyższe do obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego Podatnik uważa, że nie zachodzi konieczność szczegółowego wypełniania wszystkich wierszy określających nazwę towaru w dokumencie "ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH". Według Podatnika wystarczającą informacją umieszczoną na Tax Free będzie pisanie w pozycji nazwa towaru informacji "zgodnie z paragonem" i umieszczeniem w pozycjach dotyczących wartości sprzedaży kwot z podsumowania paragonu fiskalnego.

Udzielając interpretacji w zakresie wyrażonym we wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim stwierdza, że uregulowania odnoszące się do zwrotu podatku dla podróżnych zostały zawarte w art. 126, art. 127 i art. 128 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług /Dz.U.Nr 54, poz.535 z późn.zm.). Zgodnie z art. 127 w ust. 1 zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych "sprzedawcami", którzy są zarejestrowani jako podatnicy podatku, prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, który dokonuje zwrotów - nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

W art. 128 ust. 2 ustawy o podatku VAT postanowiono, że podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1.

W art. 130 ust. 1 pkt 2 ustawodawca upoważnił Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia w drodze rozporządzenia wzoru imiennego dokumentu będącego podstawą do zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym. Korzystając z tego uprawnienia Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 kwietnia 2004 roku w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (Dz.U. Nr 88, poz. 838) określił wzór takiego dokumentu. Integralną i nieodzowną częścią tego dokumentu jest tabela zawierająca siedem wierszy przeznaczonych do wpisania w kolejnych kolumnach liczby porządkowej, nazwy towaru, symbolu statystycznego towaru (jeżeli dla towaru stosowana jest stawka podatkowa niższa niź 22%), jednostkę miary, ilość towaru, cenę jednostkową bez podatku, wartość towaru bez podatku, stawkę podatku VAT %, kwotę podatku i wartość towaru z podatkiem VAT. Taka konstrukcja dokumentu i użyte słownictwo jednoznacznie wskazują, że powinien być wypełniony każdy wiersz i każda kolumna zamieszczonej w tym dokumencie tabeli tym bardziej, że ustawodawca nie przewidział w wydanych w tym zakresie przepisach odstępstwa od tej zasady.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, oraz nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim.W przypadku składania zażalenia należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł. od zażalenia oraz 50 gr. od każdego załącznika. Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art. 222 Ordynacji podatkowej czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie