POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) stwierdzam, że stanowisko Spółki – przedstawione we wniosku z dnia 16.03.2005 r., który wpłynął w dniu 16.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad potrącania kosztów z tytułu zapłaconej w bieżącym roku podatkowym prowizji od kredytu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.03.2005 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Pismami z dnia 29.03.2005 r., 07.04.2005 r., 05.05.2005 r. i 19.05.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismami Spółki z dnia 31.03.2005 r., 15.04.2005r., 12.05.2005r. i 27.05.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 04.04.2005 r., 18.04.2005 r., 17.05.2005 r. i 30.05.2005r.).
Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.a) Stan faktyczny:
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka zapłaciła w bieżącym roku podatkowym prowizję od kredytu obrotowego.
Prowizja od kredytu obrotowego uzyskanego na okres jednego roku (12 miesięcy) jest uznawana przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodu w 1/12 w każdym miesiącu roku obrotowego (jeżeli 12 miesięcy obejmuje okres dwóch lat rozliczeniowych – podatkowych, to prowizja jest rozliczana w ciągu tych dwóch lat).
b) Pytanie:
W związku z powyższym Spółka zwróciła się z pytaniem, czy w sytuacji jednorazowego poniesienia wydatku z tytułu prowizji od kredytu obrotowego, wydatek ten:
- będzie stanowił koszt uzyskania przychodów w miesiącu jego poniesienia,
- czy też należy go rozliczać w czasie...
c) Stanowisko Wnioskodawcy:
Spółka stosuje zasadę rozliczania ww. wydatku w czasie, w roku podatkowym którego dotyczy.
Ocena prawna stanowiska pytającego.
Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, wyjaśniam iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy (...). Natomiast art. 15 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy wskazuje w jaki sposób należy dokonywać potrącenia wydatków uznawanych za koszty uzyskania przychodu. Stosownie do powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
W myśl powołanych przepisów kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, tj. dotyczące całokształtu działalności podatnika i związane z funkcjonowaniem firmy. W odniesieniu do kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika i nie dotyczą ściśle wyodrębnionego okresu (tj. roku podatkowego, miesiąca), podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia.
Prowizja jest jednorazową opłatą, ponoszoną przez kredytobiorcę w związku z udzieleniem mu przez bank kredytu. Zatem, wydatki Spółki z tytułu zapłaty prowizji od kredytu obrotowego również nie mogą być powiązane z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika.
Niewątpliwie wiążą się jednak z prowadzoną przez niego działalnością i uzyskiwanymi przychodami. Z tych też względów, zgodnie z powołanym wcześniej art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zapłacona prowizja od kredytu obrotowego stanowi koszt uzyskania przychodów w dacie faktycznego poniesienia.
Z treści art. 15 ust. 4 ustawy wynika bowiem, że jeżeli przypisanie kosztu do przychodu określonego roku nie jest możliwe, koszty te są potrącane w roku, w którym zostały poniesione.
Odpowiadając na drugą część zadanego pytania, w świetle powyższego, odnośnie ww. kosztu nie ma zastosowania zasada rozliczania w czasie.
Oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika, iż odnośnie wydatku z tytułu prowizji od kredytu należy stosować zasadę rozliczania w czasie, w roku podatkowym którego dotyczy jest nieprawidłowe.