Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), art. 2 pkt 3 lit. b, pkt 8, art. 41 ust. 4, 6 i 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29.03.2005 r. znak L.Dz. 275/05 (data wpływu 04.04.2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 09.06.2005 r. znak L.Dz. 475/05 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie dotyczącym pytania Jednostki czy posiadane przez spółkę dokumenty są wystarczające do opodatkowania transakcji stawką 0%.

W dniu 29.03.2005 r. Spółka złożyła do tut. organu podatkowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji zastosowania przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług przedstawiając następujący stan faktyczny - "Spółka nasza jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Wyprodukowane przez nas towary (meble) sprzedajemy kontrahentowi z siedzibą w Szwajcarii, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez Holandię. W przedstawionym stanie faktycznym kontrahent odebrał od nas towar i korzystając z usług firmy przewozowej przetransportował do swojego magazynu na terenie Polski w celu skompletowania pełnej przesyłki drogą morską do własnego sklepu na Teneryfę/Hiszpania/. Faktura dokumentująca sprzedaż zawiera oprócz danych nabywcy (nazwa, adres siedziby) także jego numer identyfikacyjny UE, określenie towarów i ich ilość, adres, pod który są przewożone towary. Na kopii faktury znajduje się potwierdzenie przyjęcia towarów w sklepie na Teneryfie, oraz dokumenty potwierdzające wywóz towaru do państwa wewnątrzwspólnotowego. Do dnia 17.11.2004r. jednostka nie posiada innych dokumentów potwierdzających wywóz." Pytanie podatnika - "Czy posiadana przez nas kopia faktury z poświadczeniem przyjęcia towarów w sklepie oraz dokument potwierdzający wysłanie towaru drogą morską potwierdzony przez Morską Agencję jest wystarczające do opodatkowania tej transakcji stawką 0% ?" Podatnik w swoim wniosku przedstawił następujące stanowisko - " Naszym zdaniem w przedstawionym stanie faktycznym wystarczającym dokumentem uprawniającym nas do zastosowania stawki 0% jest kopia wystawionej przez nas faktury z poświadczeniem przyjęcia towarów w sklepie nabywcy na Teneryfie oraz poświadczenie dotyczące wysłania towaru drogą morską potraktowano sprzedaż jako sprzedaż wewnątrz Unii".

W związku z wyżej wymienionym wnioskiem Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego jak niżej. Stosownie do przepisów art. 2 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, Wyspy Kanaryjskie traktuje się na potrzeby powyższej ustawy jako wyłączone z terytorium Wspólnoty Europejskiej. Zatem wywóz towarów na Teneryfę (teren Wysp Kanaryjskich) stanowi eksport towarów. Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 8 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług eksport towarów stanowi potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1- 4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:

1. dostawcę lub w jego imieniu, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka wynosi 0% (art. 41 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy). Zgodnie z art. 41 ust. 6 przywoływanej ustawy podatkowej, stawkę podatku 0 % stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i ust. 5, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zadaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju, (art. 41 ust. 7 ustawy). Zgodnie z art. 41 ust. 8 wyżej wymienionej ustawy, przepis ust. 7 stosuje się, w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu. Natomiast stosownie do przepisów art. 41 ust. 11 przywołanej ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż Podatnik nabywa prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, przy sprzedaży towarów na Teneryfę (Wyspy Kanaryjskie), na podstawie dokumentu wymienionego w art. 41 ust. 6 ustawy podatkowej. Ze stanu faktycznego zawartego w piśmie Jednostki wynika, iż nie jest w posiadaniu wyżej wymienionego dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty w związku z powyższym Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu prawnego na dzień złożenia wniosku Podatnika tj. 04.04.2005 r. i traci swoją ważność z dniem zmiany prawa. Ponadto organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Natomiast zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, ul. Geodetów 1. Zażalenie należy zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnieść w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia za pośrednictwem organu, który je wydał. Zażalenie winno zawierać zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zarzuty, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.