POSTANOWIENIE

W związku z wnioskiem spółki z dnia 23.02.2005 r. (data wpływu do tutejszego urzędu 24.02.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

postanawia

- uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż wykonanych z metali szlachetnych (złoto, platyna, pallad, rod) wyrobów, wykorzystywanych jako aparatura przemysłowa. Do ich produkcji używane są surowce kupowane w postaci metali czystych oraz w postaci złomu ze zużytych wyrobów. Ceny metali szlachetnych ulegają znacznym wahaniom na giełdach światowych a notowania metali podawane są w walutach obcych. Tylko w nielicznych przypadkach udaje się Spółce zapewnić identyczny dzień wyceny metali sprzedawanych w wyrobach gotowych i kupowanych jako surowiec do produkcji tego wyrobu. Wynika to z faktu, iż:

- niemiecki dostawca Spółki nie zawsze dysponuje odpowiedniej jakości materiałem i znalezienie odpowiedniego surowca trwa kilka do kilkunastu dni,

- krajowi dostawcy Spółki sprzedają surowce w terminach wynikających z wcześniej zawartych umów.

W związku z tym Podatnik, aby zabezpieczyć ceny metali używanych w procesie produkcji, dokonuje u niemieckiego kontrahenta terminowych transakcji zakupu i sprzedaży typu forward, tzw. pochodnych instrumentów finansowych. Ryzyko kursowe wynika z rozbieżności dat wyceny i związanych z tym różnych notowań dolara amerykańskiego oraz notowań platyny, złota, rodu i palladu na rynkach światowych. W praktyce, w dniu wyceny metali sprzedawanych w gotowym wyrobie Spółka zawiera transakcje terminowe typu forward:

- zakupu i sprzedaży metali szlachetnych,

- zakupu i sprzedaży USD.

W dniu zawierania tychże transakcji określany jest termin ich zamknięcia (sprzedaży) – od kilku dni do kilku tygodni. Jest on zbieżny z dniem wyceny zakupu surowca pod konkretny gotowy wyrób. Transakcje zakupu i sprzedaży USD są zawierane z bankami w których Podatnik posiada rachunki. Natomiast transakcje zakupu i sprzedaży metali szlachetnych zawierane są z niemieckim kontrahentem, zajmującym się obrotem nimi, gdyż polskie banki nie oferują transakcji terminowych na metalach szlachetnych a jedynie na walutach. W wyniku zawierania tych transakcji metale nie są wwożone na teren Polski, jak też nie są z terenu kraju wywożone. Zarówno w przypadku walut, jak i w przypadku metali Podatnik nie dokonuje zapłaty za całą wartość a jedynie wpłaca wymagane przez kontrahenta niemieckiego zabezpieczenie wywiązania się z zawartego kontraktu (gwarancję) w wysokości 10% wartości transakcji. Zabezpieczenie jest zwracane po zamknięciu transakcji w pełnej wysokości wraz z zyskiem z transakcji, jeżeli transakcja była zyskowna (notowania wzrosły) lub jest zwracane w wysokości pomniejszonej o stratę na transakcji (jeśli notowania spadły).

W opisanym stanie faktycznym Podatnik traktuje transakcje terminowe jako obrót papierami wartościowymi i w deklaracji podatkowej prezentuje je w następujący sposób: wartość zawarcia transakcji w kosztach a wartość zamknięcia transakcji w przychodach – w miesiącu zamknięcia transakcji.

Pytanie Spółki dotyczy kwestii czy taki sposób prezentowania jest prawidłowy.

Drugie pytanie odnosi się do kwestii, czy w związku z tym, że zawierając transakcję Podatnik nie dokonuje zapłaty w pełnej wysokości a jedynie w wysokości gwarancji, nie powinien w deklaracji podatkowej podawać w przychodach lub kosztach tylko wyniku na transakcji.

W w/w przypadku zastosowanie znajdą następujące przepisy:

- odnośnie momentu powstania przychodu z kontraktu terminowego - art. 12 ust. 3a pkt 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - updop, stosownie do którego, przy realizacji praw wynikających z kontraktu, przychód wystąpi w dacie otrzymania zapłaty, nie później jednak niż ostatniego dnia miesiąca w którym otrzymano zapłatę,

- art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.,

- art. 16 ust. 1 pkt 8b updop, w myśl którego, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych – do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia – o ile wydatki te, stosowanie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- art. 16 ust. 1b ustawy, który definiuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe,

- odnośnie zdefiniowania terminowych transakcji typu forward, można odnieść się do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12.12.2001r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001r., Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 ust. 5, kontrakt forward – jest to umowa nakładająca na jedną stronę obowiązek dostarczenia, a na drugą - odbioru aktywów o określonej ilości, w określonym terminie w przyszłości i po określonej cenie, ustalonej w momencie zawierania kontraktu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, iż transakcje terminowe typu forward, dokonywane przez Spółkę, spełniają warunki pozwalające zaklasyfikować je jako pochodne instrumenty finansowe z art. 16 ust. 1b. Mając na uwadze uregulowanie tego przepisu trzeba odnieść się do stwierdzenia Podatnika, iż traktuje on transakcje terminowe jako obrót papierami wartościowymi.

W myśl przepisów ustawodawca uznał, iż instrumenty pochodne nie są papierami wartościowymi, stanowią natomiast prawa majątkowe. Zatem do przychodów uzyskanych z pochodnych instrumentów finansowych, niebędących papierami wartościowymi, stosuje się takie same zasady opodatkowania, jak dla przychodów z praw majątkowych a więc podlegają one opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Uwzględniając moment powstania przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 3 updop i moment poniesienia kosztów na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 8b, Podatnik słusznie przyjął sposób prezentacji: wartości zawarcia transakcji w kosztach oraz wartości zamknięcia transakcji w przychodach - w miesiącu zamknięcia transakcji.

Co do pytania drugiego należy zauważyć, że pomimo iż zawierając transakcję Podatnik nie dokonuje zapłaty w pełnej wysokości a jedynie w wysokości gwarancji, czyli 10% wartości nominalnej transakcji, to w efekcie, po zamknięciu transakcji otrzymuje zysk bądź odnotowuje stratę wraz ze zmianami kursu, w kwocie równej zmianie wartości nominalnej kontraktu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.
Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, składane w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.