DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.), zmienia z urzędu - w wyniku przeprowadzonego postępowania, wszczętego postanowieniem tutejszego organu nr PD I-42190/5-1/MC/05 z dnia 13 lipca 2005r. - postanowienie interpretacyjne Naczelnika Urzędu Skarbowego w Prudniku nr PD-I/423-4/MG/05 z dnia 27 kwietnia 2005r. wydane w sprawie określenia momentu uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

UZASADNIENIE

Postanowieniem nr PD I-42190/5-1/MC/05 z dnia 13 lipca 2005r. Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu wszczął z urzędu postępowanie w celu zmiany przedmiotowego postanowienia interpretacyjnego wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Prudniku. Stosownie do art. 14 b § 5 Ordynacji podatkowej organ podatkowy w sytuacji, gdy zachodzi jedna z przesłanek określonych w punkcie 2 tego przepisu zmienia lub uchyla postanowienie interpretacyjne wydane przez organ pierwszej instancji. W przedmiotowej sprawie podstawą do wszczęcia postępowania było stwierdzenie, że interpretacja organu pierwszej instancji rażąco narusza prawo, tj. przepisy w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

We wniosku nr Ldz (849)2005 z dnia 5 kwietnia 2005r. Spółka wyjaśnia, że w dniu 29 grudnia 2004 r. otrzymała zapłatę za usługę dostarczania ciepła. W dniu 31 grudnia Spółka wystawiła fakturę zapłaty za przedmiotową usługę z terminem płatności określonym na 15 stycznia 2005r., podczas gdy zawarta przez Spółkę umowa na wykonanie tej usługi przewiduje, że zapłata powinna nastąpić na 21 dzień następnego miesiąca po miesiącu wykonania usługi, tj. 21 stycznia 2005r. Zdaniem spółki w przedstawionym stanie faktycznym, zarachowanie przychodu powinno nastąpić na dzień 15 stycznia, to jest dzień płatności określony w fakturze.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Prudniku w postanowieniu interpretacyjnym nr PD-I-423-4/MC/05 z dnia 27 kwietnia 2005r., kierując się brzmieniem art. 12 ust. 3 d w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podzielił stanowisko Jednostki.

W piśmie nr L.dz. (1678)2005 z dnia 20 lipca 2005r. złożonym w tutejszym organie po zapoznaniu się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, Spółka podtrzymała swoje stanowisko, iż przepis art. 12 ust. 3 d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 12 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, co powoduje, że w przedstawionym przez Spółkę stanie sprawy, momentem uzyskania przychodu jest termin określony na fakturze, a nie faktycznej zapłaty. Spółka powołała się także na interpretację udzieloną przez organy podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług oraz wyjaśnienia zamieszczone w czasopiśmie "Prawo Przedsiębiorcy" Nr 14/2005, s. 47.
Tutejszy organ po przeanalizowaniu indywidualnej sprawy przedstawionej przez Spółkę we wniosku z dnia 11 kwietnia 2005r. stwierdził, że interpretacja prawa zawarta w postanowieniu organu pierwszej instancji jest nieprawidłowa i w rażący sposób narusza przepisy prawa

Organ pierwszej instancji udzielając interpretacji nie zastosował art. 12 ust. 3 i 3 a tej ustawy. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółka wykonała na rzecz odbiorcy usługę w postaci dostarczenia energii cieplnej w miesiącu grudniu 2004 roku. Zgodnie z umową cywilnoprawną o dostarczanie ciepła termin płatności za tę usługę miał nastąpić do dnia 21 stycznia 2005r. Jednakże kontrahent dokonał zapłaty w dniu 29 grudnia 2004r. przed faktycznym wykonaniem usługi, co nastąpiło w dniu 31 grudnia 2004 r. Również w dniu 31 grudnia 2005r. Spółka wystawiła fakturę za wykonane usługi, z dniem płatności określonym na 15 stycznia 2005r.

Jak wynika z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przepis ten stanowi zatem, że przychodami uznanymi za przychody z działalności gospodarczej są nie tylko przychody otrzymane ale także należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Zasadę tę doprecyzowuje art. 12 ust. 3 a ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którym za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3 c i 3 d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonaniestanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Jeśli żadne z tych powyższych zdarzeń wymienionych w pkt 1 - 3 nie miało miejsca, to przychód powstaje w momencie wystawienia faktury, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 12 ust. 3 c i 3 d. Wyjątki te dotyczą momentu powstania przychodu należnego przy najmie, dzierżawie, leasingu lub umowacho podobnym charakterze (jest to dzień, w którym należności wynikające z umowy stałysię wymagalne), a także świadczeniu tzw. usług ciągłych, tj. dostawie energiielektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych,radiokomunikacyjnych, z wyjątkiem usług opłacanych za pomocą żetonów (monet) lubkart, w tym telefonicznych, usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami orazwywozu i unieszkodliwiania odpadów (jest to dzień płatności określony w fakturze).

Jeżeli więc rzecz została wydana, zbyte prawo majątkowe, wykonana usługa (w tym częściowo, jeżeli z umowy lub z odrębnych przepisów wynika tytuł do zapłaty) i nastąpiła zapłata, to powstaje przychód faktyczny w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 w/wustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Otrzymane pieniądze nie mogą byćjuż traktowane jako zaliczki lub przedpłaty w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 1 w/w ustawy.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, otrzymanie pieniędzy za usługę i jej wykonanie nastąpiło w miesiącu grudniu, stąd stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1, ust. 3, ust. 3a i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, także w tym miesiącu należy tę kwotę zaliczyć do przychodów podatkowych Spółki. Uzyskała Ona bowiem faktyczny przychód - zapłatę, za już wykonaną usługę (a zatem nie była to wpłata, o której mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym) a zatem wystąpienie rzeczywistego przychodu, wyeliminowało konieczność ustalenia przychodu należnego, o momencie uzyskania którego jest mowa w powoływanym przez Spółkę art. 12 ust. 3d tej samej ustawy.

Odnośnie argumentów przytoczonych przez Jednostkę w piśmie z dnia 20 lipca 2005r. należy stwierdzić, iż uregulowania dotyczące daty powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług pozostają bez wpływu na określone ustawowo zasady ustalania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego, natomiast publikacja prasowa nie stanowi urzędowej interpretacji prawa nie może, więc mieć wpływu na ostateczne rozstrzygnięcie sprawy.

Należy, więc stwierdzić, że organ pierwszej instancji dokonał błędnej kwalifikacji stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i zastosowania przepisów prawa materialnego, co spowodowało wprowadzenie do obrotu prawnego interpretacji, która narusza w rażący sposób przepisy prawa materialnego, tj. art. 12 ust. 3 i 3 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wobec powyższego postanawia się jak w sentencji.

Niniejsza decyzja interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Zawarta w niej interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.
Na niniejszą decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.