POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim, po rozpatrzeniu pisma z dnia 25.08.2005 r. uznaje stanowisko wnioskodawcy w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.08.2005 r. do Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej prawidłowości zaliczenia w 2005 r. do kosztów uzyskania przychodów straty powstałej w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ewidencji środków trwałych prowadzonej w spółce ujęty został budynek stacji paliw w D. , od którego dokonywano odpisów amortyzacyjnych. Środek trwały, który został zamortyzowany w 30% zamierza Pan we wrześniu 2005 r. fizycznie zlikwidować (rozebrać), aby na tym miejscu zainstalować nowy dystrybutor paliwa i wykonać zadaszenie stacji. Ponadto nadmienia Pan, że spółka nie zmieniła rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Wypełniając dyspozycje art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) w przedstawionym przez Pana stanie faktycznym i stanie prawnym, obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia, stanowisko zawarte w podaniu uznaję za prawidłowe.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Przy czym stratą dla celów podatkowych jest różnica pomiędzy wartością początkową a sumą odpisów amortyzacyjnych. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Z powyższego przepisu wynika, że strata z tytułu likwidacji środka trwałego z innych przyczyn niż wymieniona zmiana rodzaju działalności gospodarczej, będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów.

Ponieważ przedmiotowy środek trwały utracił przydatność gospodarczą z innego powodu niż zmiana rodzaju działalności gospodarczej, strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego, jest kosztem uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym środek ten zlikwidowano.

Tym samym stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25.08.2005r. uznaję za prawidłowe.

Ponadto należy nadmienić, że w przypadku uzyskania przychodu z tytułu likwidacji lub odszkodowania za szkody dotyczącego składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy uzyskaną kwotę zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, na podstawie przepisów art. 14 ust. 2 pkt 12 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w określonym trybie (art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej).
Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim. W przypadku składania zażalenia należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 50 gr od każdego załącznika.

Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art. 222 Ordynacji podatkowej czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.